Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου
Κηφισιάς, Ἀμαρουσίου, Ὠρωποῦ καὶ Μαραθῶνος κ. Κυρίλλου
ἐπὶ τῇ ἑορτῇ τῶν Χριστουγέννων 2023
Πρός
Tούς Εὐλαβεστάτους Ἱερεῖς, Μοναχούς καί Μοναχές
καί τούς εὐσεβεῖς χριστιανούς
τῆς Μητροπολιτικῆς μας Περιφερείας.
Ἀγαπητοί πατέρες καί ἀδελφοί,
Μέσα σέ ἕνα κλῖμα ἀβεβαιότητος καί ἀγωνίας πού ἐπικρατεῖ σέ ὁλόκληρο τόν πλανήτη μας ἀπό τίς γεωπολιτικές, οἰκονομικές καί οἰκολογικές κρίσεις, ἑορτάζομε καί ἐφέτος, στόν λειτουργικό χρόνο τῆς Ἐκκλησίας μας, τήν Γέννηση τοῦ Θεανθρώπου Κυρίου μας.
Ὁ Θεός τρέφει γιά τόν ἄνθρωπο μιά ἐκστατική καί μανική ἀγάπη. Μέσα στήν ἐκστατική του ἀγάπη ὁ Θεός ἑνώνεται μέ τήν δημιουργία πιό στενά ἀπ’ τήν κάθε δυνατή ἕνωση, καθώς ὁ ἴδιος γίνεται αὐτό πού δημιούργησε, δηλαδή γίνεται ἄνθρωπος. Ἡ γέννηση τοῦ Χριστοῦ μᾶς φανερώνει τήν μεγάλη ἀγάπη τοῦ Δημιουργοῦ πρός τόν ἄνθρωπο. Ὁ ἄνθρωπος εἶναι ἡ κορωνίδα τῆς δημιουργίας. Ἔρχεται ὁ Υἱός τοῦ Θεοῦ καί γίνεται ἄνθρωπος «ἵνα τιμήσῃ τήν σάρκα καί αὐτήν τήν θνητήν», κατά τόν ἅγιο Γρηγόριο τόν Παλαμᾶ.
Ὁ Χριστός μέ τήν γέννησή του ἐπανέφερε τήν ἀνθρώπινη φύση στήν θεόσδοτη τάξη. Ἡ τάξη τῆς Δημιουργίας ἦταν μιά πορεία τοῦ ἀνθρώπου ἀπό τό κατ’ εἰκόνα στό καθ’ ὁμοίωση. Μέ τήν πτώση μας ἀπομακρυνθήκαμε ἀπό τόν Θεό, πού εἶναι τό φοβερότερο κακό ἀπ’ ὅλα.
Κατά τήν ἐνσάρκωση ὁ Λόγος τοῦ Θεοῦ δέν προσέλαβε ἁπλῶς τήν ἀνθρώπινη ἰδέα (ἀνθρώπινη ὁλότητα), γιατί τότε διά μιᾶς θά εἶχαν ὁδηγηθεῖ στήν σωτηρία ὅλοι οἱ ἄνθρωποι, δηλαδή ὅλοι οἱ κατ’ ἄτομο ἄνθρωποι ὡς μέτοχοι ἐκείνης τῆς ἰδέας. Ὁ Λόγος τοῦ Θεοῦ προσέλαβε ἕνα συγκεκριμένο ἄνθρωπο καί μάλιστα ὁλόκληρο. Ἡ ὅλη Θεότητα ἑνώθηκε στό συγκεκριμένο πρόσωπο μέ τήν ὅλη ἀνθρωπότητα. Κάθε ἰδίωμα καί κάθε ἐνέργεια τῆς καθολικῆς ἀνθρώπινης φύσεως ἔχει προσληφθεῖ ἀπό τόν Χριστό καί τίποτε τό ἀνθρώπινο δέν ἔμεινε ἔξω ἀπό τήν πρόσληψη αὐτή.
Ὁ Ἅγιος Κύριλλος Ἀλεξανδρείας λέγει πώς στήν ἕνωση τοῦ Θεοῦ καί τοῦ ἀνθρώπου δέν ἔγινε καμιά σύγχυση ὡς πρός τίς φύσεις. Βλέπουμε τίς δύο φύσεις, δηλαδή τήν ἀνθρώπινη καί τήν θεία, νά ἑνώνονται σέ μιά ἕνωση ἀδιάσπαστη, ἀσύγχυτη καί ἀδιαίρετη. Ἡ σάρκα τοῦ Χριστοῦ εἶναι σάρκα καί ὄχι Θεότητα, ἔστω καί ἄν ἔγινε σάρκα Θεοῦ. Τό ἴδιο καί ὁ Λόγος τοῦ Θεοῦ, εἶναι Θεός καί ὄχι σάρκα, ἔστω καί ἄν πῆρε κατ’ οἰκονομία τήν σάρκα τοῦ ἀνθρώπου, δηλαδή ἔγινε ἄνθρωπος. Ἔστω καί ἄν εἶναι διαφορετικές οἱ δύο φύσεις καί ἄνισες μεταξύ τους, ἐν τούτοις ἑνώθηκαν ὑπερφυσικά, γι’ αὐτό καί ὁ Χριστός εἶναι ἕνας (ἕνα πρόσωπο), πού ἀποτελεῖται ἀπό δύο φύσεις. Δέν μποροῦμε νά διαιρέσουμε τόν Χριστό εἰδικά σέ ἄνθρωπο καί εἰδικά σέ Θεό, ἀλλά λέμε πώς ὁ Χριστός εἶναι ἕνα πρόσωπο, πού ἔχει δύο φύσεις ἀσύγχυτες. Ἡ γέννηση τοῦ Ἐμμανουήλ εἶναι παράδοξη καί δέν ἀκολουθεῖ τήν ἀνθρώπινη λογική καί τούς φυσικούς νόμους. Εἶναι ἕνα μυστήριο.
Ὁ Κύριος ἔγινε ἄνθρωπος, χωρίς να ζητήσει τίποτε ἀπό ἐμᾶς. Ἡ ἐνέργειά του ἦταν πέραν ἀπό κάθε ἰδιοτέλεια. Ἄλλωστε εἶναι ὡς Θεός ἀνενδεής. Ἐμᾶς ὠφέλησε ἡ ἐνσάρκωση τοῦ Κυρίου. Μᾶς ἀποκατέστησε στό ἀρχαῖον κάλλος, παλινόρθωσε τήν ἀνθρώπινη φύση, διέσωσε τό ἀνθρώπινο πρόσωπο, διέλυσε τό κράτος τοῦ θανάτου καί τοῦ διαβόλου, μᾶς χάρισε τήν ζωή. Δέν εἴμαστε πλέον ὑποχείρια τοῦ πονηροῦ ἄρχοντος τοῦ κόσμου τούτου, ἀλλά παιδιά τοῦ Θεοῦ. Ἀδέλφια τοῦ Χριστοῦ καί παιδιά τοῦ Θεοῦ. Μέσα στήν Ἐκκλησία μας νιώθουμε τό μεγάλο αὐτό γεγονός καί τό ζοῦμε στά μυστήρια καί μάλιστα στήν θεία Εὐχαριστία, πού εἶναι τό μεγάλο δῶρο τοῦ Θεανθρώπου Ἰησοῦ σέ μᾶς. Ἡ προῖκα πού μᾶς ἄφησε ὁ Κύριος εἶναι τό σῶμα καί τό αἷμα Του, αὐτό δηλαδή πού δανείσθηκε ἀπό τήν Ὑπεραγία Θεοτόκο, ἑνωμένο ὅμως μέ τήν Θεότητα. Τό τεθεωμένο σῶμα καί αἷμα τοῦ Κυρίου εἶναι ἡ δύναμή μας καί ἡ ζωή μας.
Ἀγαπητοί ἀδελφοί,
ἄς βιώσουμε τό μυστήριο τῆς ἐνσαρκώσεως μέ τήν συμμετοχή μας στά μυστήρια καί στήν χάρη τοῦ Θεοῦ. Μέ αὐτή καί μόνον τήν χαρά, πού μᾶς χαρίζει ἡ ἀδιάλειπτος λατρευτική καί μυστηριακή κοινωνία μας μέ τόν Σωτῆρα καί Λυτρωτή μας Κύριο Ἰησοῦ Χριστό, μποροῦμε νά χαιρόμαστε καί νά πανηγυρίζουμε ἀληθινά τά Χριστούγεννα, ἔστω καί ἄν τά νέφη ἀπό τίς κακίες τῶν ἀνθρώπων πυκνώνουν στόν ὁρίζοντα τοῦ κόσμου μας.
Εὐλογημένα καί Ἅγια Χριστούγεννα
Ὁ Μητροπολίτης † Ὁ Κηφισιάς, Ἀμαρουσίου, Ὠρωποῦ καί Μαραθῶνος Κύριλλος
