Κύριε Διευθυντά, με καθυστέρηση έλαβα γνώση επιστολής του Δημοτικού Συμβούλου κ. Αθ. Μπρέγιαννη που δημοσιεύτηκε στο φύλλο σας 2046 της 25.7.09 που αναφέρεται στην παρουσία των νεαρών με τα σκέιτ στην πλατεία Ηρώων και τις αντιδράσεις των περιοίκων της πλατείας και θα ήθελα να διατυπώσω κάποιες απόψεις μου, επειδή, ατυχώς, κατοικώ επί της πλατείας 26 και πλέον χρόνια.
Δεν παραλείπω να εκφράσω την ικανοποίησή μου που μετά τόσα χρόνια ένα πρόσωπο από τον πολιτικό κόσμο της πόλης μας ασχολήθηκε με την πλατεία.
1. Κάθε πλατεία ως δημόσιος χώρος ανήκει σε ΟΛΟΥΣ τους δημότες και κατοίκους της πόλης και τους επισκέπτες της. Κανένα άτομο ή ομάδα ατόμων δεν έχει το δικαίωμα της αποκλειστικής χρήσης της, εκδιώκοντας τους άλλους με την κακή χρήση που κάνει. Στην περίπτωσή μας, για την πλατεία Ηρώων οι νεαροί, τουλάχιστον με τους επικίνδυνους ελιγμούς τους, αποτρέπουν και εκδιώκουν κάθε παιδάκι ή σώφρονα γονιό που «τόλμησε» να το πάει στην πλατεία να παίξει.
Μάλιστα από το καλοκαίρι αυτό η πλατεία εμπλουτίστηκε και με ποδηλάτες οι οποίοι προβαίνουν σε επικίνδυνους ακροβατικούς ελιγμούς, ενώ ένα βράδυ είδα και μηχανάκι-παπάκι να περιφέρεται στην πλατεία. Του χρόνου τι θα έχουμε;
2. Ουδείς δικαιούται σε δημόσιο χώρο να θορυβεί κατά τρόπο άκρως ενοχλητικό και εκνευριστικό και μάλιστα και σε ώρες κοινής ησυχίας που εκτείνονται μέχρι της 2ας ή 3ης πρωινής. Το δικαίωμα της κοινής ησυχίας είναι αδιαπραγμάτευτο, αφού οι θόρυβοι, ιδίως στην εποχή μας, βλάπτουν σοβαρά την υγεία. Η από το 1994 παρουσία των νεαρών σκέιτερς στην πλατεία, πληροφορώ τον κ. Μπρέγιαννη, έχει κάνει τη ζωή μας πολύ δύσκολη.
3. Η καταστροφή της δημόσιας περιουσίας είναι αδίκημα από όποιον και αν διαπράττεται. Η συνεχής καταστροφή των κατά καιρούς, μαρμάρων και πάγκων της πλατείας από τη χρήση και για τη χρήση των σκέιτ συνεχίζεται και επί των νεοτοποθετηθέντων. Οι μεγάλες φθορές του παρελθόντος και οι μικρές φθορές που άρχισαν να γίνονται, εγγυώνται ασφαλέστατα τι θα συμβεί αύριο.
4. Σε μια σοβαρή κοινωνία που απαρτίζεται από σοβαρούς και υπεύθυνους γονείς ποτέ ανήλικο παιδί δεν κυκλοφορεί τις μεταμεσονύχτιες ώρες.
Οι κίνδυνοι που διατρέχει το παιδί δεν είναι μόνο πρόβλημά του, ούτε της οικογενείας του. Είναι ή γίνεται κοινωνικό πρόβλημα, δηλαδή πρόβλημα όλων μας.
5. Εφόσον οι νεαροί επιμένουν σ’ αυτό σπορ, που επιδίδονται χωρίς στοιχειώδεις προφυλάξεις (κράνος, επιγονατίδες κ.λπ.) δεν απομένει παρά να ευρεθεί ένας χώρος στις παρυφές της πόλης ή όπου αλλού, προκειμένου να «αθλούνται» χωρίς να ενοχλούνται οι άλλοι, τα θύματα.
Ο χώρος, μάλιστα, δεν είναι απαραίτητο να είναι στα όρια του Δήμου μας. Πλείστοι των «αθλητών» είναι από άλλες περιοχές και ας συνεργαστεί η Δημοτική Αρχή με όμορους Δήμους για την ανεύρεση του κατάλληλου στίβου.
Επιθυμώ να γνωρίζει ο κ. Μπρέγιαννης και έκαστος των κ.κ. δημοτικών συμβούλων ότι:
α) Η επί της πλατείας Ηρώων κατάσταση, έπρεπε να είχε αντιμετωπισθεί από ετών και να είχαν δείξει τόση ευαισθησία για τα προβλήματα των παροικούντων την πλατεία όση δείχνουν τώρα γι’ αυτό τον τρόπο διασκέδασης των νεαρών.
β) Υπάρχουν πλείστοι όσοι τρόποι να διασκεδάσουν και να αθληθούν. Δεν χρειάζεται να γίνεται αυτό σε βάρος της ηρεμίας, της ξεκούρασης, του ύπνου και της υγείας των συνανθρώπων τους.
γ) Για την προσέγγιση των νεαρών ας πάρει πρωτοβουλία ο ίδιος ο κ. Μπρέγιαννης και να τους εξηγήσει ότι γενικά ενοχλούν και εκτίθενται (προσοχή, μη μας διαφεύγει αυτό) σε σοβαρούς κινδύνους. Εγώ, όταν, προ ετών, το επιχείρησα ευγενικά και παρακλητικά, δέχτηκα την αγενέστατη και προκλητική επιθετικότητά τους και οπισθοχώρησα «αμαχητί».
δ) Ουδείς θέλει να σύρει στα Δικαστήρια νεαρά παιδιά παρά τα αδικήματα που διαπράττουν. Η απελπισία όμως, κάποια μέρα, ίσως μας στρέψει προς τα εκεί.
Τέλος, αν επιθυμεί ο κ. Μπρέγιαννης, μπορεί να συναντηθεί μαζί μου για να έχει πλήρη ενημέρωση για όσα συντρέχουν στην πλατεία επί 15 χρόνια.
Με τιμή
ΧΡΗΣΤΟΣ Σ. ΠΑΠΑΖΛΙΩΤΗΣ
πλατεία Ηρώων
