Η πρώτη ότι η δημοτική αρχή ήθελε να ενημερώσει τους Μαρουσιώτες για τα οικονομικά… χαΐρια της προηγούμενης διοίκησης. Μα, αν δεν απατώμαστε, η νυν δημοτική αρχή, με το που ανέλαβε τη διοίκηση, έκανε απογραφή και κυκλοφόρησε πόρτα πόρτα αναλυτικό έντυπο με τη «βαριά κληρονομιά» των προηγούμενων. Επίσης, εξέδωσε δεκάδες δελτία Τύπου και πραγματοποίησε ειδική συνέντευξη Τύπου, μέσω της οποίας κατέστησε σαφή τη δεινή οικονομική θέση του Δήμου, όχι μόνο σε τοπικό αλλά και σε πανελλαδικό επίπεδο. Άρα, προς τι η πρόσφατη επανάληψη;
Κι εδώ έρχεται η δεύτερη εξήγηση που εικάζουμε ότι ερμηνεύει την παραπάνω στάση. Οι ισολογισμοί των περασμένων χρήσεων δόθηκαν στη δημοσιότητα, για ν’ αποδείξουν στη μαρουσιώτικη κοινωνία το «νοικοκύρεμα» των οικονομικών του Δήμου από τη νυν διοίκηση. Όμως κι εδώ τα ερωτηματικά που προκύπτουν είναι αδυσώπητα.
Ο πήχης της δημοτικής αρχής και η βάση με την οποία αξιολογεί την αποτελεσματικότητα του έργου της είναι η «κάκιστη προηγούμενη διοίκηση», όπως τουλάχιστον την παρουσιάζουν οι νυν διοικούντες; Δηλαδή, ο μαρουσιώτικος λαός έφερε στη διοίκηση την παράταξη του δημάρχου Γιώργου Πατούλη, για να διαχειρισθεί κάπως καλύτερα» τα χρέη, τα ελλείμματα και τις άλλες «βαριές κληρονομιές» των προηγούμενων και όχι για ν΄ ανατρέψει τα πράγματα και να θέσει τον Δήμο σε υγιή βάση λειτουργίας; Οποιαδήποτε απάντηση στα παραπάνω ερωτήματα, δεκτή.
Από εκεί και πέρα, η πορεία διαχείρισης των οικονομικών πραγμάτων ίσως διαφανεί καλύτερα στους επόμενους ισολογισμούς του Δήμου, αυτούς των ετών 2008 και 2009. Εκεί, για παράδειγμα, θα μπορέσουμε να διαπιστώσουμε εάν υπήρξε αύξηση εσόδων, περιορισμός του λειτουργικού κόστους, ελάττωση των δανειακών επιβαρύνσεων και ό,τι άλλο, τέλος πάντων, θα επιτρέψει τη χρήση του όρου «νοικοκύρεμα». Και, μάλιστα, σε αυτούς τους ισολογισμούς ίσως διαφανεί και ποια από τις δυο πλευρές (του δημάρχου ή του πρώην αντιδημάρχου Οικονομικών της νυν διοίκησης Τάσου Γιαννακόπουλου) έχει δίκιο, όταν κατηγορεί την άλλη για «μπλοκάρισμα» αποφάσεων που θα μπορούσαν να βελτιώσουν τη συνολική εικόνα των οικονομικών του Δήμου.
Και λίγα λόγια για τη μειοψηφία του Δημοτικού Συμβουλίου, μείζονα και ελάσσονα. Τρία χρόνια κριτικής και καταγγελτικού λόγου είναι αρκετά. Από εδώ και στο εξής ίσως είναι χρησιμότερο ν’ αρχίζουν να προβάλλονται συγκεκριμένες προγραμματικές θέσεις, επί των οποίων και ο ψηφοφόρος θα μπορεί να συγκρίνει και να επιλέξει.
Αν δε κάποιοι κρίνουν ότι οι της διοίκησης «είναι ανίκανοι και δεν ξέρουν τι τους γίνεται», ίσως είναι ευκαιρία να τους υποδείξουν τι πρέπει να κάνουν. Έτσι, στην περίπτωση που αυτοί δεν δεχθούν τις υποδείξεις, θα χρεωθούν εξ ολοκλήρου το κόστος της επιλογής τους, ενώ στην περίπτωση που θα συναινέσουν, το τελικό αποτέλεσμα θα είναι να ωφεληθεί η πόλη, κάτι το οποίο αποτελεί διακαή στόχο όλων των δημοτικών συμβούλων, όπως τουλάχιστον φροντίζουν να υπενθυμίζουν σε κάθε τοποθέτησή τους από του βήματος του Δημοτικού Συμβουλίου. Εκτός κι αν υπάρχει κάτι που μας διαφεύγει και μας οδηγεί σε λάθος συμπεράσματα…
