Από τη στήλη ΕΠΕΑ ΠΤΕΡΟΕΝΤΑ – Γράφει ο Άγγελος Πολύδωρος
Διάβαζα στο Protagon σε άρθρο του Κ. Γιαννακίδη ότι ο βουλευτής της ΝΔ Ανδρέας Πάτσης κλήθηκε να δώσει εξηγήσεις για την επιχειρηματική του δραστηριότητα, οι οποίες δεν κρίθηκαν επαρκείς, με αποτέλεσμα ο πρωθυπουργός να τον διαγράψει από την Κοινοβουλευτική Ομάδα. Ο κ. Πάτσης είχε αγοράσει «κόκκινα» δάνεια 63 εκατ. ευρώ, κάτι που δεν εμφανιζόταν στη δήλωση «πόθεν έσχες» του και αν δεν τσιμπούσαν το θέμα από τον ΣΥΡΙΖΑ, ακόμα θα ζούσαμε εν αγνοία. Εμφάνιζε όμως στο «πόθεν έσχες» τη συμμετοχή του σε εταιρείες με έδρα στο εξωτερικό, πράγμα που δεν επιτρέπεται. Και αναρωτιόταν ο αρθρογράφος: Δεν το πρόσεξε η επιτροπή ελέγχου «πόθεν έσχες»; Σιγά μη το πρόσεχαν, λέω εγώ.
Το περιστατικό, επιβεβαίωσε (για άλλη μια φορά), ότι ζούμε σε μια χώρα όπου μπορείς να κάνεις ό,τι θέλεις χωρίς να δίνεις λογαριασμό πουθενά μέχρι να «γίνει η στραβή». Μου θύμισε δε, ένα περιστατικό από το πέρασμά μου ως προέδρου Υπηρεσιακού Συμβουλίου στο Δημόσιο. Όπου στο δημόσιο τότε, για να διοριστείς (προκειμένου περί αρρένων) έπρεπε να προσκομίσεις μεταξύ των λοιπών νόμιμων δικαιολογητικών και ένα Πιστοποιητικό Τύπου Α. Ένα στρατιωτικό έγγραφο, που αναφέρονται τα σχετικά με τη θητεία σου στο στρατό, δηλ. πότε υπηρέτησες, πού, σε ποια θέση ευθύνης και λοιπά στοιχεία από τα οποία σχηματίζεται ένα τυπικό προφίλ.
Είχαν προσλάβει λοιπόν σε κάποια Υπηρεσία έναν κλητήρα, στο φάκελο του οποίου μαζί με το απολυτήριο του Δημοτικού Σχολείου, το λευκό πιστοποιητικό υγείας και το λευκό ποινικό μητρώο, υπήρχε και το Πιστοποιητικό Τύπου Α, στο οποίο ο αρμόδιος υπάλληλος δεν είχε ρίξει ούτε μια ματιά (όπως και στα «πόθεν έσχες» των βουλευτών σήμερα), οπότε ούτε γάτα, ούτε ζημιά. Μετά από λίγα χρόνια όμως έγινε «η στραβή». Ο κλητήρας «ερωτεύτηκε» μια υπάλληλο την οποία ενοχλούσε σεξουαλικά (δεν υπήρχε και το #metoo) και η οποία τον απωθούσε διακριτικά, «μη χάσει τη δουλειά του ο κακομοίρης». Το κακό παράγινε όμως και αφού ο κλητήρας δεν έπαιρνε από λόγια, αναγκάστηκε η υπάλληλος να κάνει έγγραφη αναφορά, παρά τις προτροπές του διευθυντή «λυπήσου τον κακομοίρη θα χάσει τη δουλειά του» (είπαμε, δεν υπήρχε και το #metoo).
Η υπόθεση έφτασε στο Υπηρεσιακό Συμβούλιο, όπου μόλις ανοίξαμε το φάκελο του κλητήρα, στο -για άλλους τυπικό- Πιστοποιητικό Τύπου Α, είδαμε να αναγράφεται με κεφαλαία ότι «είχε παρουσιαστεί στο στρατό, αλλά είχε απαλλαγεί λόγω σχιζοφρενικής διαταραχής». Που σημαίνει ότι αν το είχαν διαβάσει, η αίτησή του για πρόσληψη στο Δημόσιο, θα έπρεπε να μην είχε γίνει δεκτή. Αλλά είπαμε…
