Οι πολιτικές ιδεολογίες ισχύουν μόνον όταν εφαρμοστούν στην πράξη από την εκάστοτε κυβέρνηση, με βάση τη διαχείριση του κράτους. Εάν δεν εφαρμοστούν στην πράξη, αποτελούν απλά θεωρίες πολιτικής εφαρμογής.
Σήμερα στην Ελλάδα έχουμε πολιτικά κόμματα όπου η σημαία, η ιδεολογία, η κουλτούρα και το πολιτικό πρόγραμμα διαφοροποιούνται, στην πράξη όμως η πολιτική που ακολουθείται είναι ίδια, για να μην πω αντιστρόφως ανάλογη.
Ενώ θεωρούμε ότι τα σοσιαλιστικά κόμματα με πολιτικό πρόγραμμα που προστατεύει πρωτίστως τις αδύναμες κοινωνικές τάξεις, βλέπουμε να γίνεται ακριβώς το αντίθετο στην πράξη. Παραδείγματα όπως:
– Φορολόγηση ανεξαρτήτως εισοδημάτων στα ακίνητα,
– Κάθετες μειώσεις μισθών και συντάξεων,
– Επιδότηση σε ελάχιστα πλέον φάρμακα,
– Κατασχέσεις ακινήτων,
– Βουλευτές που ομολογούν κατασχέσεις χρημάτων καθώς και υπουργοί που ξεχνούν να δηλώσουν κάποια εκατομμύρια στην Εφορία.
Όλα αυτά σε συνδυασμό με το γεγονός ότι, όποιος δηλώνει πίστη στο κόμμα μπορεί να πάρει υπουργείο, χωρίς πτυχίο, χωρίς προηγούμενη εργασιακή εμπειρία, και χωρίς πολιτική εμπειρία ενώ κάποιος που δεν έχει αυτό το «ιδεολογικό» πλεονέκτημα δεν μπορεί να έχει καμία τύχη, δημιουργούν ένα απογοητευτικό μείγμα πολιτικής καταρράκωσης και επιβεβαιωμένης αποτυχίας.
• Το γεγονός από την άλλη πλευρά ότι έχουν ήδη ξεπουληθεί οι τράπεζες, ο ΟΤΕ, τα αεροδρόμια σε κρατικές γερμανικές επιχειρήσεις. Το τονίζω, κρατικές «γερμανικές επιχειρήσεις».
• Το γεγονός ότι η χώρα βρίσκεται κάτω από τεράστιο δανεισμό που ξεπερνάει την όποια λογική, ιδιωτικό δανεισμό (επιχειρησιακό και ιδιωτικό) που δεν εξυπηρετείται καθώς και απλήρωτες εισφορές στην Εφορία.
• Το γεγονός ότι ο γενικός γραμματέας δημοσίων εσόδων, ως απόλυτος άρχων όλων των Εφοριών και του ΣΔΟΕ προσπερνάει εντελώς τον υπουργό Οικονομικών και λογοδοτεί απευθείας στην Τρόικα, καθιστούν τη χώρα σε κατάσταση απόλυτης ομηρίας.
Είναι αδύνατο να πιστέψω ότι η γη που γέννησε τον Αριστοτέλη, τον Ησίοδο, τον Περικλή, τον Θεμιστοκλή, τον Σωκράτη, τον Μέγα Αλέξανδρο, είναι η χώρα που κυβερνάται με αυτά τα κριτήρια κάτω από αυτές τις συνθήκες. Αυτό που ζει η Ελλάδα είναι χρηματοπιστωτική κατοχή και ως κατοχή προσφέρει περιορισμένες ελευθερίες στους πολίτες της.
Αναρωτηθείτε το εξής απλό: είτε ψηφίσετε την μία πολιτική παράταξη, είτε την άλλη, μπορεί να απελευθερωθεί η χώρα από αυτή τη κατάσταση; Οι διαφορετικές πολιτικές ιδεολογίες μπορούν να μας οδηγήσουν στην ελευθερία και ανεξαρτησία μας;
Εφόσον όχι, σημαίνει ότι ζούμε την απόλυτη κατάρρευση πολιτικών ιδεολογιών και είμαστε προτεκτοράτο υπό κατοχή.
Από εδώ και μπρος υπάρχουν μόνο δύο δρόμοι: ή θα το δεχτούμε (όπως ήδη κάνουμε) ή θα αντιδράσουμε, το οποίο και εύχομαι με όλη τη δύναμη της ψυχής μου, μήπως η επόμενη γενιά καταφέρει να ζήσει ξανά ελεύθερη σε αυτή τη χώρα.
Αγγελος Ξενάκης
