Γράφει ο Αλέξανδρος Καζαντζίδης – Από την έντυπη έκδοση της Καθημερινής Αμαρυσίας, φύλλο Χαλανδρίου – Αγίας Παρασκευής – Παπάγου – Χολαργού – 08/02/2023
Λίγο πριν από την κακοκαιρία των τελευταίων ωρών, η περιοχή μας ήταν βασικό θέμα στην ειδησεογραφία πανελλαδικών μέσων ενημέρωσης με επίκεντρο τον Υμηττό. Ο Σύνδεσμος Προστασίας και Ανάπτυξης του βουνού (ΣΠΑΥ), στον οποίο μετέχουν δέκα δήμοι «δεμένοι» με τον ορεινό όγκο, ανάμεσά τους της Αγίας Παρασκευής και του Παπάγου-Χολαργού, οργάνωσε φόρουμ, με την παρουσία κορυφαίων υπουργών, πλήθους αιρετών, σημαντικών επιστημόνων κι έμπειρων εκπροσώπων φορέων & εθελοντών (δημοσιεύσαμε λεπτομέρειες στο καθημερινό και εβδομαδιαίο φύλλο της ΑΜΑΡΥΣΙΑΣ).
Κοινός άξονας των περισσότερων τοποθετήσεων ήταν η ενίσχυση της πρόληψης για την αντιμετώπιση των φυσικών καταστροφών και ιδιαίτερα των δασικών πυρκαγιών σε έναν από τους ελάχιστες εναναπομείναντες «πνεύμονες». Το βουνό, ωστόσο, είναι σε κατάσταση… πολιορκίας εδώ και χρόνια, σύμφωνα και με το συνολικό Ρυθμιστικό Σχέδιο Αθήνας. Οι κάθε είδους καταπατητές φαίνεται έχουν προ πολλού βάλει στο στόχαστρο τον ορεινό όγκο, η έκταση που έχει μείνει αδόμητη συρρικνώνεται συνεχώς, ενώ χιλιάδες στρέμματα κάθε χρόνο κινδυνεύουν να μετατραπούν σε οικόπεδα. Η κατάσταση για τον ορεινό όγκο έγινε χειρότερη από το 2011, με τα νομοθετικά «παράθυρα» αποχαρακτηρισμού της γης, που επέτρεψαν διεκδίκηση χωροθέτησης (ή) και επέκτασης εγκαταστάσεων διάφορων τομέων.
Τα σήματα κινδύνου παραμένουν πολλά. Πρώτον, υπάρχει σχεδόν στα χαρτιά το δασαρχείο Υμηττού, καθώς στην πράξη δεν λειτούργησε ποτέ, ενώ ενδεικτικά στο βόρειο τμήμα, που αποτελεί σημαντικό κομμάτι του δασικού οικοσυστήματος του όρους, υπάρχει ελάχιστοι φύλακες. Για πολλά χρόνια έχουν γίνει από την πλευράς Δασικής Υπηρεσίας ελάχιστα έργα πρόληψης (συντήρηση οδικού δικτύου, καθαρισμοί). Η σταδιακή συρρίκνωση των πυροσβεστικών δυνάμεων σε μέσα επηρεάζει την προληπτική επιτήρηση στον χώρο (Είναι χαρακτηριστικό ότι το προσωπικό στον 1ο Σταθμό έχει μειωθεί).
Ο, δε, ΣΠΑΥ είχε «δεμένα χέρια» την τελευταία δωδεκαετία, κυρίως επειδή δεν του δόθηκαν και τα απαραίτητα κονδύλια, ενώ έριξε το όποιο βάρος του στην πυρόσβεση. Στην ουσία, όμως, δήμοι και εθελοντικές ομάδες ανέλαβαν ένα έργο ακόμη μεγαλύτερο από το αναμενόμενο, ιδίως στο σκέλος των πυρκαγιών. Μια τέτοια περίπτωση είναι η ομάδα δασοπροστασίας Παπάγου-Χολαργού (ΔΑΠΑΧΟ), που έχει ενεργό ρόλο σε θέματα Πολιτικής Προστασίας στην περιοχή.
Στόχος της προσπάθειας ήταν πάντα να προφυλάσσεται σε σταθερή βάση το δάσος με τη συμμετοχή των πολιτών, ώστε να σταθεί εμπόδιο σε εμπρησμούς, ανθρώπινα λάθη ή οργανωμένα συμφέροντα. Από την αρχή της ίδρυσής της μέχρι σήμερα ήταν καθαρό στη δράση της ομάδας ότι δεν θέλει να υποκαταστήσει τις ευθύνες του κράτους. Ωστόσο, κάθε χρόνο η ΔΑΠΑΧΟ «καταπίνει» ώρες επιτήρησης με καθημερινές βάρδιες στο βουνό. Συμμετείχε στην αντιμετώπιση πυρκαγιών, σε πτώσεις δέντρων, βοήθεια για χιόνια και πλημμύρες . Μακάρι οι παρεμβάσεις προστασίας του βουνού, που ανακοινώθηκαν στο πρόσφατο φόρουμ, να κάνουν φέτος τους εθελοντές -αν όχι αχρείαστους- τουλάχιστον συμπληρωματικούς ενός οργανωμένου και στελεχωμένου μηχανισμού…