Αλέξη,
από τότε που αναδείχθηκες στο πολιτικό προσκήνιο, οι περισσότεροι σε αποκαλούν «τσογλάνι» ή «αλήτη». Πράγματι, δεν σου αξίζει η ευγένεια και ούτε καν ο πληθυντικός, όμως εγώ προτιμώ να αποφύγω τις προσβολές και να μείνω στην προσφώνηση «Αλέξη».
Μου ζήτησες να συμμετάσχω στο δημοψήφισμα που αποφάσισες να διοργανώσεις για την Κυριακή 5 Ιουλίου και φυσικά μου υπέδειξες τι να ψηφίσω. Πέραν του ότι το δημοψήφισμα, έτσι όπως το εμπνεύστηκες, είναι αμφίβολης συνταγματικότητας, κυρίως είναι ένας εμπαιγμός προς εμένα και κάθε Έλληνα. Προσπαθείς να με ξεγελάσεις με την διατύπωση του ερωτήματος αλλά ουσιαστικά με ρωτάς αν θέλω να παραμείνει η χώρα μου στην Ευρωπαϊκή Ένωση και την ευρωζώνη. Χωρίς να έχεις καν την εντιμότητα να θέσεις το κρίσιμο ερώτημα ευθέως, σέρνεις γοργά τη χώρα προς τον απόλυτο όλεθρο.
Από τότε που το κόμμα σου γιγαντώθηκε και βρέθηκε στην αξιωματική αντιπολίτευση, έριξες λάδι στη φωτιά της διχόνοιας μεταξύ των Ελλήνων. Συντήρησες το πλαστό δίπολο «μνημονιακοί – αντιμνημονιακοί» και έχτισες πολιτική καριέρα πάνω στα εμφυλιοπολεμικά απωθημένα ενός ολόκληρου έθνους. Δυστυχώς, από αυτήν την τακτική δεν απομακρύνθηκες ούτε όταν έγινες πρωθυπουργός. Πολλάκις υπονόησες πως όποιος σε αντιπολιτεύεται ή τέλος πάντων δεν σε στηρίζει είναι δωσίλογος, εθελόδουλος ή φερέφωνο των πιστωτών. Σκάρωσες τώρα ένα κίβδηλο δημοψήφισμα και χαρακτηρίζεις «υπερήφανο» όποιον συντάσσεται με την υπόδειξή σου αλλά «γερμανοτσολιά» όποιον αντιτίθεται σε αυτήν. Εάν, Αλέξη, ήθελες να έχει λόγο ο λαός στα τεκταινόμενα, θα μπορούσες να προχωρήσεις σε δημοψήφισμα με αντικείμενο την πρόταση της κυβέρνησής σου προς τους εταίρους. Όσες τυχόν ατέλειες κι αν είχε η πρότασή σου, είναι βέβαιο ότι ο λαός θα σε στήριζε μαζικά σε μια τέτοιου είδους εθνική προσπάθεια. Αντ’ αυτού εσύ επέλεξες την ολομέτωπη σύγκρουση με την Ευρώπη και τον διχασμό της ελληνικής κοινωνίας.
Ακόμη κι αυτή τη στιγμή καταφεύγεις σε μισές αλήθειες και ολόκληρα ψέματα. Ισχυρίζεσαι ότι για τη σημερινή κατάσταση φταίνε οι βδελυροί Ευρωπαίοι που θέλουν να ταπεινώσουν την Ελλάδα. Προσπαθείς να με κάνεις να δω ως εχθρούς τις πολιτικές ηγεσίες των άλλων ευρωπαϊκών χωρών μήπως και φτάσω να μισήσω την Ευρώπη και τις αξίες της. Όμως, όσο ανάλγητοι ή κατώτεροι των περιστάσεων κι αν είναι οι συνομιλητές σου των Βρυξελλών, είναι δική σου ευθύνη να υπερασπιστείς τα συμφέροντα της Ελλάδα και των Ελλήνων. Εννοώ, Αλέξη, τα συμφέροντα του μέσου Έλληνα, ανεξαρτήτως πολιτικών πεποιθήσεων, δεν αναφέρομαι στα συμφέροντα εκείνων των ολιγαρχών που σου έστρωσαν κόκκινο χαλί για να καλπάσεις προς το Μέγαρο Μαξίμου.
Το μόνο θετικό αυτών των πολύ δύσκολων ημερών, είναι ότι έπεσε η μάσκα σου. Επιμένεις να ρίχνεις το φταίξιμο στους «αιμοβόρους δανειστές» και τα απροσδιόριστα «ξένα κέντρα». Είναι πιο ξεκάθαρο από ποτέ ότι είσαι το alter ego του «ξεδοντιασμένου» από τις ποινικές διώξεις Νίκου Μιχαλολιάκου. Τους τελευταίους 5 μήνες, η Ευρωπαίκή Ένωση επέδειξε σε γενικές γραμμές αλληλεγγύη και έδωσε στην Ελλάδα ακόμη μία ευκαιρία ανόρθωσης. Δεν μπορείς πλέον να κρύψεις ότι εσύ και η κουστωδία σου είχατε τεράστια ανοχή από τους διαβόητους «θεσμούς», οι οποίοι πάντως σωστά είχαν διαισθανθεί ότι έχετε κρυφή αντιευρωπαϊκή ατζέντα. Αντίθετα, μεγάλο ποσοστό των Ελλήνων ξεγελάστηκε και πίστεψε ότι θέλεις έντιμο συμβιβασμό με την Ευρώπη και πως απλώς υπάρχουν κάποιοι λίγοι ακραίοι και γραφικοί μέσα στο κόμμα σου, που βλέπουν με συμπάθεια το ενδεχόμενο επιστροφής της χώρας σε εθνικό νόμισμα. Η σπουδαιότερη προεκλογική σου απάτη δεν ήταν η εξαγγελία ότι θα καταργούσες τον ΕΝΦΙΑ αλλά η διαβεβαίωση ότι είσαι ευρωπαϊστής.
Ακόμη και τώρα προσπαθείς να μας ξεγελάσεις πως δήθεν έχεις δημοκρατική συνείδηση και θέλεις την κρίση του λαού για να προχωρήσεις σε οποιαδήποτε κίνηση. Σου επισημαίνω ότι οι πρωθυπουργοί εκλέγονται για να λαμβάνουν ακόμα και τις δύσκολες αποφάσεις και όχι για να μετακυλύουν τις ευθύνες τους στο λαό τις κρισιμότερες στιγμές. Όμως εσύ, Αλέξη, απευθύνεσαι στην πολλάκις πληγωμένη υπερηφάνεια του Έλληνα για να αποσπάσεις τη συναίνεσή του στην επέλευση του χάους και να αναδειχθείς στον φρικτό δικτατορίσκο μια χρεοκοπημένης και διεθνώς απομονωμένης μπανανίας στην άκρη της βαλκανικής χερσονήσου.
Εν πάση περιπτώσει, μικρή σημασία έχουν τα πραγματικά κίνητρά σου. Πλέον δεν αρκεί η απειρία σου για να δικαιολογήσει τον ερασιτεχνισμό των κινήσεών σου. Εξάλλου, πολλοί νόμιζαν ότι εσύ είχες αγνές προθέσεις αλλά το εσωκομματικό μέτωπο σου έδενε τα χέρια και κατ’ επέκταση κρατούσε τη χώρα σε ομηρία επί μήνες. Αλλά ούτε αυτό αποτελεί δικαιολογία για να σύρεις τη χώρα σε αυτό το κακέκτυπο δημοψηφίσματος με τραπεζικό capital control εν ισχύ, τα ράφια των σουπερμάρκετ να αδειάζουν και ένα γενικευμένο καθεστώς εύλογου πανικού.
Θέλεις, Αλέξη, να ακούσεις ένα βροντερό όχι; Λοιπόν, λέω ΟΧΙ σε εσένα και την τραγελαφική συμμορία σου, που στρεβλά αποκαλείς «ελληνική κυβέρνηση». Λέω ΟΧΙ στη συνεχιζόμενη προσπάθειά σου να οξύνεις τη διχόνοια ανάμεσα στους Έλληνες. Λέω ΟΧΙ στις αντιευρωπαϊκές κραυγές σου, τις αντιευρωπαϊκές απόψεις σου και όλες τις επαναστατικές ονειρώξεις που κουβαλάς από τα εφηβικά σου χρόνια. Λέω ΟΧΙ στην διεθνή απομόνωση της Ελλάδας, την οποία εσύ θα θεωρούσες προσωπικό σου επίτευγμα. Λέω ΟΧΙ στον τζόγο που παίζεις στις πλάτες όλων μας και την περαιτέρω παρακμή του τόπου. Λέω ΟΧΙ στον ξαφνικό θάνατο της πατρίδας μου.
Μη γελιέσαι, Αλέξη. Το ΟΧΙ μου απευθύνεται σε εσένα, το όραμά σου και τις πολιτικές πράξεις σου. Και εφόσον δεν τόλμησες να πεις τα πράγματα με το όνομά τους παρά επιχείρησες να κρυφτείς πίσω από ένα κάλπικο ερώτημα, δράττομαι της ευκαιρίας να πω ένα ηχηρό ΝΑΙ στις θεμελιώδεις ευρωπαϊκές αρχές της δημοκρατίας και της ελευθερίας, ΝΑΙ στην Ευρώπη, ΝΑΙ στην παραμονή της Ελλάδας στην Ευρωπαϊκή Ένωση και την ευρωζώνη, ΝΑΙ στην αποκατάσταση της στοιχειώδους ομαλότητας που στέρησες από τον τόπο και ΝΑΙ στην προοπτική για κάτι καλύτερο για αυτήν τη χώρα από την επόμενη κιόλας εβδομάδα!
Μετά τιμής,
Κωνσταντίνος – Αντώνιος Γρίβας
