Για να θριαμβεύσει το κακό, πρέπει να μην κάνουν τίποτα οι καλοί. Αυτή είναι η μία και μοναδική αλήθεια. Οι δομημένες κοινωνίες έχουν τους κανόνες δικαίου, οι οποίοι και πρέπει να εφαρμόζονται προς πάσαν κατεύθυνση. Απέναντι στο νόμο είναι όλοι ίδιοι κι αν πω αυτό που πιστεύω, ίσως να θεωρηθώ υπερβολική. Πιστεύω φίλοι αναγνώστες πως στους έχοντες γνώσεις και εξειδικευμένη παιδεία, σε περίπτωση εγκληματικής συμπεριφοράς, η τιμωρία θα πρέπει να είναι σκληρότερη, απ’ αυτήν ενός χαμηλού επιπέδου γνώσεων και άλλων γενικών παραμέτρων, ενόχου.
Στη σημερινή κοινωνία την οποία φρόντισαν να αποδιοργανώσουν οι διάφοροι που ασκούν διοίκηση, τα πάντα μπορούν να ελαχιστοποιηθούν και σε πολλές περιπτώσεις να απενοχοποιηθούν, με μια άθλια συλλογιστική αυτών οι οποίοι έχουν αναλάβει εργολαβικά και κληρονομικά να μας κουμαντάρουν. Βεβαίως εμείς τους εκλέγουμε. Όμως οι συνθήκες κάτω απ’ τις οποίες διαμορφώνεται η κοινή γνώμη είναι απαράδεκτες. Τους κομματάρχες αντικατέστησαν τα ΜΜΕ τα οποία συνεχώς κάνουν πλύση εγκεφάλου στον κοσμάκη που τον πολώνουν και τον εγκλωβίζουν στους συνδυασμούς που υπηρετούν τα αφεντικά τους.
• Είναι βράδυ της 6ης Απριλίου κι ακούω τη Βουλή, που συζητάει το θέμα Παυλίδη. Ο ένας κατηγορεί τον άλλον για οικονομικά σκάνδαλα – κοινώς αρπαχτές. Κάνουν διαπιστώσεις και μιλάνε για τα αποτελέσματα της υπονόμευσης των θεσμών, της δομής των κοινωνικών θεσμών, λες και είναι αμέτοχοι. Όλοι ευθύνονται γι’ αυτήν την κατάντια. Ο Βενιζέλος μίλαγε για ποιότητα ζωής και έκανε έκκληση να μην διασύρουν την πολιτική ζωή. Ήθελα να ήξερα πότε αυτοί οι άνθρωποι θα κάνουν μια αυτοκριτική και θα αναλάβουν τις ευθύνες τους;
• Πάμε τώρα στο σοβαρό υπουργείο Παιδείας. Στο προηγούμενο κείμενο αναφέρθηκα σ’ αυτόν τον καθηγητή του Παντείου, τον κ. Ηρακλείδη, ο οποίος έγραψε το βιβλίο για την τραγωδία του ελληνισμού το ’22 στη Μικρά Ασία. Ανέστρεψε αυτός ο κύριος την ιστορία και χρέωσε την γενοκτονία στους Έλληνες. Έβγαλε λάδι τον Κεμάλ και τις χατζάρες των βαρβάρων που έκαψαν την Σμύρνη και έσφαξαν 1,5 εκατομμύριο Έλληνες. Ξεχνάνε αυτοί οι νεόκοποι γραφιάδες, πως είναι ζωντανοί ακόμα οι άνθρωποι που δεινοπάθησαν και δεν ξέχασαν τα όσα υπέστησαν; Όμως το να τον χρηματοδοτεί το υπουργείο Παιδείας, αυτό είναι απ’ τα ανήκουστα. Αυτός ο κατά τη γνώμη μου ανθέλληνας κ. Ηρακλείδης που όπως γράφει, «ντρέπεσαι να είσαι Έλληνας» τσεπώνει τις 50.000 ευρώ για το βιβλίο του που βρίζει και συκοφαντεί τον ελληνισμό της Ιωνίας.
Ακόμα φίλοι αναγνώστες κι ο Νίκος Κούνδουρος ξέσπασε στο «Θέμα» της 5/4 και είπε: «αυτόν τον κύριο, δεν θυμάμαι ακριβώς το όνομά του, απορώ πως δεν τον λιντσάρανε οι φοιτητές του». Αυτόν τον σιγοντάρει ένας άλλος «Έλληνας» καθηγητής, ονόματι Στεφ. Παπαγεωργίου, ο οποίος πάει παρά πέρα και λέει τα εξής ανήκουστα. Κατά την άποψή του, υπάρχει η Δημοκρατία της Μακεδονίας, της οποίας υπεραμύνεται και μας λέει ακόμα πως οι Κύπριοι δεν είναι Έλληνες, αλλά αναγκάσθηκαν να δηλώσουν Έλληνες το 1912. Βεβαίως δεν μας λέει τι σόι ράτσα είναι οι Κύπριοι. Αυτούς τους πληρώνει ο ελληνικός λαός, για να αφελληνίζουν τα παιδιά του, επειδή έτσι αποφασίζουν αυτοί οι άχρηστοι που κατά καιρούς βάζουν στα υπουργεία η Ν.Δ. και ΠΑΣΟΚ.
«Μακεδονία»
Απ’ το 1927 οι ιδρυτές του ΚΚΕ Αβραάμ Μπεναρόγια και Βεντούρα που ήταν βουλευτές του ιδίου κόμματος στην ελληνική Βουλή, έθεσαν θέμα ανεξαρτοποιήσεως της Μακεδονίας. Έκτοτε ο εβραιοκροάτης Τίτος συνεννοημένος με τους συμμάχους, οι οποίοι τον ήθελαν εκτός του συμφώνου της Βαρσοβίας, τον βοήθησαν στο να στήσουν το κρατίδιο της «Μακεδονίας». Και ενώ τα Σκοπιανά ενεργούμενα των εχθρών της Ελλάδας, ουρλιάζουν και κάνουν σαματάδες για την «Μακεδονική» τους καταγωγή, τον Αύγουστο στην Πέλλα, ανακαλύφθηκε το μεγαλύτερο ανάκτορο της Μακεδονίας, εμβαδού 70 στρεμμάτων. Εκεί γεννήθηκε ο Μέγας Αλέξανδρος και εκπαιδεύτηκε απ’ τον Αριστοτέλη. Χρειάστηκαν τρία χρόνια ανασκαφών, τις οποίες κράτησαν μακριά απ’ την δημοσιότητα και καλά έκαναν. Κάποιοι λοιπόν ρωτάνε: τι κάναμε τότε; γιατί δεν μιλήσαμε; Έψαξα και έμαθα πως οι τότε κυβερνήτες μας, βεβαίως και μίλησαν και διαμαρτυρήθηκαν έντονα. Όμως οι άσπονδοι φίλοι μας, οι Αμερικανοί τους εξεβίασαν με την βοήθεια που θα μας έδιναν. Μας είπαν ορθά-κοφτά πως αν κάνουμε θέμα, δεν θα μας δώσουν βοήθεια. Όσοι από μας ζήσαμε τις τότε καταστροφές της πατρίδας, ξέρουμε τι θα σήμαινε να μην πάρουμε τη βοήθεια. Δυστυχώς θα επαληθεύεται πάντα το «αρχή χρέους, αρχή δουλείας». Κι έτσι βρεθήκαμε σήμερα να παρακολουθούμε ανήμποροι ως λαός, να υπερασπισθούμε τα εδάφη μας, διότι αποδειχθήκαμε ανίκανοι να ψάχνουμε εις βάθος, το ποιόν αυτών στους οποίους εμπιστευόμαστε τις τύχες τις δικές μας και της πατρίδας μας.
