Και μια και μιλώ για την παγκόσμια αγορά το ποτάμι -κατά την άποψή μου- δεν γυρίζει πίσω. Η παγκοσμιοποίηση είναι Η πραγματικότης που κανείς δεν μπορεί σήμερα ν’ αλλάξει. Κανείς δεν μπορεί να απαγορεύσει στη μαμά του η στην αδελφή του ή σε οποιονδήποτε να κάθεται μπροστά στο computer του και να επενδύει στις αναδυόμενες αγορές από το σπίτι του. Ποιος μπορεί να προβλέψει τι θα γίνει όταν εκατομμύρια πολίτες επενδύουν καθημερινά ανάλογα τη διάθεση, τις πληροφορίες, τις γνώσεις τους κ.ο.κ σε όλες τις παγκόσμιες αγορές; Τι θα γίνει όταν όλοι αυτοί οι επενδυτές διαπιστώσουν ότι επενδύουν σε λάθος εταιρεία – χώρα, ότι είναι αδιαφανής η λειτουργία της, ότι έχει διαφθορά, ότι κάνει κακούς χειρισμούς στην οικονομία της κ.ο.κ. Παίρνουν τα κεφάλαιά τους και φεύγουν για άλλες αγορές. Είναι φυσικό να αποφεύγουν τις δυσάρεστες εκπλήξεις! Πρόσφατα ο πρωθυπουργός χρησιμοποίησε μια έκφραση. Είπε: ‘Η ΑΛΛΑΖΟΥΜΕ ‘Η ΒΟΥΛΙΑΖΟΥΜΕ. Και όλοι γνωρίζουμε πόση ευελιξία και προσαρμοστικότητα προϋποθέτει η αλλαγή.
Οι πολίτες όμως που έχουν βάναυσα πληγεί από περικοπές μισθών και συντάξεων, που έκλεισαν τα μαγαζιά τους, αγωνιούν και αναρωτιούνται: Σε τι έφταιξα εγώ που λειτούργησα μέσα στο σύστημα που έφτιαξαν για μένα; Μήπως διαχρονικά δεν στήριξα ό,τι μου πρότειναν; Διαχρονικά δεν τους εμπιστεύθηκα; Έπρεπε να τους αμφισβητώ συνεχώς και να ενημερώνομαι για τη φάκα όπου με οδηγούσαν με τις πρωτοβουλίες η την αδράνειά τους; Που οδηγείται η μέχρι σήμερα ασφαλής, μέσα στα όρια του κράτους μου, ζωή μου; Αν η απάντηση είναι φιλοσοφικού χαρακτήρα, θα λέγαμε ότι το μόνο ασφαλές στη ζωή είναι η ανασφάλεια! Αλλά επειδή τα ερωτήματα αφορούν στις ζωές όλων μας αλλά και στις δράσεις που πρέπει να αναλάβουμε ως κοινωνίες, τοπικές ή ευρύτερες, θα έλεγα τα εξής: Πράγματι πρέπει να προσαρμοστούμε στις σύγχρονες ανάγκες και απαιτήσεις της παγκοσμιοποίησης γιατί θα κάνει καλό στη χώρα να προχωρήσει σε ανάπτυξη, εκπαίδευση, οικονομικό εκδημοκρατισμό και πάταξη της διαφθοράς και της αδιαφάνειας. Πρέπει να μπούμε στο γρήγορο άρμα της παγκόσμιας οικονομίας.
Όμως παράλληλα πρέπει να στηρίξουμε την κοινωνική σταθερότητα και συνάφεια, να φροντίσουμε όσους ξεμένουν πίσω από το γρήγορο άρμα των αλλαγών, γιατί λόγω ηλικίας, ελλιπών γνώσεων, αντοχών κ.τ.λ. είναι δύσκολο να επιτύχουν στο καινούργιο πλαίσιο που διαμορφώνεται παγκόσμια. Επίσης πρέπει να στηρίξουμε το περιβάλλον μας, τον τουρισμό μας, τον πολιτισμό μας, γιατί αυτά είναι η ειδοποιός διαφορά μας από όλους τους άλλους μέσα στο μύλο της παγκοσμιοποίησης αλλά ταυτόχρονα και η μεγάλη συμβολή μας στη παγκόσμια κοινότητα.
Παγκοσμιοποίηση δεν σημαίνει χάνω τη ταυτότητά μου και τις ρίζες μου. Σημαίνει προσαρμόζομαι, αλλάζοντας, αλλά δεν παύω να είμαι Έλληνας, Ινδός, Κινέζος κ.ο.κ. με αντίληψη συνεργασίας και προώθησης ενός καλύτερου βιοτικού επιπέδου για όλη την ανθρωπότητα.
Χρειαζόμαστε δίχτυ ασφαλείας για αυτούς πού κινδυνεύουν ή χάνουν τη δουλειά τους καθώς και κοινωνική αλληλεγγύη, όπως και προεκλογικά επισημάναμε στο πρόγραμμα της ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑΣ ΠΟΛΙΤΩΝ.
Εν όψει λοιπόν και της επικείμενης σύνταξης του προϋπολογισμού του Δήμου Κηφισιάς έχουμε να προτείνουμε τα εξής: Ο ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΣ ΤΟΜΕΑΣ ΚΑΙ Η ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ ΝΑ ΕΧΟΥΝ ΠΛΗΡΗ ΠΡΟΤΕΡΑΙΟΤΗΤΑ. Στόχος μας πρέπει να είναι η επαγγελματική αποκατάσταση των νέων, των ανέργων, των μαγαζιών, που κλείνουν .Στο πρόγραμμα μας προεκλογικά είχαμε προτείνει τη σύνδεση των επιχειρήσεων με τους ανέργους με προηγούμενη εκπαίδευσή τους, εξασφάλιση περίθαλψης, προτάσεις προς την κυβέρνηση κατόπιν μελέτης της υπάρχουσας κατάστασης για φορολογικές ελαφρύνσεις όσων εκπαιδεύονται, άμεση συγκρότηση του μεταναστευτικού συμβουλίου κ.ο.κ.
Πρέπει να συνταχθεί μελέτη δράσεων για τα επόμενα τρία χρόνια του Δήμου Κηφισιάς, λαμβάνοντας σοβαρά υπόψη τις οικονομικές και κοινωνικές εξελίξεις της χώρας μας για να δράσουμε συμπληρωματικά σε αυτές σε τοπικό επίπεδο. Η ικανότητά μας να διαχειριστούμε τις αλλαγές και να αναπτύξουμε την αλληλεγγύη θα μας επιτρέψει να επιβιώσουμε τις δύσκολες εποχές που έρχονται. Άλλωστε δεν πρέπει να ξεχνάμε τους φυσικούς νόμους. Η φύση δημιουργεί, συντηρεί αλλά και καταστρέφει. Και η καταστροφή μπορεί να είναι εν πολλοίς δημιουργική, φτάνει τα μέτρα κοινωνικής ασφάλειας να μας οπλίσουν με την απαραίτητη υπομονή για την εφαρμογή σύγχρονων πολιτικών και την επάνοδο της οικονομίας μας σε πορεία σταθερής ανάπτυξης. Όσο για τις «Κασσάνδρες» που οδηγούν τη χώρα πίσω στη δραχμή και ονειρεύονται καινούργια τείχη, για να αποκοπεί η Ελλάδα από την Ευρωπαϊκή οικογένεια, ας μείνουν στη νοοτροπία των φυλάρχων της Βόρειας Αφρικής, αυτών που περιοδεύουν από πόλη σε πόλη, νοσταλγώντας το παρελθόν, την ώρα που το μέλλον δεν μπορεί να περιμένει.
