Το ημερολόγιο δείχνει 4 Ιουλίου και κάτω από άλλες συνθήκες οι περισσότεροι από τους πολίτες θα προγραμμάτιζαν, εάν δεν είχαν ήδη προγραμματίσει τις καλοκαιρινές τους διακοπές. Άλλωστε οι «μπαταρίες» όλων λίγο-πολύ βρίσκονται σε χαμηλό επίπεδο με τις «ανάσες» να είναι απαραίτητες, έτσι ώστε να… βγει ο επόμενος χειμώνας. Δυστυχώς όμως, αυτό το καλοκαίρι οι διακοπές για πολλούς μοιάζουν με «όνειρο θερινής νυκτός».
Κάνοντας κανείς μία σύντομη περιήγηση σε ιστοσελίδες με σκοπό να αναζητήσει τον καλοκαιρινό του προορισμό, είναι δεδομένο ότι τον πιάνει… κρύος ιδρώτας βλέποντας τις τιμές τόσο των ξενοδοχείων, όσο και των μετακινήσεων. Είτε επιλέξει κάποιος ένα ελληνικό νησί, είτε ένα άλλο προορισμό θα πρέπει να είναι διατεθειμένος να ρίξει ένα ικανό πόσο για την μετακίνηση του. Οι τιμές στα ακτοπλοϊκά εισιτήρια έχουν πάρει «φωτιά», ενώ με τη βενζίνη στο 2,40+ και το αυτοκίνητο γίνεται ασύμφορο.
Όσον αφορά τις τιμές των ξενοδοχείων και των καταλυμάτων είναι στα ύψη και σε πολλές περιπτώσεις η ποιότητα και οι ανέσεις που προσφέρουν δεν ανταποκρίνονται στα ποσά που πρέπει κάποιος να διαθέσει. Έτσι, κάπως φτάνουμε εκατοντάδες χιλιάδες πολίτες να υποβάλουν αιτήσεις στις πλατφόρμες του Κοινωνικού Τουρισμού, με την ελπίδα να καταφέρουν να διεκδικήσουν λίγες ημέρες διακοπών με ελάχιστη ή καθόλου επιβάρυνση στην διαμονή τους. Προφανώς και το πρόγραμμα του Κοινωνικού Τουρισμού είναι σωστό και τρέχει εδώ και δεκαετίες, αλλά ο εξαιρετικά μεγάλος αριθμός των αιτήσεων δείχνει την οικονομική πίεση που βιώνουν οι πολίτες.
Η κυβέρνηση αυτά τα χρόνια δείχνει να «επενδύει» σε μία πολιτική επιδομάτων και μικρών παροχών που ουσιαστικά είναι «μία σταγόνα στον ωκεανό». Η λύση βρίσκεται αλλού και έχει να κάνει με την προγραμματισμό και την υλοποίηση ενός σχεδίου που θα βελτιώσει την εργασία στην χώρα μας και θα φέρει τους μισθούς σε αξιοπρεπή επίπεδα για όλους. Ώστε και η εργασία να ανταμείβεται σωστά και οι διακοπές από αυτήν να μην αποτελούν όνειρο…
