Ειδήσεις από το Μαρούσι του χθες – Έρευνα – Κείμενο: Γιώργος Πάλλης
«Εφονεύθη υπό κεραυνού εις γεωργός εν Αμαρουσίω»: με αυτή τη λακωνική πρόταση μεταφέρει η αθηναϊκή εφημερίδα “Αυγή” στις 28 Μαΐου 1857 τον θάνατο ενός Μαρουσιώτη αγρότη από πτώση κεραυνού. Η τόσο σύντομη περιγραφή της είδησης δεν σημαίνει τίποτε άλλο, από το ότι τα συμβάντα αυτού του είδους ήταν πολύ συνηθισμένα στους αγροτικούς οικισμούς που περιέβαλαν την Αθήνα κατά τον 19ο αιώνα. Οι κάτοικοί τους, αγρότες και κτηνοτρόφοι επί το πλείστον, ζούσαν στο έλεος των καιρικών φαινομένων, ιδίως κατά τους χειμώνες, που ήταν πολύ βαρύτεροι από τους σημερινούς.
Το συγκεκριμένο συμβάν είναι πιθανώς το ίδιο με εκείνο που περιγράφει ο εκπαιδευτικός Ιωάννης Κοκκώνης στο βιβλίο του «Διαιτητικά παραγγέλματα, ή Οδηγίαι προς ανάπτυξιν της ευρωστίας του σώματος και διατήρησιν της υγείας», που εκδόθηκε (σε β’ έκδοση) το 1861. Ο συγγραφέας διηγείται το περιστατικό ως εξής: «Εις γεωργός κάτοικος Αμαρουσίου, πλησίον των Αθηνών, λεγόμενος Στ. Τσουκλείδης, ευρέθη κατά τον προπαρελθόντα Μάιον εις τον αμπελώνα του μίαν ημέραν, ότε εξερράγη τρομερά καταιγίς με βροντάς και αστραπάς, και βροχήν ραγδαίαν. Ο Τσουκλείδης, μη προφθάσας να έμβη εις το χωρίον, εχώθη υποκάτω ενός υψηλού και πυκνού δένδρου, κρατών και την αξίνην του, δια να προφυλαχθή από την ραγδαίαν βροχήν· αλλ’ αίφνης, μεταξύ τρομερών βροντών και αστραπών, επιπίπτει επί του δένδρου ο κεραυνός και μένει εμβρόντητος ο δυστυχής Τσουκλείδης. Μετά μίαν ώραν, αφ’ ου εκόπασεν η καταιγίς, ευρήκαν αυτόν υπό το δένδρον κουβαριασμένον νεκρόν, και πλησίον την αξίνην του σκωριασμένην. Εάν ήξευρε να προφυλαχθή, έπρεπε να παρατήση την αξίνην του, και περιπατών ουχί πολλά βιαίως να φθάση εις το χωρίον ή εις καμμίαν εκεί πλησίον καλύβην· ούτως ήθελε υποφέρη από την βροχήν, αλλά διασωθή από τον κίνδυνον του κεραυνού».
Ο άτυχος Σταύρος Τσουκλείδης ήταν το 1859 πενήντα ενός ετών. Αυτό προκύπτει από την καταγραφή των στοιχείων του στον Κατάλογο των εχόντων δικαίωμα ψήφου διά τας εκλογάς των βουλευτών του χωρίου Αμαρουσίου του Δήμου Αθηνών του 1844 (βλ. ΑΜΑΡΥΣΙΑ αρ. φύλλου 2474, 4.11.2017), σύμφωνα με τον οποίο ήταν τότε τριάντα έξι ετών – άρα γεννηθείς το 1808. Κατά την ίδια πηγή, ήταν αυτόχθων (καταγόταν δηλαδή από την παλαιά Ελλάδα και πιθανότατα από το Μαρούσι), ιδιοκτήτης (κατείχε γη) και γεωργός στο επάγγελμα. Στις μαρουσιώτικες γενεαλογίες που δημοσίευσε ο Τάκης Πολιτόπουλος στο βιβλίο του Μαρουσιώτικα το 1996, εμφανίζεται ως πατέρας των Θεοφάνη (γενν. 1833), Γεωργίου (1844), Αργύρη (1848) και Ανθής (1856) Τσουκλείδη· προβληματική είναι η αναγραφή μίας κόρης με το όνομα Χρυσή, με έτος γέννησης το 1866. Σε κάθε περίπτωση, φαίνεται ότι ήταν ο γενάρχης της οικογένειας αυτής στο νεώτερο Μαρούσι, η οποία αριθμεί και σήμερα πολλά μέλη.
