Από τη στήλη ΕΠΕΑ ΠΤΕΡΟΕΝΤΑ – Γράφει ο Άγγελος Πολύδωρος
Ο Γούντυ Άλεν το είχε διατυπώσει ωραία: «Υπάρχουν δύο ειδών άνθρωποι: οι καλοί και οι κακοί. Οι καλοί κοιμούνται καλύτερα, αλλά οι κακοί φαίνεται ότι περνούν καλύτερα ξύπνιοι».
Για να είμαι ειλικρινής, εγώ κοιμάμαι άνετα μέχρι στιγμής (και μάλιστα χωρίς λεξοτανίλ, όπως ένας φίλος μου, που το παίρνει «για να αντισταθμίζω τα γαλάζια χαπάκια που πίνω δυο φορές την εβδομάδα», όπως λέει) ίσως γι’ αυτό και δεν περνάω και τόσο καλά όταν είμαι ξυπνητός.
Έχω άγχη και μάλιστα μου δημιουργούνται με το παραμικρό. Όπως τώρα, ας πούμε, που είχα μπροστά μου το λευκό της οθόνης του υπολογιστή μου και δεν ήξερα πώς να αρχίσω αυτό το μικρό μου σημείωμα (όχι παραπάνω από 400-420 λέξεις). Θυμήθηκα έτσι αυτό που είχε πει ο αγαπημένος μου Γούντυ Άλεν.
Τώρα θα με ρωτήσετε, πώς και θυμήθηκα το «Υπάρχουν δύο ειδών άνθρωποι: οι καλοί και οι κακοί. Οι καλοί κοιμούνται καλύτερα, αλλά οι κακοί φαίνεται ότι περνούν καλύτερα ξύπνιοι»; Εντάξει δεν ήταν αυτό που μου ήρθε πρώτο στο νου, αλλά το άλλο που είχε πει περί της επιτυχίας: «Το 80% της επιτυχίας είναι, να κάνεις φιγούρα». Αυτό μου ήρθε πρώτο, αλλά ήθελα να γεμίσω λίγο τη στήλη, με εκείνο που είχε περισσότερες λέξεις, πριν καταλήξω σ’ αυτό που έχει μόνον επτά. Υπάρχει διαφορά ζωτικής σημασίας για τον συγκεκριμένο χώρο.
Θα με ρωτήσετε πάλι, πώς και ήθελα να αναφερθώ στην επιτυχία, όπως τη διατυπώνει ο Γούντυ Άλεν; Εδώ είμαστε, όπως λέγαμε παλιά στον κινηματογράφο όταν η είσοδος επιτρεπόταν και κατά τη διάρκεια μιας ταινίας. «Εδώ είμαστε, σ’ αυτή τη σκηνή ήρθαμε, πάμε να φύγουμε», ήταν ολόκληρη η φράση, η οποία με την πάροδο του χρόνου και για οικονομία στην έκφραση κατέληξε να είναι «πάμε να φύγουμε, εδώ ήρθαμε».
Επαναλαμβάνω λοιπόν και μη φεύγετε. «Το 80% της επιτυχίας είναι, να κάνεις φιγούρα» είχε πει ο αθεόφοβος και είχε δίκιο, όπως αποδεικνύει η πρόσφατη ιστορία, που τα ψηφιακά μέσα ενημέρωσης βοηθούν τα μέγιστα στο «να κάνει φιγούρα κάποιος».
Το θυμήθηκα λοιπόν, επειδή, ανοίγοντας τον υπολογιστή μου για να γράψω το παρόν σημείωμα, η πρώτη διαφήμιση που με υποδέχθηκε σήμερα Τρίτη 1η Αυγούστου και χωρίς να έχω κάνει κάποιο ψάξιμο προηγουμένως (ώστε να «διαβάσουν τι θέλω» οι αλγόριθμοι της Google), ήταν ένα γαλάζιο παραθυράκι με τις λέξεις «Η Αττική Αλλάζει», το οποίο με ένα κλικ έβγαλε μπροστά μου εκατομμύρια επί εκατομμυρίων που διατέθηκαν, για έργα, από την Περιφέρεια μεταξύ 2014-2020
