Δεν υπάρχουν άγγελοι… Εάν φίλες και φίλοι, ανήκετε σ’ εκείνους που πίστεψαν πως: υπάρχουν άγγελοι γενικώς, ή άγγελοι προστάτες του καθενός ξεχωριστά κι έπρεπε να είσαστε σωστοί -βάσει των ηθικών κανόνων- για να μην τους στενοχωρείτε, έχω κάτι δυσάρεστο να μοιραστώ μαζί σας.
ΤοποΓράφει η Θέμις Μαυραντή
Εάν αντιθέτως, δεν πιστεύετε σε τέτοια «παραμύθια», πάλι κακά είναι τα μαντάτα, διότι πέρα από τα «παραμύθια» των αγγέλων και των διαβόλων, δεν μπορεί να μη νοιώθετε πως… «κάτι» υπάρχει. Και μέσα στον -εν πολλοίς ανεξερεύνητο- λαβύρινθο του νου και της ψυχής μας, και έξω από αυτόν. Οι επιστήμονες ερευνητές μιλούν για «Θετική και για Αρνητική Ενέργεια». Δυνάμεις οι οποίες λειτουργούν και εντός του μικρόκοσμού μας και εντός του σύμπαντος κόσμου, όπου «πατήρ πάντων πόλεμος», κι όποιος νικήσει…
Τον τελικό νικητή (αν ποτέ υπάρξει) από αυτήν την αδυσώπητη διαπάλη μεταξύ του «καλού και του κακού», δεν τον γνωρίζει κανείς. Μπορεί να εικάζουμε διάφορα πράγματα, άλλο όμως νομίζω-πιστεύω και άλλο γνωρίζω-ξέρω.
Μέχρι εδώ, φρονώ πως έχουμε δύο σημαντικά πράγματα να προσέξουμε. Το ένα σπουδαίο ζήτημα, για την ποιότητα της τρίπτυχης ζωής μας: Ψυχή – Σώμα – Πνεύμα, είναι οι Ενέργειες-Δυνάμεις, οι οποίες την διαφεντεύουν και «μέσα» από την ατομικότητά μας και έξω από αυτήν. Το άλλο θέμα, αφορά στην ατομική στάση του κάθε ανθρώπου απέναντι στο Συμπαντικό αυτό Σύστημα και στις Συνειδητές Επιλογές μας.
Επιλογές Ζωής: Οι ασυνείδητες επιλογές, οδήγησαν την ΑΠΟΛΥΤΗ ΑΓΑΠΗ στο Σταυρό του Μαρτυρίου! Και είναι αυτές, οι οποίες ορίζονται από τα ένστικτα των όντων και καθορίζουν την απλή επιβίωση. Το: «ου γαρ οίδασι τι ποιούσι», απαντά νομίζω σε δύο θέματα. Το ένα αφορά στο γιατί Σταυρώσαμε Αυτόν τον Άνθρωπο και όχι τον Βαραββά και το άλλο έχει να κάνει με την «άφεση» τούτης της αμαρτίας. «Δεν ξέρουν τι κάνουν»!!!
Τελικά πορευόμαστε καλά; Με… «τα μυαλά στα κάγκελα» και τη ψυχή να βολοδέρνει μέσα στο ψέμα, την αδικία, τη ζήλεια, την αλαζονεία, το φθόνο, τη ραδιουργία, τη συκοφαντία και στα τόσα άλλα «μπουμπούκια» που καλλιεργούμε -με απίστευτη ελαφρότητα- στα ερέβη του πλανήτη μας, δεν πάμε καθόλου καλά. Είτε πιστεύουμε λοιπόν στο Θεό, στους αγίους στους αγγέλους, σε διαβόλους και τριβόλους, είτε όχι, εκείνο το οποίο εισπράττουμε είναι ο φόβος και η ανασφάλεια. Η χαρά της ζωής μοιάζει με ουτοπία, διότι, ή αψηφούμε τη Θετική Ενέργεια που με συνειδητές επιλογές μπορούμε να ευεργετηθούμε από τη δυναμική της, ή γιατί διώξαμε το φύλακα άγγελο από τη ζωή μας. Έτσι, πάμε κατά διαόλου, ή κατά πώς ορίζει η Αρνητική Ενέργεια. Εγώ ανήκω στην κατηγορία όσων πιστεύουν πως υπάρχουν άγγελοι. Όμως…
Όμως προχτές, στάθηκα και αφουγκράστηκα, τα ουρλιαχτά του μίσους και τις οιμωγές του πόνου στις γειτονιές του κόσμου. Τον θρήνο του ιερέα όταν έπεφτε αιμόφυρτο το επτάχρονο αγόρι του από… βεγγαλικό με το «Χριστός Ανέστη». Μια Ανάσταση κι ένα νεκρό παιδί. Και δεν ήταν το μόνο θύμα της ανθρώπινης ανοησίας και τούτο το Πάσχα. Ανθρώπινη ανοησία και θηριωδία τα αίσχη στο Ο.Α.Κ.Α στον αγώνα ΑΕΚ – Ατρόμητος. Λάθος επιλογή, σκότωσε άλλο ένα δεκαπεντάχρονο αυτή τη φορά κορίτσι, στο Ρέθυμνο το Μεγάλο Σάββατο. Και πόσα, μα πόσα, τέτοια τραγικά δεν γίνανε στον κόσμο μας χτες – προχτές, σήμερα – αύριο. Κι αυτό γιατί μείναμε εξ ΕΠΙΛΟΓΗΣ «μόνοι»….
Δεν υπάρχουν άγγελοι σου λέω
αυτό το Πάσχα «φάγαμε» τον τελευταίο
