Παίζομεν εν ου παικτοίς

«Δίκην μεν εστίν έρδειν τα χρέοντα,

αδικίη δε μη έρδειν τα χρέοντα,

αλλά παρεκτρέπεσθαι»

Δημόκριτος

(Η δικαιοσύνη είναι να κάνουμε

αυτά που πρέπει, ενώ η αδικία

είναι να μην κάνουμε αυτά που

πρέπει και να παρεκτρεπόμαστε).

Τα όσα παρακολουθούμε σήμερα, και μάλιστα στο σκηνικό της αστυνομίας, θυμίζουν γεγονότα, που πραγματοποιήθηκαν στο Γκουαντανάμο της Κούβας και στις φυλακές Άμπου Γκράιμπ του Ιράκ, όπου πολλοί κρατούμενοι χωρίς δίκη και δίχως συνήγορο, έχουν εγκλωβισθεί. Και οι φύλακές τους, δίχως καμία νομική στήριξη, δοκιμάζουν την ένοπλη δύναμή τους «παίζοντες εν ου παικτοίς». Βέβαια, το «παίζομεν» απέχει τεράστια από το παιχνίδι αφού η εμφάνισή του συνοδεύεται από γροθιές και κλοτσιές και με ξύλινα ρόπαλα. Και το βίτσιο της διαστροφής δείχνεται σε ένα θέαμα, όπου οι προκλητικοί δράστες παρακολουθούν το θέαμα παροτρύνοντας και μετατρέποντας τα θύματα σε βίαιους αντίπαλους.

Ενώ οι βιτσιόζοι σαδιστές απολαμβάνουν τους βασανισμούς και τις δεινοπάθειες των απροστάτευτων, με μια αγαλλίαση και τις εικόνες αυτές του αίσχους τις αναπαριστάνουν με βιντεοκασέτες, προς γνώσιν και «ψυχαγωγία» και ικανοποίηση μιας παρεπιδημούσας ρατσιστικής φρενοβλάβειας ενός κόσμου που διασκεδάζει αμέριμνος. Στο παρελθόν του αείμνηστου σατιρικού μας Γ. Σουρή, είχε εκ μέρους του ποιητικά, διατυπωθεί «πως όλοι οι παλαβοί είναι απ' έξω και οι γνωστικοί μες στο Δαφνί». Το φρενοκομείο, που βρίσκεται στην Ιερά Οδό.

Βέβαια και στην περίπτωση των φρενοβλαβών η ιατρική αντιμετώπιση της πάθησής τους, πραγματοποιείται με την αμέριστη βοήθεια των ψυχιάτρων και με ανθρωπιστική μέθοδο και φυσικά δίχως ξυλοκόπημα.

Στην ιδιάζουσα περίπτωσή μας που διαδραματίστηκε στο αστυνομικό τμήμα της Ομόνοιας, θύματα ήσαν δύο έφηβοι, που κρατήθηκαν για ανάκριση με το στίγμα της κλοπής. Και για το δημοκρατικό μας καθεστώς (που καθημερινά οι απερίσκεπτοι προσπαθούν να το ανατρέψουν de facto και όχι de jure) είναι εντελώς ανορθόδοξο οι υποκινητές της παρανομίας ν' ανήκουν στον κλάδο, όπου τα όργανά του επιβάλλεται να είναι πρότυποι στο καθήκον τους που αποσκοπεί στην πρόληψη των αδικημάτων και στην ανακριτική διεξαγωγή της κάθε έρευνας, με τρόπο που θα ανεβάζει την εκτίμηση του κάθε πολίτη αφού θα συνάδει με την ειρηνική χρήση των μεθόδων, που η ποινική νομοθεσία και οι κανονισμοί της δράσης τους επιβάλλουν.

Αν βέβαια οι παρόντες αυτοί δεν αντιμετωπισθούν με τρόπο δίκαιο, ώστε οι ποινές ν' αποτελέσουν δείγμα αποτροπής σε παρεμφερείς ενοχές, τότε η προσπάθεια την κοινής γνώμης, την οποία συμμερίζονται και οι έντιμοι πολιτικοί, θα παραγκωνισθεί και το ίνδαλμα της δημοκρατίας θα αποκτήσει και άλλες ρωγμές. Παραίνεση όλου του έντιμου κόσμου είναι να εφαρμοσθεί επιτέλους το κράτος δικαίου. Το κράτος που στηρίζεται στο δημοκρατικό μας σύνταγμα και στους νόμους που απορρέουν από τη μέσω της Βουλής και των οργάνων παγίωσή του. Η ευάλωτη δημοκρατία μας χρειάζεται πάντοτε δεκανίκια. Δεκανίκια, όμως, από γνήσια ξύλα και όχι σάπια.

Γιάννης Στεργιόπουλος