Πού είναι τέτοιοι Ιερείς σήμερα, να ανοίξουν τα μάτια των Χριστιανών –όπως έκανε ο Παπα-Γιώργης και από τον Άμβωνα και από το «Πεζοδρόμιο»– πως ο Χριστός, η Παναγία, οι Άγιοι ΔΕΝ θέλουν Ιδιοκτησίες, Καταθέσεις στις Τράπεζες, Επιχειρήσεις!!! Πως ΔΕΝ κάνει μπεζαχτά η Αγάπη του Χριστού. Ούτε την «ελεημοσύνη» αποδέχεται Τούτη η Αγάπη και το ξέρουμε καλά από το Βίο και τη Διδασκαλία του μονοχίτωνος Εκείνου, ο οποίος μοιραζόταν με τους συνανθρώπους Του τον άρτον και τα οψάρια. ΔΕΝ επεδίωξε επιχειρήσεις κι από τα κέρδη να κάνει «ελεημοσύνες»! Είχε γίνει ΕΝΑ με το ποίμνιό Του!…
Ο Πατέρας Πυρουνάκης λοιπόν, ακολούθησε την «Οδό» κι ας καταλήγει στον Γολγοθά… Πήρε το «Δρόμο» με το «Φως», κι έγινε πατέρας στα «τέκνα του Θεού» όπως αποκαλούν τους ανθρώπους και οι ιεράρχες με τις χρυσές μίτρες στην κεφαλή, τα χρυσοποίκιλτα άμφια με τις φαρδιές μανίκες με τα κουδουνάκια – γιατί το ’δαμε κι αυτό. Τους πανάκριβους μεγαλόσταυρους και τις ανάλογες… «ποιμαντορικές» ράβδους. Πατέρας στα παιδιά του Θεού, τα οποία ζούσαν μέσα στη φτώχεια και την εξαθλίωση στην Ελευσίνα και στον Πειραιά.
Το σφάλμα όμως μέγα! «Ανακατεύτηκε μ’ αυτά», τα «κοινά» ζητήματα που αφορούν στον άνθρωπο, χωρίς να κρατά το «ίσο» στην Κρατική Εξουσία και το «λιβανιστήρι» στην Εκκλησιαστική: Ανάγκασε να ξανανοίξει σχολείο που το είχαν κλείσει, μαζεύοντας τα παιδιά σε συγκεκριμένο χώρο πλατείας και συνεχίζοντας τα μαθήματά τους έξω… Τάισε ανθρώπους με τέτοιον τρόπο, ώστε να διατηρήσουν την αξιοπρέπειά τους, διότι δεν γινόταν «βούκινο» η ελεημοσύνη… Οργάνωσε κατασκηνώσεις για να ενώσει τα παιδιά διαφόρων κοινωνικών στρωμάτων, ώστε μέσα από την κοινή ζωή της χαράς και της ανθρωπιάς, να αμβλυνθούν οι όποιες διαφορές. Μ’ άλλα λόγια, τούτος ο παπάς, έξυνε τις πληγές που δημιουργούσαν οι ολέθριες σχέσεις Κράτους-Ιερατείου-Λαού.
Ολέθριες Σχέσεις. Και από τους καθ’ έξιν βιασμούς των Αξιών της Ζωής, γεννήθηκε το έκτρωμα που μας «τρώει» σήμερα.
Ολέθριες Σχέσεις που ΚΑΤΑΔΙΚΑΣΑΝ τον άλλοτε Έλληνα, να βιώνει τη σκλαβιά μιας καθημερινότητας, έτη φωτός απομακρυσμένης από την Ελευθερία της Αγάπης του Χριστού και τη Σοφία του Ελληνισμού.
Ολέθριες Σχέσεις, οι οποίες ΟΔΗΓΗΣΑΝ τους ανθρώπους στο φόβο, στον ψυχικό μαρασμό, στην πνευματική αποξένωση από την Ουσία της ζωής και τα παιδιά μας στην ΑΠΟΓΝΩΣΗ και στην ΟΡΓΗ!….
– Άφετε τα παιδία ελθείν προς με!… Ήταν η εντολή του Χριστού.
– Κόψατέ τους το ρεύμα. Να τους κάνωμεν μήνυσιν!… Είναι η προσταγή των «εκπροσώπων» Του εδώ και τώρα. Η απειλή αφορά σε… «παιδία», διότι αυτά τα σκασμένα, τα ’βαλε ο Σατανάς να ταράξουν την παναγιότατη Διοίκηση της υπό κατάρρευσιν «Στέγης Κουβέλου», αφού τους βουλήθηκε να την αναστηλώσουν! Κι αυτό δεν συμφέρει οικονομικά την Α.Ε. «ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΙΣ ΑΓΑΘΟΕΡΓΙΑΙ», αποδεδειγμένα πλέον!… Τούτα δω τα παιδιά επομένως ενοχλούν! Χαλάνε τη σούπα των φιλάνθρωπων συσσιτίων. Το ίδιο ενοχλούσε κι ο Παπα-Γεώργης, γι αυτό και τιμωρήθηκε ποικιλοτρόπως προς παραδειγματισμόν. «Ήθελε λέει να ’ναι λεύτερος. Σκοτώστε τον». Αυτόν τον… ΑΦΟΡΙΣΑΝ!!!…
Παρά ταύτα!… Εάν ζούσε σήμερα ο Πρωτοπρεσβύτερος Πυρουνάκης, θα περνούσε την πόρτα της «ΣΤΕΓΗΣ» Κουβέλου, θα αναμιγνυόταν με «τα παιδιά του» και θα συνέχιζε τον αγώνα από εκεί που τον άφησε…
Μήπως κατά τύχην ακούει κανείς;
