Ο Έλληνας Πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο την Τετάρτη 8 Ιουλίου, έβγαλε ένα μεστό, σαφή, πιστικό, ορθολογικό και ταυτόχρονα καταγγελτικό λόγο. Πάρα ταύτα, στο παρόν κείμενο θα επιχειρήσω να αποκωδικοποιήσω το σημείο όπου ο κ. Τσίπρας, είπε: “…αναλάβαμε την υποχρέωση τις επόμενες δυο μέρες να κάνουμε τις προτάσεις μας απόλυτα συγκεκριμένες και ελπίζω ότι θα καταφέρουμε να ανταποκριθούμε στις απαιτήσεις της κρίσιμης συγκυρίας, τόσο για το καλό της Ελλάδας, όσο όμως και της Ευρωζώνης. Θα έλεγα, κυρίως, όχι μόνο για το οικονομικό αλλά και για το γεωπολιτικό συμφέρον της Ευρώπης…”.
Από την πρώτη ημέρα επιβολής των Μνημονίων, έγραφα πως το πρόβλημα της Πατρίδος μας δεν ήταν πρωτίστως οικονομικό, αλλά κυρίως γεωπολιτικό. Βεβαίως, λόγω της στρατηγικής θέσης της Ελλάδος στον Πλανήτη. Που εδώ και πολλές δεκαετίες εκείνοι που κυβέρνησαν την Ελλάδα την κατέταξαν στη Δύση, μια Δύση απόλυτα ελεγχόμενη από τις ΗΠΑ και οι οποίες σπάνια εξυπηρέτησαν τα Εθνικά μας συμφέροντα. Αντιθέτως, υπό τη σύμπραξή τους ή την ανοχή τους βίωσε ο ελληνισμός Εθνικές καταστροφές. Οι οποίες με την αγαστή χορηγία τους (ΗΠΑ), δημιούργησαν την ΕΟΚ προκειμένου να έχουν ένα απόλυτα στιβαρό δόγμα Ευρωπαϊκών χωρών υπό την κηδεμονία τους.
Ωστόσο, το εγχείρημά τους δείχνει να τρίζει αυτά τα τελευταία χρόνια. Να τους ξεφεύγει δηλαδή, ο έλεγχος της απόλυτης επιρροής τους. Και αυτό λόγω της Γερμανίας. Η οποία συν τω χρόνω, κατάφερε να αναδειχθεί σε ηγέτιδα δύναμη της Ευρώπης και να προσπαθεί μέσω της Ευρωπαικής Ένωσης και της Ευρωζώνης να καθιερωθεί ως ο τρίτος δυνατός παίκτης της γης, μετά τις ΗΠΑ και τη Ρωσία. Άλλωστε, η Γερμανία είχε ανέκαθεν στο DNA της καταστροφικά συμπλέγματα που οδήγησαν εκείνη αλλά και πολλούς λαούς στον όλεθρο. Δεν πρέπει να ξεχνάμε πως ήταν η γενεσιουργός αιτία των Παγκοσμίων πολέμων.
Έτσι, στις ημέρες μας επιβλήθηκε δυναμικά της Ευρωπαϊκής Ένωσης εφαρμόζοντας – υπό την ανοχή των ΗΠΑ μέχρι κάποιου σημείου – σε πολλές χώρες πολιτική οικονομικής λιτότητας με την επιβολή υφεσιακών μέτρων διά μέσω των Μνημονίων, προκειμένου να εξασφαλίζει την απόλυτη υποταγή αυτών των χωρών. Ταυτόχρονα μέσω αυτής της ευρωπαϊκής πολιτικής, έκανε ανίσχυρα πρώην ισχυρά κράτη, όπως η Γαλλία η οποία ήδη έχει μεγάλα δημοσιονομικά προβλήματα. Επίσης, σε ένα σχέδιο ισχυροποίησης του ηγεμονικού της ρόλου, δημιούργησε διεύρυνση της ΕΕ με την ένταξη σ΄αυτήν, κρατών του πρώην Ανατολικού μπλοκ, σε μια προσπάθεια ελέγχου του ευαίσθητου υπογαστρίου της Ρωσίας. Στο σημείο αυτό, ας θυμηθούμε πως η αρχή της ρωσικής επιβολής στην Ουκρανία ήταν η διατυπωμένη θέση της Ουκρανίας να γίνει μέλος της ΕΕ. Κάτι που δεν ήταν δυνατόν να δεχθεί η Ρωσία, γιατί θα υπέγραφε τον θάνατό της.
Όμως, το ζήτημα της Ελλάδος και η διαχείριση του προβλήματος από έναν Πρωθυπουργό που δεν είναι υποχείριο της Γερμανίας, δείχνει να χάνεται ο έλεγχος από τα χέρια της. Γιατί, θα μπορούσε να ήταν από την πρώτη στιγμή του δημιουργηθέντος προβλήματος με την Ελλάδα, η Γερμανία περισσότερο ελαστική. Χρησιμοποίησε την Ελλάδα ως πειραματόζωο της πιο σκληρής λιτότητας που έχει επιβληθεί σε χώρα, με την εφαρμογή μη αναπτυξιακών μέτρων. Έφερε στην επιφάνεια την “Αχίλλειο φτέρνα” του Γερμανικού λαού που είναι η αλαζονεία. Μια αλαζονεία που δημιούργησε κατά το παρελθόν το “Deutschland über alles” και που ποτέ δεν ξέχασαν!! Αυτή η αδιαλλαξία στην περίπτωση της Ελλάδος, δημιουργεί πολλά παρελκόμενα που δεν εξυπηρετούν τη Γερμανία στην υλοποίηση του σχεδίου της. Ήδη, ξεσηκώνονται οι λαοί σε πολλές ευρωπαϊκές χώρες. Έρχονται εκλογές σε Γαλλία, Πορτογαλία και Ισπανία. Τα αποτελέσματα θα είναι ολέθρια για την Ευρώπη της Γερμανίας. Θα ακολουθήσουν πολλοί το “κακό” παιδί της Ελλάδος, τον Αλέξη Τσίπρα!! Δεν είναι άλλωστε, τυχαίο πως το Ηνωμένο Βασίλειο που δεν μετέχει της Ευρωζώνης, σήμερα θέτει τεράστιο προβληματισμό στην Ευρωπαϊκή Ένωση μετά την απόφαση της νέας κυβέρνησής του για διενέργεια δημοψηφίσματος μέχρι το 2017, με ερώτημα την παραμονή του σ΄ αυτήν. Μην ξεχνάμε πως το φερέφωνο των ΗΠΑ στην Ευρώπη ήταν και είναι η Αγγλία, μέλος του Ηνωμένου Βασιλείου.
