Από τη στήλη ΕΠΕΑΠΤΕΡΟΕΝΤΑ | Γράφει ο Άγγελος Πολύδωρος
Μιλάτε κι εσείς… Τι να πω εγώ που έχω τύχει καλεσμένος σε πενήντα γάμους στη ζωή μου; Και ξέρετε για ποιες εποχές μιλάω; Για τις εποχές που στο σπίτι των νεόνυμφων, από τις κούτες με τα δώρα δεν μπορούσες να μπεις μέσα. Διότι όλοι οι συγγενείς που βοηθούσαν δεν έκαναν τον κόπο να προχωρήσουν στα ενδότερα. Άνοιγαν την κεντρική, έμπαιναν στο χολ, διότι τότε δεν είχαμε ανακαλύψει τους ενιαίους χώρους, είσοδος, σαλόνι, τζάκι, τραπεζαρία, κουζίνα γύρω στα 60 τετραγωνικά, ακουμπούσε ο πρώτος σε μια γωνία το πρώτο κουτί από το Άκρον-Ίλιον-Κρυστάλ και στη συνέχεια όλοι οι άλλοι τον μιμούνταν.
Έβλεπες, λοιπόν, μια γωνία με Kosta Boda που μετά δεν είχες πού να τα χώσεις και τα έπαιρνες τρία-τρία ανά χείρας ή τέσσερα-τέσσερα ανάλογα με το μήκος των χεριών σου και πήγαινες για αλλαγή. Είχαμε τρελαθεί στα Kosta Boda, όπως οι μανάδες μας και οι πατεράδες μας τρελαίνονταν στα Murano, παλιότερα.
Δεν υπήρχε σπίτι -θυμάμαι- θείας, νονάς, γιαγιάς που να μην είχε και δέκα Murano. Από βάζα για λουλούδια («πάλι γαρύφαλλα Ελενίτσα μου;» που έλεγε και ο Βέγγος στο «Θα Σε Κάνω Βασίλισσα»), μέχρι τασάκια, που γίνονταν και όργανα εγκλήματος (για όσους έχετε διαβάσει τον «Υπέροχο Ρίπλεϊ» της Πατρίσια Χάισμιθ, που τον θυμήθηκα τώρα που πέθανε ο Αλαίν Ντελόν, όταν τον υποδυόταν στο «Γυμνοί στον Ήλιο»).
Μετά ξεχάστηκαν τα Murano και άρχισαν να πωλούνται στα πανηγύρια. Ήρθαν τα κλουαζονέ. Και να τα σερβίτσια του καφέ και του τσαγιού και προσφέραμε όλοι τσάι και συμπάθια στους επισκέπτες. Μέχρι που ανακαλύφθηκε το ουίσκι…
Αρχίσαμε τότε να δωρίζουμε σερβίτσια για ουίσκι. Κάτι ποτήρια χοντρά, σκέτα ή με περίτεχνα σχέδια -για τους μερακλήδες- συνοδευόμενα από το κρυστάλλινο -επίσης- καραφάκι για τα παγάκια. Μαζί με την τσιμπίδα. Μέχρι που ξεχάσαμε να πίνουμε ουίσκι και μάθαμε τις βότκες, τα ρούμια, και τα τζιν (όχι τα παντελόνια) και άλλαξε η φόρμα των ποτηριών. Για ρωτήστε εμένα πόσα σερβίτσια ουίσκι προώθησα στο χωριό της μάνας μου, για να μη την πάθω σαν ένα φίλο που μου χάρισε ένα σερβίτσιο ουίσκι και μέσα είχε κάρτα συγγενή του από το δικό του γάμο.
Γι’ αυτό σας λέω. Καλά έκανε ο πρόεδρος Κασσελάκης (που έχει «λεφτά για μια ζωή» κι αγόρασε διαμέρισμα στο Κολωνάκι) ο οποίος άνοιξε λογαριασμό «Help Us Create Our Dream Honeymoon Experience With Any Amount of Contribution: 100 dollars – 200 – 250 – Other». Καλύτερα μετρητά, να τα κάνουν ό,τι θέλουν (μέχρι και βοήθεια στους εργαζόμενους της «Αυγής» στην ανάγκη).
