Γράφει ο Ευθύμιος Κοντογεώργιος: Διδάκτορας Οικονομολόγος εργαζόμενος και συνδικαλιστής ΟΤΕ – Υποψήφιος βουλευτής με τη Λαϊκή Ενότητα στον Β1 Βόρειο Τομέα Αθηνών.
Η έξοδος της Ελλάδας από τα Μνημόνια συνοδεύτηκε με τη μεταμνημονιακή εποπτεία (“plus”) και τη μεταβίβαση για εκποίηση στο Υπερταμείο (ΕΕΣΥΠ) πλέον των 10.000 δημόσιων ακινήτων (ΦΕΚ Β2320/19.06.2018). Οι 714 μνημονιακοί νόμοι και οι 60.000 μνημονιακές διατάξεις που ψηφίστηκαν από ΠΑΣΟΚ (ΚΙΝΑΛ), Νέα Δημοκρατία και ΣΥΡΙΖΑ είναι ακόμα σε ισχύ και στην ουσία το πραγματικό διακύβευμα των βουλευτικών εκλογών είναι να υπάρχουν ισχυρές πολιτικές οντότητες (κόμματα) που να πιέσουν αποτελεσματικά για την κατάργησή τους, μια και είναι η πραγματική αιτία της φτωχοποίησης των χαμηλών και μεσαίων οικονομικά στρωμάτων.
Η Λαϊκή Ενότητα (ΛΑΕ) τα 4 χρόνια της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ, ανέδειξε το πρόβλημα των πλειστηριασμών των λαϊκών κατοικιών, που σε αρκετές περιπτώσεις ήταν πλειστηριασμοί πρώτων κατοικιών. Πράγματι, η συμφωνία της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ με τους θεσμούς είναι μέχρι το τέλος του 2021 να περάσουν στο χαρτοφυλάκιο των τραπεζών τουλάχιστον 100.000 ακίνητα. Ωστόσο, τα συστημικά μέσα μαζικής ενημέρωσης αποκρύπτουν ολοκληρωτικά τόσο τη δράση της ΛΑΕ, όσο και την πραγματική διάσταση του προβλήματος προκειμένου να διασφαλιστεί η συνέχιση της ίδιας πολιτικής και από τη νέα κυβέρνηση.
Πότε θα συνειδητοποιήσουμε επιτέλους ότι είναι αδιανόητο να πληρώνουν ΕΝΦΙΑ οι άνεργοι ή οι χαμηλοσυνταξιούχοι; Ότι είναι παράλογο να μεταβιβάζονται στον ιδιωτικό τομέα η εμπορία των απαραίτητων κοινωνικών αναγκών για τους πολίτες (ενέργεια, ύδρευση κλπ.) και να απειλούνται με εξόντωση όσοι δεν έχουν τη δυνατότητα να τα αποπληρώνουν σε τακτική βάση; Η Λαϊκή Ενότητα (ΛΑΕ) προτείνει πρόγραμμα οικονομικής πολιτικής το οποίο μπορεί να βελτιώσει σε πολύ σύντομο χρόνο την καθημερινή διαβίωση και το διαθέσιμο εισόδημα των χαμηλών και μεσαίων στρωμάτων.
Σε αντίθεση με τις ακραίες νεοφιλελεύθερες πολιτικές που ακολουθήθηκαν και που επιθυμεί σφόδρα να κλιμακώσει η Νέα Δημοκρατία, η ΛΑΕ έχει ως πρώτη της προτεραιότητα τη μείωση της φορολογίας των χαμηλών & μεσαίων εισοδηματικών στρωμάτων και ταυτόχρονα την αύξηση των φορολογικών συντελεστών σε μεγάλους πολυεθνικούς Ομίλους. Οι Όμιλοι αυτοί εκμεταλλεύονται το χαμηλό μισθολογικό κόστος στην Ελλάδα, αποφεύγουν συστηματικά να κάνουν επενδύσεις και πραγματοποιούν υπέρογκα κέρδη, τα οποία εξάγουν αυτούσια στη χώρα προέλευσης των μετόχων τους. Χαρακτηριστικό είναι το παράδειγμα της Deutsche Telekom που αγόρασε τον Όμιλο ΟΤΕ πριν από 10 χρόνια και κατέχει σήμερα το 45% (έχοντας αγοράσει το τελευταίο της 5% από την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, που στις προηγούμενες εκλογές διακήρυττε ότι σκοπός της ήταν η ενίσχυση του δημόσιου χαρακτήρα του ΟΤΕ). Οι αρχικές αλλά και οι μετέπειτα δεσμεύσεις της Deutsche Telekom αναφέρονταν στην ανάπτυξη των τηλεπικοινωνιών στην Ελλάδα, αλλά στην ουσία έπραξε ακριβώς το αντίθετο: Εκποίησε τις επενδύσεις σταθερής και κινητής τηλεφωνίας (Αλβανία, Σερβία, Βόρεια Μακεδονία, Βουλγαρία, Αρμενία και οσονούπω Ρουμανία), τον τηλεπικοινωνιακό δορυφόρο Hellas Sat και τα «φιλέτα» από την ακίνητη περιουσία στην Ελλάδα. Την ίδια χρονική περίοδο μείωσε τους μισθούς σε ετήσια βάση από 650 εκατομμύρια σε 250 εκατομμύρια ευρώ (δηλαδή μείωσε τους μισθούς των 2.000 σε 700 ευρώ το μήνα) και αύξησε κατά 480% το κόστος της καρτοκινητής τηλεφωνίας. Επιπλέον, οι ταχύτητες επικοινωνίες, η βλαβοληψία, οι χρόνοι καταργήσεων/νέων συνδέσεων κατήλθαν στις τελευταίες ευρωπαϊκές θέσεις, ενώ το μόνο που πήρε την ανιούσα ήταν η δαπάνη «προβολής» προς τα συστημικά μέσα «ενημέρωσης» (από 60 σε 120 εκατομμύρια ευρώ), προκειμένου όλα τα προαναφερθέντα να μη γίνουν γνωστά στους Έλληνες πολίτες.
Μέσα από τη χρήση του συστήματος της προοδευτικής φορολογίας (δηλαδή της δίκαιης φορολογίας, με ιδιαίτερα αυξημένο συντελεστή σε αυτούς που έχουν πολύ μεγάλα κέρδη/εισοδήματα), απελευθερώνονται άμεσα πόροι για τη φορολογική ανακούφιση των μεσαίων και χαμηλών στρωμάτων, την επέκταση του αφορολογήτου, την κατάργηση του ΕΝΦΙΑ κ.ά. Αυτή η πολιτική που είναι σε πλήρη αντίθεση με αυτή της ΝΔ, η οποία στην ουσία εστιάζει τη μείωση της φορολογίας στο μεγάλο κεφάλαιο. Παράλληλα, απαιτείται η έμπρακτη στήριξη των εγχώριων μικρομεσαίων επιχειρήσεων, με μείωση των φορολογικών συντελεστών και αύξηση της εξαγωγικής τους δραστηριότητας, που θα ενδυναμώσει την παραγωγική ικανότητα σε όλους τους παραγωγικούς τομείς (υπηρεσίες, εμπόριο, γεωργία/κτηνοτροφία, μεταποίηση κ.λπ.), ώστε οι όποιες επενδύσεις έρθουν από το εξωτερικό να είναι αποκλειστικά σε τομείς που δεν μπορούν να δραστηριοποιηθούν οι εγχώριοι επιχειρηματίες και πάντα με γνώμονα τις συνέργειες με αυτούς. Για να γίνει, λοιπόν, η οικονομική ανάπτυξη δίκαιη και προς όφελος των πολλών, απαιτούνται να ισχυροποιηθούν στις επερχόμενες βουλευτικές εκλογές οι γνήσιες αριστερές δυνάμεις της ΛΑΕ που δεν δίστασαν να αποτάξουν υπουργικές και βουλευτικές καρέκλες, ώστε να συνεχίσουν να προασπίζονται τα συμφέροντα των πολλών στην πράξη και όχι στα λόγια ή προεκλογικά όπως κάνει η πολιτική του ΣΥΡΙΖΑ.
