Μέσα κι έξω ίδια γεύση
Μέρες ολόκληρες μας πρήξανε, με το αν θα συναντηθούν Ομπάμα και Καραμανλή, πριν πάει ο Ομπάμα στην Τουρκία. Τελικώς η συνάντηση έγινε, αλλά όχι τετ-α-τετ. Απ’ την πλευρά των Ελλήνων ήσαν επτά. Απ’ την πλευρά Ομπάμα ήσαν έξι. Ανάμεσα σ’ αυτούς ο πολύς κ. Ντανιέλ Φρηντ υφυπουργός Εξωτερικών του Μπους, ο οποίος συμβουλεύει την Χίλαρι και τον Ομπάμα για τα ελληνοτουρκικά. Είναι ανθέλληνας, ορκισμένος και φανατικός εχθρός μας. Νομίζω πως είναι τουρκοαμερικανός. Είχα αναφερθεί σ’ αυτόν πριν δύο βδομάδες. Αν είναι δυνατόν να περιμένουμε προκοπή με τέτοιους συνομιλητές! Κατά τα άλλα, η Χίλαρι, όταν συναντήθηκε με την ομογένεια στην Ουάσιγκτον, τους είπε πως για να λειτουργήσει η Χάλκη θα πρέπει να υπάρξουν ανταλλάγματα στη Θράκη. Είπε πως θα πρέπει να γίνουν σχολεία μειονοτικά στην Θράκη και δάσκαλοι Τούρκοι να τα επανδρώσουν. Ανακάτεψε ακόμα και την εκλογή των μουφτήδων, υποβιβάζοντας τον Πατριάρχη σε απλό κληρικό.
Και ενώ τα σαΐνια της εξωτερικής μας πολιτικής, είχαν βεβαία την υποστήριξη των θέσεών μας απ’ την Χίλαρι στην τουρκική πλευρά, έγινε το αντίθετο. Αυτή υποστήριξε τις θέσεις των Τούρκων και προώθησε τις ανιστόρητες τουρκικές απαιτήσεις για τη Θράκη. Εδώ ερωτάται: τι είδους πολιτική ακολουθεί η κυβέρνηση για τα εθνικά μας θέματα; Γιατί άλλα εγράφησαν μετά την συνάντηση των ΥΠΕΞ Ελλάδας και Αμερικής. Και ενώ οι Τούρκοι, προσβάλλουν τον Οικουμενικό Πατριάρχη και τον βάζουν σε ρόλο θρησκευτικού λειτουργού της ελληνικής κοινότητας της πόλης εμφανίζοντάς τον ως ομόλογο των μουφτήδων της Θράκης, ο Πατριάρχης κι η ελληνική πλευρά επιμένουν στην ένταξη της Τουρκίας στην Ε.Ε. Ευτυχώς ότι υπάρχουν και σκεπτόμενοι στην Ε.Ε. και λένε όχι σ’ αυτόν τον επαπειλούμενο εφιάλτη, ιδίως για την Ελλάδα. Κατά τα άλλα, ο Ομπάμα στο Στρασβούργο έκανε τον ατζέντη της Τουρκίας και φόρα φάτσα με τον Καραμανλή αποκάλεσε τα Σκόπια «Μακεδονία». Όμως μας απηύθυνε θερμούς λόγους και αγάπη μπόλικη να φαν κι οι κότες. Δηλαδή τσίφος η κατάσταση. Σίγουρα ο Καραμανλής θα πρέπει να είναι πολύ ευχαριστημένος που του εξεθίασε τη Ντόρα. Όπως είπε, του είχαν δώσει καλές συστάσεις οι απελθόντες ΥΠΕΞ του Μπους. Φίλοι αναγνώστες σίγουρα καταλάβατε ότι «σόι πάει το βασίλειο». Μπορεί να έχει αλλάξει το ύφος, αλλά δεν έχει αλλάξει σε τίποτα η πολιτική των Η.Π.Α. στα Βαλκάνια. Τραβάνε γραμμή για την «Μακεδονία του Αιγαίου» κι εμείς το παίζουμε καλά παιδιά!
Τα έγκλημα προστατεύεται
Προχθές είδα έναν Έλληνα, ο οποίος αμύνθηκε μ’ ένα σφυρί, όταν κάποιοι εγκληματίες μπήκαν στο σπίτι του να τον ληστέψουν. Βρέθηκε στο δικαστήριο και τον άκουσα να λέει πως ο δικαστής ρώτησε τους κακοποιούς –που εν τω μεταξύ τους είχαν πιάσει οι αστυνομικοί– αν ήθελαν να του κάμουν μήνυση! Επειδή τους καταχέριασε με το σφυρί! Ως εδώ έχει φτάσει το χάλι μας.
Κλείνω με ένα πολύ ωραίο που διάβασα στον Φίλαθλο. Γράφει λοιπόν ο Μπαζίνας και ρωτάει, «Τι θα γινόταν αν φτιαχνόταν ένας Ινδιάνικος στρατός από μερικές δεκάδες χιλιάδες Σιού, Σαγιέν και Απάτσι, με εκατό σοβαρούς Γερμανούς αξιωματικούς; Σίγουρα φίλοι αναγνώστες θα είχε καθαρίσει το τοπίο και θα είχε ησυχάσει ο κόσμος απ’ τους κακοποιούς, τους οποίους εσκεμμένα δεν τους πετάνε απ’ τον τόπο. Δυστυχώς φίλοι αναγνώστες οι καλοί δεν κάνουν τίποτα και προ παντός δεν μιλάνε, φοβούμενοι, πως λέγοντας και γράφοντας συνεχώς για τα καθημερινά μας χάλια, τα οποία όλο και εμπλουτίζονται με νέα, ακόμη, πιο χειρότερα, θα γίνουν γραφικοί. Και το κακό, αντιστάσεως μη ούσης, θριαμβεύει και γιγαντώνεται.
Χαριτίνη Ρασιά
