Γράφει ο Αλέξανδρος Καζαντζίδης – Από την έντυπη έκδοση της Καθημερινής Αμαρυσίας, φύλλο Χαλανδρίου – Αγίας Παρασκευής – Παπάγου – Χολαργού – 21/07/2021
Ένα από τα φλέγοντα ζητήματα για Δήμους & Περιφέρειες ακριβώς πριν από δύο χρόνια, λίγο μετά τις αυτοδιοικητικές κάλπες και την εκλογή νέας κυβέρνησης, ήταν η περιβόητη «κυβερνησιμότητα». Δεδομένου ότι λόγω των διατάξεων του νόμου «Κλεισθένη», που ψηφίστηκε το 2018, πολλές διοικήσεις δεν είχαν την πλειοψηφία στα Συμβούλια, ο τότε υπουργός Εσωτερικών Τάκης Θεοδωρικάκος, με άμεσα αντανακλαστικά, έφερε τροποποιήσεις που ευνόησαν δημάρχους και περιφερειάρχες να παίρνουν αποφάσεις σε όργανα διοίκησης. Οι αλλαγές «έλυσαν», αρχικά, τα χέρια στις αριθμητικές δυσκολίες, καθώς πολλές εισηγήσεις διοικήσεων δεν χρειάζεται να έχουν τη συγκατάθεση των Συμβουλίων, ενώ σε σειρά σημαντικών θεμάτων προσμετρώνται μόνο οι θετικές ψήφοι ή αντιπρόταση μίας / περισσότερων παρατάξεων.
Ωστόσο, παρά τις νέες διατάξεις, αλλά και τη δυνατότητα συνεργασιών μεταξύ συνδυασμών ή «μεταγραφών» αιρετών, πολλές δημοτικές ή περιφερειακές Αρχές συνέχισαν να έχουν προβλήματα στην έγκριση των αποφάσεών τους. Για παράδειγμα, στο Χαλάνδρι δεν πέρασε, τον περασμένο Φεβρουάριου, η πρόταση της διοίκησης του Δήμου για αλλαγή του Οργανισμού Εσωτερικής Υπηρεσίας, ενώ σε περιπτώσεις Προϋπολογισμών και Τεχνικών Προγραμμάτων πλειοψήφισαν εισηγήσεις της αντιπολίτευσης, όπως συνέβη στην Αγία Παρασκευή στο τέλος του 2020.
Μέσα σε αυτό το τοπίο, κέρδισε έδαφος ένα άτυπο όργανο διαβούλευσης και αποφάσεων, η λεγόμενη σύσκεψη ανάμεσα στους επικεφαλής των παρατάξεων. Αρχικά -και παλιότερα- είχε ξεκινήσει ως μια λύση προληπτικής ενημέρωσης από τη διοίκηση προς την αντιπολίτευση για σημαντικά ζητήματα αλλά και ζυμώσεων σε εισηγήσεις που θα έρχονταν μελλοντικά προς ψήφιση στα Συμβούλια. Ωστόσο, την τελευταία διετία, με το ασαφές θεσμικό πλαίσιο και τις αλά καρτ αριθμητικές, κορυφαία θέματα έρχονταν πρώτα προς έγκριση – συζήτηση στα όργανα και κάθε φορά που δεν εξασφαλίζονταν πλειοψηφίες ή συναινετικές αποφάσεις, η λύση του θέματος παραπεμπόταν στη σύσκεψη ανάμεσα στους επικεφαλής των παρατάξεων. Ιδίως στην Αγία Παρασκευή, αυτή ήταν η πεπατημένη σε σειρά μεγάλων προβλημάτων, όπως το νέο αμαξοστάσιο, η κατάσταση στην πλατεία Άη Γιάννη, το οικόπεδο των πρώην εκπαιδευτηρίων «Μακρή».
Στις διαδικασίες αυτές των συζητήσεων -κατά κανόνα- συμμετέχει το σύνολο των συνδυασμών, ανεξαρτήτως συμφωνίας ή διαφωνίας. Στις περισσότερες περιπτώσεις, οι διαβουλεύσεις γίνονται σε «καλό κλίμα», όπως λένε, αμέσως μετά, διοίκηση κι αντιπολίτευση. Βέβαια, για διαφορετικούς λόγους ίσως κάθε φορά, η συνέχεια των ζητημάτων αγνοείται, καθώς έκτοτε παραμένουν στάσιμα. Το κυριότερο, όμως, είναι ότι οι -έστω και συνήθως μερικές εκατοντάδες ενδιαφερόμενοι πολίτες- δεν έχουν καμία δυνατότητα παρακολούθησης αυτών των συσκέψεων, να ακουστούν ερωτήσεις, απαντήσεις, θέσεις και λύσεις κάθε πλευράς. Παρά και τις δημοσιογραφικές προσπάθειες, απειροελάχιστα γίνονται γνωστά ως πληροφορίες για το τι ειπώθηκε κι ακόμη λιγότερα μαθαίνουμε από επίσημες ανακοινώσεις των παρατάξεων. Καλή είναι, λοιπόν, η έγνοια για «κυβερνησιμότητα» ή ισοτιμία της ψήφου, αλλά ακόμη καλύτερο να μένει και καμία πόρτα ανοιχτή…