Γράφει η Μαριάνθη Δ. Καφετζή – Ραυτοπούλου: Οικονομολόγος, ΜΒΑ – Σύμβουλος Επιχειρήσεων – Μέλος Πολιτικής Επιτροπής ΝΔ – Επικεφαλής Συνεδριακού Τουρισμού
Η Συνταγματική αναθεώρηση είναι από τα θέματα που συζητώνται ευρέως το τελευταίο διάστημα. Ατέρμονες συζητήσεις γίνονται τόσο επί του διαδικαστικού, όσο και επί της ουσίας των μεταβολών σε συγκεκριμένα άρθρα. Το Σύνταγμα της Ελλάδας είναι ο θεμελιώδης νόμος στον οποίο βασίζεται η διαμόρφωση ολόκληρης της νομοθεσίας της Ελλάδας όσον αφορά τα δικαιώματα και τις υποχρεώσεις του πολίτη, την οργάνωση και τους βασικούς κανόνες λειτουργίας του ελληνικού κράτους και των θεσμών. Ως εκ τούτου είναι εξαιρετικά σημαντικό ο πολίτης να είναι γνώστης των αλλαγών και να συναινεί, να κατανοεί πως είναι προς όφελός του. Σύμφωνα με έρευνα κοινής γνώμης της Κάπα Research οι πολίτες ζητούν από τις κοινοβουλευτικές δυνάμεις συνεννόηση και σύγκλιση γύρω από τα μεγάλα θέματα και απογοητεύονται με την προοπτική να επικρατήσει και πάλι το κομματικό συμφέρον και να χαθεί άλλη μία ευκαιρία για τη θεσμική μεταβολή που έχει ανάγκη η χώρα.
Η θρησκευτική ουδετερότητα της ελληνικής Πολιτείας, η κατάργηση του θρησκευτικού όρκου για τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας και τους βουλευτές, η καθιέρωση της απλής αναλογικής, η δυνατότητα εκλογής του Ανώτατου Άρχοντα και από το λαό, η αλλαγή της νομοθεσίας για την ποινική ευθύνη των υπουργών, με κατάργηση της σύντομης παραγραφής των αδικημάτων και με επεξήγηση ότι δεν περιλαμβάνονται τα αδικήματα που τελέσθηκαν επ’ ευκαιρία της άσκησης των υπουργικών καθηκόντων τους, είναι μεταξύ των 16 προτάσεων αναθεώρησης του Συντάγματος που κατέθεσε η Κ.Ο του ΣΥΡΙΖΑ. Οι αλλαγές που προτείνει η Νέα Δημοκτρατία αφορούν στον εξορθολογισμό του κράτους, μέσω της καθιέρωσης αξιολόγησης στη δημόσια διοίκηση, αλλαγή του άρθρου 16 που συνεπάγεται δυνατότητα λειτουργίας ιδιωτικών πανεπιστημίων, κατοχύρωση προστασίας του περιβάλλοντος και αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής και φυσικά περιορισμό της βουλευτικής ασυλίας και την αλλαγή των ρυθμίσεων περί ποινικής ευθύνης υπουργών.
Η Κυβέρνηση στην προσπάθειά της να εξασφαλίσει προσλήψεις στο δημόσιο, όπου σύμφωνα με τις μνημονιακές της υποχρεώσεις στη μετά μνημονίων εποχή, θεωρεί ότι μπορεί να κάνει μία τρίπλα με τους κληρικούς, αφαιρώντας τους από την κατηγορία των δημοσίων υπαλλήλων (οι οποίοι όμως θα πληρώνονται από τον κρατικό προϋπολογισμό) και με αυτό τον τρόπο να ανοίξει το δρόμο για 10.000 προσλήψεις στο κομματικό κράτος, τυχαία προεκλογικά. Προκαλεί για πρώτη φορά διχασμό της εκκλησίας και μιλά για αναθεώρηση του άρθρου 3, ανακοινώνοντας στην Κοινοβουλευτική Ομάδα του κόμματός τη δρομολόγηση της διαδικασίας συνταγματικής αναθεώρησης, τονίζοντας κατά λέξη: «Έχει έρθει ο καιρός να κατοχυρωθεί ρητά στο Σύνταγμα η θρησκευτική ουδετερότητα του ελληνικού κράτους με ό,τι αυτό συνεπάγεται κανονιστικά και πρακτικά». Η Νέα Δημοκρατία από την άλλη, υποστηρίζει πως η θρησκευτική ελευθερία κατοχυρώνεται ρητά στο άρθρο 13 και οι όποιες εκκρεμότητες στις σχέσεις Κράτους- Εκκλησίας μπορούν να λυθούν νομοθετικά, χωρίς μεταβολή του άρθρου 3. Μήπως εν τέλει η κυβέρνηση ενδιαφέρεται να περάσει στο Σύνταγμα τις μνημονιακές υποχρεώσεις που υπέγραψε.