– Θα σε κάψω Γιάννη
– Θα πονέσω Αγά μου
– Μη φοβάσαι! Θα σε αλείψω λάδι
Δεν έχει κανένα νόημα πλέον να ασχολείται κανείς με τα έργα και τις πράξεις των δημοτικών αρχών.
Και θα ήταν ανακόλουθη η συγκεκριμένα παρέμβαση, εάν δια της σκοπούμενης δημιουργίας ποδηλατοδρόμου επί της οδού Παραδείσου δεν ανατρέπονταν οι οικιστικές συνθήκες της ομώνυμης Πολεοδομικής Ενότητας και δεν επιβαρύνονταν οι συνθήκες διαβιώσεως των κατοίκων της, ώστε να επιμείνουμε στη άποψη, κατά την οποία ουδέν αποτέλεσμα θα έχει η παρούσα επί των αποφάσεων της δημαρχιακής αρχής, αφού χρόνια τώρα, η Προϊστάμενη Διοικητική Αρχή υποκύπτει πειθήνια στις αποφάσεις του κάθε δημάρχου.
Είναι κάτι που δυστυχώς και επί των ημερών της παρούσας Κυβέρνησης εξακολουθεί να συμβαίνει!
Παράδειγμα, η απόρριψη της αίτησης για την διακοπή των εργασιών της κατασκευής πρατηρίου καυσίμων και φυσικού αερίου επί της οδού Αμαρουσίου – Χαλανδρίου, εν όψει εκδικάσεως της αιτήσεως ακυρώσεως του προεδρικού διατάγματος, με το οποίο τροποποιήθηκαν οι επιτρεπόμενες χρήσεις των οικοπέδου της πόλης και παρά τον πρόσθετο λόγο ότι η μεταβολή της χρήσης στο συγκεκριμένο οικόπεδο δεν αποφασίστηκε ούτε εισηγήθηκε από το δημοτικό συμβούλιο, αλλά τέθηκε αυθαίρετα και κατά απόλυτη παράβαση της πολεοδομικής νομοθεσίας, από το αρμόδιο υπουργείο, που συνεπάγεται την απόλυτη ακυρότητα αυτής της μεταβολής*.
Ο λόγος όμως για τον ποδηλατόδρομο του Παραδείσου, τις σχετικές ανακοινώσεις της δημαρχιακής αρχής και των υπηρεσιών της, στις οποίες ομολογείται ότι αποφασίστηκε η απαγόρευση της διελεύσεως των οχημάτων από την οδό Παραδείσου, προκειμένης της δημιουργίας του ποδηλατόδρομου, χωρίς να εξετάσει κανείς την επίπτωση αυτής ρυθμίσεως επί των συνθηκών οικήσεως των κατοίκων.
Σήμερα δε, μετά τις αντιδράσεις των κατοίκων, που αντιλαμβάνονται αυτές τις επιπτώσεις στην καθημερινότητά τους, ο Δήμος, ομολογεί αυτή την ουσιώδη παράλειψη και ανακοινώνει ότι θα αναθέσει την κυκλοφοριακή μελέτη για την αντιμετώπιση του ζητήματος.
Δηλαδή τη στιγμή που ο καθένας καταλαβαίνει ότι, η οποιαδήποτε απαγόρευση χρησιμοποιήσεως της οδού αυτής, για την επικοινωνία της γειτονιάς με τον οδικό άξονα της λεωφόρου Κηφισιάς, δεν δυσκολεύει απλώς τη ζωή των κατοίκων, που θα ήταν το λιγότερο, αλλά καταστρέφει τη ζωή μεγάλου μέρους της γειτονιάς.
Θα ήταν διασκεδαστικό εάν δεν ήταν τραγικό, να δηλώνεται επισήμως μετά την ολοκλήρωση του έργου και την κατάργηση του ουσιαστικού οδικού άξονα της γειτονιάς, ότι θα γίνουν οι μελέτες, που… θα διαπιστώσουν την …ορθότητα αυτής της αποφάσεως!
Και όλα αυτά, όταν οι Μαρουσιώτες γνωρίζουν και πολύ καλά μάλιστα, τις εκλεκτές μελέτες που θα αναβάθμιζαν το Μαρούσι, με τους πεζόδρομους και τις αλλαγές των χρήσεων γης, που δημιούργησαν το Μall και κατέστρεψαν το Εμπορικό του Κέντρο και δι’ αυτών την περιουσία των γηγενών Μαρουσιωτών (όλες οι παλαιές οικογένειες έχουν και από κάποιο κομμάτι του), και με τα τερατουργήματα των Εμπορικών Κέντρων επί της λεωφόρου Κηφισιάς, για να περιοριστούμε μόνο σε αυτά, χωρίς βέβαια να ξεχάσουμε και τη χαβούζα του Καρούζου που δημιούργησαν όλες αυτές οι εκ των υστέρων μελέτες, που καμία τους δεν μπόρεσε να «σταθεί» στο Συμβούλιο Επικρατείας, προς δόξα των μονίμων και ακριβοπληρωμένων μελετητών του Δήμου.
Κάποτε ο Μεγάλος ΚΑΡΑΜΑΝΛΗΣ, πήγε στο Άγιο Κοσμά, να ελέγξει τα έργα, τα οποία κατασκεύαζε ο ΕΟΤ.
Όταν βρέθηκε μπροστά στο έργο της κατασκευής ενός υπαίθριου θεάτρου, ρώτησε: πώς θα ακούνε οι θεατές, αφού όλα τα αεροπλάνα, για να προσγειωθούν στο αεροδρόμιο, περνούν πάνω από το θέατρο; (δεκαετία του 1960). Ο Διοικητής του ΕΟΤ, γυρίζει στον παριστάμενο Διευθυντή της Τεχνικής Υπηρεσίας του ΕΟΤ το ερώτημα, ο οποίος απάντησε ότι, για την αντιμετώπιση του ζητήματος έχει γίνει Ηχητική Μελέτη. Εκείνη ακριβώς τη στιγμή περνάει πάνω από τα κεφάλια της ομήγυρης μια Ντακότα της ΟΛΥΜΠΙΑΚΉΣ, και φυσικά δεν άκουγε κανείς τίποτε.
Ο ΚΑΡΑΜΑΝΛΗΣ δεν έκανε κανέναν σχολιασμό. Απλώς αποχώρησε αμίλητος. (Από το βιβλίο του αρχιτέκτονα Α. Κωνσταντινίδη).
Εκείνο που δεν γνωρίζω είναι αν εξακολούθησε την επόμενη να υφίσταται ο ίδιος Διοικητής του ΕΟΤ, και φυσικά αν δεν αντικαταστάθηκαν οι συντελεστές του έργου!
Όταν ένα έργο κρίνεται εσφαλμένο απ΄ την κοινή κρίση, χίλιες μελέτες να αποδεικνύουν την ορθότητά του, θα καταλήξει σε πλήρη αποτυχία.
Στο Μαρούσι οι σταθμοί των ΜΜΕ απ΄ τα οποία εξυπηρετούνται οι κάτοικοι ιδίως δε εκείνων της σταθερής τροχιάς ( δηλ. ηλεκτρικός, προαστιακός ), καθώς και του Εμπορικού Κέντρου της πόλης, ευρίσκονται σε σημαντικά διαφορετικό υψόμετρο από εκείνα των περιοχών αμιγούς και γενικής κατοικίας. Αυτό είναι ένα γεγονός που συνεπάγεται την αποφυγή χρησιμοποιήσεως του ποδηλάτου για τις μετακινήσεις των κατοίκων. Για τον λόγο αυτό πριν από κάθε μελέτη και κάθε απόφαση έπρεπε να γίνει μια έρευνα ( όχι μελέτη ) για τη χρηστικότητα των ποδηλάτων.
Ήδη ένα δείγμα αυτής της χρηστικότητας αποτελούν τα ενοικιαζόμενα δημοτικά ποδήλατα, που είναι προφανές ότι χρησιμοποιούνται μόνο για αναψυχή και όχι για την εξυπηρέτηση κάποιας ανάγκης των κατοίκων και βασικής λειτουργίας της πόλης. Αν υπήρχε κάτι σχετικό, έπρεπε οι σταθμοί Ηλεκτρικού, Προαστιακού και οι στάσεις λεωφορείων να είναι γεμάτοι από ποδήλατα. Αντιθέτως κανένα απολύτως ποδήλατο δεν σταθμεύει σε αυτούς.
Άλλο θα πει Χαλκιδική κι άλλο θα πει Χαλκίδα
Άλλο η εξυπηρέτηση της αθλήσεως μέσω ποδηλατοδρόμων και άλλο η βελτίωση των λειτουργιών της πόλης, με τη μείωση της κυκλοφορίας οχημάτων μέσω της χρήσης ποδηλάτων.
Και δεν πρέπει να μας διαφεύγει ότι, άλλο καλοκαίρι στην Ολλανδία και άλλο στην Ελλάδα, άλλο οι επίπεδοι δρόμοι της Ολλανδίας και άλλο να ανεβαίνεις από το σταθμό του ηλεκτρικού στην Αυτοκράτορος Ηρακλείου στις 4,00 μ.μ., μετά από τη δουλειά σου και την ταλαιπωρία των Μέσων Μαζικής Μεταφοράς το μεσημέρι του Ιουλίου στην Ελλάδα!
Προκειμένου να δημιουργήσεις ένα ποδηλατοδρόμο, δεν καταστρέφεις τη λειτουργικότερη και πιο σύντομη οδό πρόσβασης μιας περιοχής αμιγούς κατοικίας, εν προκειμένω την οδό Παραδείσου προς τον κύριο οδικό άξονα, τη λεωφόρο Κηφισιάς, απ΄ τον οποίο, επιπροσθέτως, διέρχεται ο κύριος όγκος των οχημάτων, τα οποία εξυπηρετούν τη συγκεκριμένη περιοχή. Τούτο για τον απλούστατο λόγο κατά τον οποίο το μειονέκτημα της προσπέλασης των οχημάτων στην περιοχή – γειτονιά μέσω της μεγαλύτερης διαδρομής, αυξάνει την εν γένει οικιστική επιβάρυνση (αύξηση καυσαερίων, ηχορύπανση, ψυχική φόρτιση, ψυχολογική ένταση κλπ). Γεγονός που απαγορεύεται από τις αρχές της Πολεοδομικής Επιστήμης, αλλά και από τις Συνταγματικές Επιταγές, όπως με την παγία νομολογία του έχει κρίνει το Συμβούλιο της Επικρατείας.
Δεν δημιουργείς ποδηλατόδρομους δυσκολεύοντας τη ζωή των κατοίκων και επιβαρύνοντας τις συνθήκες διαβιώσεώς τους, πολύ περισσότερο όταν, όπως εν προκειμένω, οι ποδηλατοδρόμοι που επιθυμείς να φτιάξεις, δεν πρόκειται να εξυπηρετήσουν λειτουργικές ανάγκες της πόλης, αλλά την άθληση εντελώς περιορισμένου αριθμού πολιτών. Και τούτο όταν διαθέτεις το ΔΑΣΟΣ Ανδρέα Συγγρού, που μπορεί να εξυπηρετήσει και την αναψυχή και την άθληση των κατοίκων, ακόμη και την αθλητική ποδηλασία.
Δεν κάνεις όμως τίποτε γι αυτό και καταναλώνεσαι σε έργα της «σειράς» και του «συρμού», όχι για την εξυπηρέτηση της πόλης αλλά για την παρουσίαση έργου, επειδή η μεν πολιτεία άκριτα διαθέτει κονδύλια για τέτοια έργα, που αποτελούν θυσία στο βωμό της δήθεν Οικολογίας και της Πράσινης Ανάπτυξης, εσύ δε χωρίς προσπάθεια και χωρίς έμπνευση για τον προσδιορισμό έργων που πράγματι συνεισφέρουν στην Οικολογία και την Πράσινη Ανάπτυξη και τα οποία έχει ανάγκη το Μαρούσι, όπως είναι η διευκόλυνση της προσπέλασης των κατοίκων στο Δάσος Συγγρού, καταφύγεις στην εύκολη λύση που σου προφέρεται έτοιμη.
* Το υπουργείο δικαιούται να προβαίνει στην τροποποίηση του σχεδίου πόλεως ενός Δήμου ΥΠΟ ΤΗΝ ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΗ ΠΡΟΫΠΟΘΕΣΗ της ενημερώσεως του Δήμου και της γνωμοδοτήσεως του δημοτικού συμβουλίου επ΄ αυτής. Πράγμα που δεν έγινε εν προκειμένω.
Πολιτικός Μηχανικός
