Μου σφίγγεται το στομάχι!
Η ελληνική κοινωνία και οικονομία βρίσκονται σε μια βαθιά και πολύπλευρη κρίση!
Ούτε ένας τομέας της δημόσιας και κοινωνικής πραγματικότητας δεν έμεινε χωρίς να θιγεί!
Αφουγκράζομαι την αγωνία των ανθρώπων που συναντώ στους δρόμους της Κηφισιάς, της Κικής που εργάζεται στο Δήμο, του εμποράκου στον απόκεντρο δρόμο της Νέας Ερυθραίας και του μετανάστη του Ρωμαίου τού πετρά, που έμεινε άνεργος!
Να πάψουν να κοιτάζουν μόνο τα ταμεία τους και να νοιαστούν για τον πόνο του συνταξιούχου, του μεροκαματιάρη, του εμποράκου. Δεν θέλουμε τα πάρκινγκ σε νεκροταφεία μαγαζιών!
Γιατί μας ξεγέλασαν! Άλλα μας υποσχέθηκαν και άλλα εφαρμόζουν με το στανιό και στους δήμους μας!
Ο «Καλλικράτης» λόγω Μνημονίου -«ένας τρύπιος κουβάς»- μετατρέπεται σε «Προκρούστη» για την τοπική αυτοδιοίκηση.
«Γιατί την ώρα που οι αρμοδιότητες αυξάνονται, οι πόροι της αυτοδιοίκησης μειώνονται. Την ώρα που οι ανάγκες των πολιτών μεγαλώνουν, η λειτουργία των Δήμων πρέπει να οργανωθεί από την αρχή».
Θυμάμαι τον πατέρα μου, αγωνιστή της Εθνικής Αντίστασης! Από αυτόν έμαθα να υπερασπίζομαι την αλήθεια και τη δικαιοσύνη! Από τη μάνα μου, που την έχασα νωρίς, στα 11, έμαθα τι σημαίνει προσφυγιά,«με μια βαλίτσα τα ρουχαλάκια των παιδιών», από τη Μ. Ασία στα ’22 ως τα χαμόσπιτα της Καισαριανής!
Θυμώνω! Υπάρχει ατομική ευθύνη για τον καθένα μας!
Να αγωνιστούμε να κρατήσουμε τις υπάρχουσες θέσεις εργασίας στους δήμους μας, γιατί η ανεργία είναι κατάρα και να υπερασπίσουμε τη δημόσια, δημοτική περιουσία όπως π.χ. στην Πολιτεία (Κηφισιά/Ερυθραία).
Η Κηφισιά έχει παρελθόν, πλούσιο, ιστορικό και ωραίο.
Άραγε έχει η Κηφισιά μέλλον αντάξιο του παρελθόντος της ή ίσως ακόμα καλύτερου από αυτό;
Το πιο χαρακτηριστικό γνώρισμα της Κηφισιάς ήταν το υγρό στοιχείο.
Εάν ή αμπολή είναι το σύμβολο της Κηφισιάς, τότε δεν απομένει παρά ένα απλό κι άμεσο πράγμα: η δημοτική αρχή να ξαναζωντανέψει τις αμπολές της πόλης, έλεγε οραματικά ο καθηγητής Μάριος Μπέγζος στους «Πεζούς της Κηφισιάς».
Είναι οι δυσκολίες ανυπέρβλητες για όλα αυτά;
Ποιος θα εγγυηθεί μαχητικότητα και διεκδίκηση; Ποιός θα κάνει μέτωπο με την εξουσία;
Πιστεύω πως ο Δήμαρχος Νίκος Χιωτάκης και θέλει και μπορεί.
Τον εμπιστεύομαι!
Ο δρόμος της καρδιάς μας σκεπάστηκε από σκιά.
Να γεμίσουμε τα μάτια μας και τα αυτιά μας με όλα αυτά που συνιστούν την απαρχή ενός μεγάλου ονείρου!
Να κλείσουμε μια νέα συμφωνία με τον κόσμο.
Η κοινωνία πρέπει να ενωθεί και όχι να διασπάται.
Από τη φύση φαίνεται πόσο απλή είναι η ζωή και ότι αυτό που χρειάζεται είναι να επιστρέψουμε στο αρχικό σημείο, από όπου εμείς πήραμε «λάθος δρόμο».
Η ουτοπία του μέλλοντος;
Περικλής Πέτρου
