Από τη στήλη ΕΠΕΑ ΠΤΕΡΟΕΝΤΑ – Γράφει ο Άγγελος Πολύδωρος
Και ερωτώ: Όταν η εφημερίδα που κάθε μέρα έχει ως πρωτοσέλιδο θέμα με τεράστια γράμματα, κάποιο θαύμα ή κάποιο τσιτάτο ενός καλόγερου για την επερχόμενη καταστροφή του κόσμου και τη Δευτέρα Παρουσία, ή (για να θυμηθώ κάτι πιο ρεαλιστικό) την αμφισβήτηση της πανδημίας ή της αποτελεσματικότητας του εμβολίου εναντίον της, βγαίνει και πανηγυρίζει τη νίκη της Μελόνι στην Ιταλία με τεράστιο τίτλο «Είμαι η Μελόνι… Είμαι γυναίκα, μάνα και χριστιανή» με υπέρτιτλο «Οι πατριώτες θα κυβερνήσουν όλη την Ευρώπη» και υπότιτλο «Το τρίπτυχο Πατρίς – Θρησκεία – Οικογένεια θριάμβευσε στην Ιταλία, ενώ κοντοζυγώνει η ώρα της Ελλάδος», εγώ τι να σκεφτώ επ’ αυτού; Τι πολιτικούς συνειρμούς πρέπει να κάνω μιας και έχουμε ήδη εισέλθει σε προεκλογική περίοδο; Τι να σκεφτώ και σε ποιον να ελπίζω;
Σε αυτόν που συνεχίζει να προηγείται δημοσκοπικά έχοντας απέναντί του μια ανίκανη αντιπολίτευση, ηγείται δεξιού κόμματος που αλληθωρίζει προς το κέντρο και φαίνεται συνεπής στο χρόνο διεξαγωγής των εκλογών;
Ή σε κάποιον αριστερό που θέλει να γίνει πρωθυπουργός επικεφαλής των «προοδευτικών δυνάμεων» προς τις οποίες όμως ούτε που έστρεψε το βλέμμα στις προηγούμενες εκλογές, αλλά πήγε και συνεργάστηκε κατευθείαν με έναν ακροδεξιό, με τον οποίο βιδώθηκαν επί πέντε χρόνια στην καρέκλα της εξουσίας (αλλά όχι και στους αρμούς της όπως ονειρευόταν);
Ή σε κάποιον άλλο «προοδευτικό», που ανέλαβε την ηγεσία ενός κόμματος φθίνουσας απόδοσης και πτωτικής πορείας, ο οποίος μιλάει με οπισθοδρομικά συνθήματα (του 1981) και έχει πλήρη άγνοια του πώς λειτουργούν οι μυστικές υπηρεσίες στις σοβαρές χώρες ζητώντας «διαφάνεια» από τη δική μας, που αν ήταν διαφανής δεν θα την αποκαλούσαμε «μυστική», αλλά «φανερή», όπως αυτή που υπηρετούσε ο «Θου-Βου ο Φανερός Πράκτωρ 000» του Θανάση Βέγγου;
Ή μήπως να βασιστώ στον κύριο «Πατρίς – Θρησκεία – Οικογένεια», ο οποίος πωλούσε -από τηλεοράσεως- μαντζούνια για να βγάλουν μαλλιά οι φαλακροί ή χειρόγραφες επιστολές του Χριστού μέσα σε νάιλον ζελατίνες; (Θε μου ‘σχώρα με)
Και οπωσδήποτε δεν μπορώ να βασιστώ, σε εκείνον τον τεράστιο οικονομολόγο (που χρησιμοποιεί ταινίες επιστημονικής φαντασίας στα άρθρα του για την Οικονομία), ο οποίος ενώ μαγνητοφωνούσε κρυφά τις διεθνείς διασκέψεις στις οποίες συμμετείχε, έχει την απαίτηση οι μυστικές υπηρεσίες να μην παρακολουθούν το κινητό του τηλέφωνο (εδώ γελάμε)!
Άφησα τελευταίο (αλλά όχι έσχατο), τον συνεπέστερο του πρώτου αναφερθέντος, ο οποίος πάντα καλεί το λαό σε επαγρύπνηση και αγωνιστικότητα, αλλά όμως -σταθερά- δεν φαίνεται ότι θέλει να γίνει πρωθυπουργός. Τι να του κάνω;
