Και ενώ στην πόλη μας δημιουργούνται προληπτικά κέντρα υγείας για ενημέρωση των κατοίκων όσον αφορά την πρόληψη της υγείας τους και την μακροημέρευση, και ενώ συζητούνται τα μύρια όσα θέματα στο δημοτικό συμβούλιο της πόλης μας, άλλα σοβαρά και άλλα όχι, η πραγματική ζωή συνεχίζει να λειτουργεί με τη δική της τραγική πραγματικότητα.
Μια πραγματικότητα που έρχεται να σφραγίσει με τραγικό τρόπο η απώλεια της ζωής ενός 20χρονου παιδιού και τριών συνομήλικων κοριτσιών που νοσηλεύονται με σοβαρούς τραυματισμούς στο νοσοκομείο.
Μια πραγματικότητα που αν και αφαιρεί ζωές ανθρώπων έχει αφεθεί στην τύχη της, ίσως γιατί έτσι αποποιούνται της ευθύνης και των συνειδησιακών συγκρούσεων όλοι οι εμπλεκόμενοι με το θέμα των τροχαίων δυστυχημάτων, καλυπτόμενοι πίσω από τον όρο ατύχημα και όχι δυστύχημα, που έπρεπε κανονικά να λέγεται.
Οργανωμένες χώρες του εξωτερικού, που εργάζονται καθημερινά για τη βελτίωση της ασφάλειας, των συνθηκών ζωής και της προστασίας της ζωής του πολίτη, καταγράφουν τις συνθήκες κάτω από τις οποίες συμβαίνουν τα τροχαία δυστυχήματα, με σκοπό την επεξεργασία, την εξαγωγή συμπερασμάτων και στη συνέχεια παρέμβαση και διόρθωση επί της ουσίας με πράξεις, όλων των ενεχομένων παραγόντων που συνέβαλαν στην πρόκληση του συμβάντος.
Οι τοπικές κοινωνίες με ευαισθησία και συμμετέχοντας στο πολύ σοβαρό αυτό πρόβλημα των τροχαίων δυστυχημάτων, συγκεντρώνουν όλα τα στοιχεία που αφορούν την πόλη τους, και συνεπικουρούν στη λύση με πληροφόρηση και συμμετοχή όπου χρειαστεί.
Αυτά όλα όμως συμβαίνουν αλλού.
Στην δική μας τραγική πραγματικότητα, τα γεγονότα που συμβαίνουν στην πόλη μας (αλλά και γενικότερα στην Ελλάδα), και που αφορούν την ασφάλεια των πεζών και των αυτοκινήτων, έρχονται να μας τρομάξουν, να μας κάνουν να νοιώσουμε ανασφαλείς, να μας υπενθυμίσουν για πολλοστή φορά ότι η ζωή μας και η ζωή των παιδιών μας κυριολεκτικά εξαρτάται από την αδιαφορία των ανθρώπων που και ψηφίστηκαν και δέχθηκαν να κυβερνούν την καθημερινότητά μας.
Και αυτό γιατί;
Γιατί κανείς δεν φαίνεται να ασχολείται και να τον απασχολεί το γεγονός ότι, στο σημείο που συνέβη το τραγικό γεγονός τα ξημερώματα της Δευτέρας 9/3/2015 στην κάθοδο της Λ. Κηφισιάς, λίγο πριν την μόνιμη έκθεση κεραμικής στο Μαρούσι, και είχε ως αποτέλεσμα να σκοτωθεί ένα νέο παιδί και να τραυματιστούν πολύ σοβαρά τρία νέα κορίτσια, έχουν συμβεί τα τελευταία χρόνια πάνω από 20 παρόμοια δυστυχήματα. Τυχαίο γεγονός; Ασφαλώς και ΟΧΙ.
Προβλημάτισε ποτέ κανένα από αυτούς που έχουν την ευθύνη της πόλης; Προβλημάτισε ποτέ κανένα από αυτούς που έχουν την ευθύνη της οδικής ασφάλειας και της κυκλοφορίας; Προβλημάτισε ποτέ την Στατιστική Υπηρεσία;
Προσωπικά δεν θα απαντήσω στο υπαρκτό ερώτημα που προκύπτει, αν δηλαδή ο Δήμος Αμαρουσίου και οι άλλοι ενεχόμενοι φορείς έχουν ευθύνες. Δεν είναι ο ρόλος μου ούτε ο σκοπός του δημοσιεύματος.
Τις απαντήσεις τις αφήνω στην κρίση του κάθε σκεπτόμενου πολίτη.
