Γράφει ο Πάνος Σκουρολιάκος
Bουλευτής Ανατολικής Αττικής και υπεύθυνος Τομέα Πολιτισμού του ΣΥΡΙΖΑ
Το ζήσαμε και αυτό. Εν μέσω 21ου αιώνα, σε μια «φιλελεύθερη, δυτικού τύπου δημοκρατία», στην Ελλάδα δηλαδή, η κυβέρνηση απαγορεύει τη διακίνηση πνευματικών αγαθών που προέρχονται από τη Ρωσία.
Η οποία Ρωσία εισέβαλε στη γειτονική της Ουκρανία κηρύσσοντας πόλεμο εναντίον της, προξενώντας φριχτές βλάβες εναντίον του ουκρανικού λαού.
Η κήρυξη αυτού του πολέμου όμως κινητοποίησε πνευματικές – καλλιτεχνικές δυνάμεις εντός Ρωσίας. Σημαντικοί καλλιτέχνες παραιτήθηκαν από διευθυντικές και άλλες θέσεις ευθύνης σε ρωσικούς καλλιτεχνικούς φορείς. Το έκαναν με κίνδυνο της ίδιας τους της ζωής. Το έκαναν εν μέσω πολέμου που είχε κηρύξει στους γείτονές της η κυβέρνηση της πατρίδας τους.
Εδώ στην Ελλάδα, η κυβέρνησή μας, με ένα μόνιμο άγχος βαλκανικού επαρχιωτισμού, έσπευσε να δηλώσει βασιλικότερη του βασιλέως. Κατ’ αρχάς, χωρίς να της ζητηθεί από κανέναν, έστειλε κάποιες χιλιάδες κατασχεμένα λιανοντούφεκα καλάσνικοφ στις Αρχές της Ουκρανίας. Δεν έστειλε μια γενναία ανθρωπιστική βοήθεια. Δεν έστειλε υγειονομικό υλικό, αλλά έστειλε όπλα για να τροφοδοτήσει τον αλληλοσκοτωμό του πολέμου. Και σαν να μην έφτανε αυτό, για να εκδικηθεί τη Ρωσία, απαγόρευσε την παρουσίαση έργων Ρώσων πνευματικών δημιουργών!
Άρπαξε το γιαταγάνι λοιπόν η υπουργός Λ. Μενδώνη και «έκοψε» τη «Λίμνη των κύκνων» του Ουκρανού από πατέρα Πιότρ Ίλιτς Τσαϊκόφσκι! Και δεν έμεινε εκεί. Κι άλλοι ρωσικής καταγωγής δημιουργοί είδαν την πόρτα της εξόδου από τη χώρα μας. Να αναφέρω τη διεθνούς φήμης υψίφωνο Ντινάρα Αλίεβα, της οποίας το ρεσιτάλ ματαιώθηκε, καθώς και τον σπουδαίο πιανίστα Γκριγκόρι Σοκόλοβ.
Βεβαίως, η κ. υπουργός δεν πτοείται. Ουδόλως την ενδιαφέρει το γεγονός ότι σε κανένα άλλο κράτος όπου υπήρξαν παρόμοιες απαγορεύσεις αυτές δεν ανακοινώθηκαν από πρωθυπουργό. Βγήκε θαρραλέα και πήρε κεφάλια, κατά το κοινώς λεγόμενο. Άξιον το υπούργημα της κ. Μενδώνη. Πανάξια για τη θέση της υπουργού και ορθή επιλογή σύμφωνα με τα προαπαιτούμενα του Μαξίμου για την υπουργοποίησή της. Στεντορεία τη φωνή, μου απάντησε σε επίκαιρη για το θέμα ερώτησή μου, πως δεν είναι δυνατόν να χειροκροτούμε τους ρωσικούς πολιτιστικούς οργανισμούς την ώρα του πολέμου. Ναι, αλλά οι Αλίεβα και ο Σοκόλοβ δεν θα έπαιζαν στα Μπολσόι της Μόσχας. Δεν θα εμφανίζονταν σε κρατικό ρωσικό πολιτιστικό οργανισμό. Στο Μέγαρο Μουσικής θα εμφανίζονταν, εδώ στην Αθήνα. Και, απ’ όσο ξέρω, το Μέγαρο είναι εποπτευόμενος οργανισμός του ελληνικού και όχι του ρωσικού Υπουργείου Πολιτισμού.
Στη συνέχεια, επειδή η κ. υπουργός θεωρεί τον ελληνικό λαό απίστευτα «καλοπροαίρετο» (για να μην πω τίποτα χειρότερο…), μας παρέπεμψε για την περίπτωση του Σοκόλοβ στην ανακοίνωση του Μεγάρου, για να αποδείξει τάχα ότι το ρεσιτάλ πιάνου που ήταν προγραμματισμένο για τις 4.3.2022 δεν ακυρώθηκε, αλλά απλώς αναβλήθηκε. Για πότε αναβλήθηκε; Μα, για έναν σχεδόν χρόνο αργότερα. Τον Νοέμβριο ή τον Δεκέμβριο του 2022, ή κάπου εκεί τέλος πάντων.
Να επισημάνω πως ο Ρώσος πιανίστας αυτές τις ημέρες δίνει ρεσιτάλ σε Αυστρία, Τσεχία, Γερμανία και αλλού.
Να υποθέσουμε ότι οι κυβερνήσεις της Αυστρίας, της Γερμανίας και της Τσεχίας είναι φιλορωσικές;
Είναι λυπηρό να είσαι πολίτης αυτής της χώρας και να έχεις να κάνεις με μια τόσο χαμηλής ποιότητας ηγεσία στο Υπουργείο Πολιτισμού. Εκεί απ’ όπου εποπτεύεται η βαριά βιομηχανία της χώρας, όπως συνηθίζουν να επαναλαμβάνουν διάφοροι άσχετοι, που ούτε από βιομηχανία, αλλά ούτε και από πολιτισμό σκαμπάζουν.
Είναι λυπηρό να αντιμετωπίζονται τα θέματα τέχνης και πολιτισμού με υπουργικές απαγορεύσεις τις οποίες θα ζήλευαν ακόμα και διοικητές στρατοπέδων.
Κατά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, ουδείς σκέφτηκε να απαγορεύσει παρουσιάσεις έργων του Μπετόβεν επειδή ήταν Γερμανός.
Ας είναι αυτή η βάρβαρη απαγόρευση πολιτιστικών αγαθών από την κυβέρνηση του Κυριάκου Μητσοτάκη η τελευταία. Όχι. Δεν περιμένουμε να βάλουν μυαλό. Να είναι η τελευταία, γιατί σύντομα, πολύ σύντομα, ανάγκη είναι να φύγουν και να πάνε στο καλό…
