Αντιγράφουμε από την τρέχουσα ειδησεογραφία δύο γεγονότα που αντανακλούν δύο εκ διαμέτρου αντίθετες προσεγγίσεις στα προβλήματα που αντιμετωπίζει σήμερα η τελούσα σε πλήρη σύγχυση ελληνική κοινωνία.
Του Θάνου Σταθόπουλου
«Με το κατάπτυστο αυτό Νομοσχέδιο μάς απαγορεύουν να σας διδάσκουμε:
● Για τους Μάρτυρες του Ιεχωβά ή απλώς Χιλιαστές!
● Για τους Μασόνους και την Μασονία!
● Για την απαράδεκτη συμμετοχή των Τεκτόνων στις παρελάσεις των εθνικών μας Επετείων!
● Για τους Εβραίους και το Εβραϊκό λόμπυ!
● Για την παιδοφιλία!
● Για την ομοφυλοφιλία!
● Για τη μοιχεία και την πορνεία!
● Για την παράνομη συμβίωση!
● Για τη γενοκτονία, που συντελείται διά μέσου των εκτρώσεων!».
Την ίδια ακριβώς ημέρα που «ξεσπάθωνε» ο Αμβρόσιος, σε ραδιοφωνική εκπομπή του σταθμού «Βήμα FM», ο σκηνοθέτης Στάθης Γράψας εξηγούσε πόσο σημαντική δουλειά γίνεται στη θεατρική ομάδα την οποία αποτελούν μαθητές του Δημοτικού Σχολείου στο Ειδικό Κατάστημα Κράτησης Νέων Αυλώνα και πόσο αγαστά συνεργάζεται με τη διοίκηση της φυλακής και τους σωφρονιστικούς υπαλλήλους της.
Τα παραπάνω είναι τα δύο πρόσωπα που βγάζει προς τα έξω η σύγχρονη Ελλάδα. Το ποιο από τα δύο είναι ή θα καταστεί κυρίαρχο μένει να αποδειχθεί και να μας χαρακτηρίσει ως σύγχρονο έθνος. Μέχρι τότε, ο καθένας από εμάς έχει το δικαίωμα να ταυτιστεί με ό,τι από τα δύο τον εκφράζει, αλλά ταυτόχρονα η Δημοκρατία έχει την υποχρέωση να προφυλάξει τους πολίτες της από όσους υπονομεύουν ανοιχτά τον ανθρωπισμό της και, λόγω και έργω, προωθούν φυλετικούς, εθνικούς, θρησκευτικούς και άλλους διαχωρισμούς, καλλιεργώντας συνθήκες κοινωνικής ανθρωποφαγίας.
Το «αστείο» ας τελειώσει κάπου εδώ. Για τις επιθέσεις εναντίον μεταναστών, για την καλλιέργεια και διαιώνιση ρατσιστικών αισθημάτων απέναντι σε οποιουδήποτε είδους εθνότητες ή μειονότητες και για το, τουλάχιστον εκλογικό, γιγάντωμα μορφωμάτων τύπου «Χρυσής Αυγής» υπεύθυνοι είμαστε όλοι όσοι ανεχόμαστε ανάλογα φαινόμενα.
Ανόητοι και ηθικά απαράδεκτοι συσχετισμοί, οι οποίοι επιχειρούν να βάλουν στο ίδιο σακί τα όντως μεγάλα λάθη που διέπραξαν διάφοροι πολιτικοί, ιδιαίτερα από τη μεταπολίτευση κι εντεύθεν, με τα τάγματα εφόδου ορισμένων Νεο-Ελληναράδων, είναι ξένα προς την παράδοση αυτού εδώ του τόπου.
Δυστυχώς, όμως, οι πρεσβευτές της βίας κατά οποιουδήποτε δεν πληροί τα εθνικιστικά, ιδεοληπτικά, παραθρησκευτικά ή άλλα κριτήριά τους πατούν πάνω στη δική μας τυφλότητα, που πηγάζει είτε από την παντελή άγνοια των ιστορικών δεδομένων, είτε από τη στρεβλή μάθησή τους, συνήθως μέσω πηγών που ικανοποιούν το αστείρευτο εθνικό εγώ μας.
Όσοι προτείνουν τη βία, λεκτική ή σωματική, ως μέσο για να επιβάλλουν τις απόψεις τους, θα πρέπει να γνωρίζουν ότι Δημοκρατία είναι ανεκτική στη διαφορετικότητα, αλλά αμείλικτη στην προάσπιση της ελευθερίας του άλλου. Ας μην ξεγελιούνται από την ανικανότητα που δείχνουν ορισμένες φορές κάποιοι εκ των διαχειριστών της πολιτικής εξουσίας. Σε αυτόν τον τόπο και σε αυτόν τον λαό υπάρχουν ισχυρά αντισώματα, που καταπνίγουν άμεσα οτιδήποτε απειλεί να στερήσει την ελευθερία οποιουδήποτε ανθρώπου.
Τούτη η χώρα δεν γέννησε μόνο Εφιάλτες, αλλά και Αντιγόνες, δεν ανέθρεψε μόνο τυράννους αλλά και Σωκράτηδες. Είναι αλήθεια ότι πολλές φορές εξαναγκάστηκε να πληρώσει με λουτρά αίματος τα πάθη και τις αντιζηλίες της, αλλά στο τέλος πάντοτε ισορρόπησε σε αυτό που ταιριάζει σε κάθε ανθρωπιστικό κράτος, δηλαδή στην ανοχή προς τον άλλον, τον διαφορετικό και στην ενσωμάτωσή του (και όχι στην αφαίρεση της όποιας ταυτότητάς του) στο ευρύτερο κοινωνικό σύνολο.
Και για να βάλουμε τα πράγματα στη θέση τους, όποιος δεν αντέχει να συνυπάρχει με ανθρώπους από άλλα έθνη, φυλές, θρησκείες, όποιος αδυνατεί να αντέξει την ύπαρξη οποιασδήποτε κοινωνικής μειονότητας, ας μεταναστεύσει σε κράτη τα καθεστώτα των οποίων στέλνουν αυτούς τους ανθρώπους στην πυρά. Στην Ελλάδα του Ισοκράτη ισχύει το «Έλληνας καλείσθαι τους της παιδεύσεως της ημετέρας», με την ευρύτερη έννοια του όρου «παιδεύσεως»…
