Η Βασιλική Πιτούλη, συγγραφέας και καθηγήτρια στο 2ο Λύκειο Αγίας Παρασκευής γράφει για τις καταλήψεις στα σχολεία.
«Αφορμή για το σημείωμά μου αυτό στάθηκε η κατάληψη στο σχολείο που υπηρετώ και που είναι το 2ο Λύκειο Αγίας Παρασκευής. Τι σημαίνει ένα σχολείο «υπό κατάληψη»; Όποια κι αν είναι τα αιτήματα των μαθητών, σίγουρα δε μπορούν να πιέσουν, φαντάζομαι, στη σωστή κατεύθυνση που είναι η διακυβέρνηση της χώρας και τα κέντρα λήψεως αποφάσεων. Αποφάσεων καίριων όπως, π.χ., ποιο ποσοστό του ΑΕΠ θα διατεθεί στην Παιδεία και στην εκπαίδευση. Τις δυο τελευταίες χρονιές ζήσαμε καταστάσεις εξαιρετικά δύσκολες στη δημόσια δευτεροβάθμια εκπαίδευση. Απολύσεις καθηγητών, δυσχέρεια στο να καλυφθούν ακόμη και στοιχειώδεις λειτουργικές δαπάνες όπως χαρτί φωτοτυπικού και θέρμανση. Αντιλαμβάνεται ο καθένας τι ποιότητα εκπαίδευσης παρέχεται στα παιδιά όταν τσιγκουνευόμαστε το χαρτί του φωτοτυπικού και όταν …κρυώνουμε.
Τα σχολεία για να λειτουργήσουν σωστά χρειάζονται κατάλληλες κτιριακές εγκαταστάσεις, σωστά συντηρημένες, κατάλληλο εξοπλισμό, επαρκές διδακτικό προσωπικό, άρτια καταρτισμένο, και φυσικά βιβλία. Χρειάζονται και πολλά άλλα, κατά τη γνώμη μου, αλλά αυτά στους χαλεπούς καιρούς που ζούμε θεωρούνται πολυτέλειες. Χρειάζονται φύλακες, σχολικούς τροχονόμους, υπηρεσία ψυχολογικής στήριξης, η οποία όχι μόνο θα συνδράμει στην αντιμετώπιση κάθε περιστατικού διένεξης και βίας, αλλά θα λειτουργεί συμβουλευτικά σε κάθε μέλος της σχολικής κοινότητας όταν υπάρχει ανάγκη.
Οι καθηγητές και οι δάσκαλοι δεν οφείλουν να είναι ψυχολόγοι. Έχουν βέβαια διδαχθεί και εξεταστεί σε σχετική ύλη προκειμένου να αποκτήσουν την παιδαγωγική επάρκεια, αλλά κύρια δουλειά τους είναι να κάνουν μάθημα. Και κάνω μάθημα σημαίνει μεταδίδω τη γνώση που ο ίδιος, με κόπους και προσπάθειες, έχω εμπεδώσει. Ειδικά το δάσκαλο και τον καθηγητή γυμνασίου ή λυκείου τον αφορά πρωτίστως το ήθος των παιδιών που καλείται να διδάξει, δίνοντας πρώτος ο ίδιος το καλό παράδειγμα. Καλός δάσκαλος και καθηγητής δεν είναι εκείνος που χαϊδεύει τα αυτιά των μαθητών αλλά εκείνος που τους δείχνει το σωστό δρόμο, που φροντίζει να τους κάνει άτομα υπεύθυνα. Έχοντας λοιπόν την αντίληψη αυτή, εγώ προσωπικά τόνισα στους μαθητές μου πόσο πληγώθηκα όταν είδα τους βανδαλισμούς που υπέστη το σχολείο μας.
Δε γνωρίζω πώς σκέφτεται ένας εκπαιδευτικός που βλέπει με συμπάθεια την κατάληψη του σχολείου. Αυτό βεβαίως κρίνεται κατά περίπτωση. Η απόλυτη υπεύθυνη θεωρώ ότι είναι η Πολιτεία, η οποία οφείλει να αντιμετωπίσει την Παιδεία εθνικά και όχι κομματικά, πολύ απλά διότι η Παιδεία ταυτίζεται με την ίδια την έννοια του πολιτισμού και αποτελεί το μέλλον ενός τόπου».
Το μυθιστόρημα της Βασιλικής Πιτούλη με τίτλο «Εκάλη Μύκονος: Διαδρομή εγκλήματος» κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Έναστρον
