Γράφει ο Αλέξανδρος Καζαντζίδης
Μπορεί να μην ανήκουν στα δελεαστικά θέματα με μεγάλη απήχηση στον… μαγικό κόσμο του διαδικτύου, ωστόσο, πριν από λίγες μέρες, η Αγία Παρασκευή ήταν στο επίκεντρο νέων πρωτοβουλιών με το βλέμμα στη γυναίκα. Αφενός, το Κέντρο Γυναίκας του Δήμου, με δραστήρια παρουσία από το 2015, ξεκίνησε ένα δωρεάν πρόγραμμα πρόληψης, θεραπείας και ενδυνάμωσης γυναικών απέναντι σε κάθε μορφής βία. Αφετέρου, οι μαίες του Κέντρου Υγείας της πόλης συνεχίζουν τα ελεύθερα για όλες τις εγκύους προγεννητικά μαθήματα, προκειμένου να τις ενημερώσουν για όλη τη διαδικασία της εγκυμοσύνης, του τοκετού και της περιποίησης του νεογέννητου.
Τα προβλήματα που «αγγίζουν» αυτές οι δομές είναι καίρια: Από τη μία, η σωματική, λεκτική, ψυχολογική ή όποια άλλη μορφή βίας, που υφίστανται οι γυναίκες, ιδίως στην περίοδο της κρίσης, δεν προκύπτει σε κοινωνικό «κενό αέρος». Οι αντιδραστικές αλλαγές στην οικονομία, στην κοινωνία, εκφράζονται και στις διαπροσωπικές, στις οικογενειακές σχέσεις. Επανέρχονται αναχρονιστικές αντιλήψεις για τη σχέση μεταξύ των δύο φύλων.
Αυτή η εικόνα αποτυπώνεται στην άνοδο της ενδοοικογενειακής βίας, στην αύξηση του ποσοστού γυναικών που εκπορνεύονται, σε φαινόμενα και πρακτικές που παραβιάζουν θεμελιώδη δικαιώματα. Από την άλλη, οι επιπτώσεις της κρίσης επιδεινώνονται ακόμα περισσότερο όταν πρόκειται για μέλλουσες ή νέες μητέρες. Έχουν ξηλωθεί η δημόσια και δωρεάν Υγεία και Πρόνοια, πράγμα που δυσκολεύει τις γυναίκες να σταθούν οικονομικά, να προχωρήσουν τη ζωή τους ένα βήμα παραπέρα και να μην εγκλωβίζονται σε επιλογές παρά τη θέλησή τους, στις προσωπικές, οικογενειακές και κοινωνικές σχέσεις.
Οι Δήμοι, λοιπόν, έρχονται και σε αυτό το ευαίσθητο τομέα να καλύψουν τις μεγάλες «τρύπες» των κυβερνήσεων. Καλούνται να δίνουν ανάσες και σε μια σειρά από μέτρα όπως τη λειτουργία παιδικών και βρεφονηπιακών σταθμών χωρίς τροφεία, τη δημιουργική απασχόληση γονιών και παιδιών, κοινωνικά φροντιστήρια κ.α. Σε αυτό το πλαίσιο, γιατί να μην υπάρχει η δυνατότητα από τους Δήμους να έχουν τμήμα που οι γονείς θα παραδίδουν ρούχα για καθάρισμα και το απόγευμα θα τα παραλαμβάνουν σιδερωμένα;
Μήπως δεν υφίστανται ακόμα άνεργοι που χρειάζονται δουλειά για να συγκροτηθούν τέτοιες υπηρεσίες; Είναι παράλογο οι οικογένειες να εργάζονται χωρίς να τρελαίνονται από τις έγνοιες και τις υποχρεώσεις; Μάλλον σε κάποια πράγματα –τυχαία (;)- μείναμε πίσω, ενώ η τεχνική και επιστήμη έφτασε στο απόγειο της. Μέχρι και αυτοκίνητο έχει σταλεί να κάνει βόλτα στον πλανήτη Άρη, αλλά στην κοινωνική και οικονομική ζωή κινούμαστε ακόμη με… γαϊδουράκια.
