Mε αφορμή την επίσημη άφιξη της άνοιξης την περασμένη εβδομάδα, άφιξη που ταυτόχρονα συνδυάστηκε με την Παγκόσμια Ημέρα Πολιτισμού (1 Μαρτίου), η δημοτική κίνηση ΛΥΚΟΒΡΥΣΗ – ΠΕΥΚΗ 2020 κατέγραψε τις σχετικές της σκέψεις. Συγκεκριμένα:
H1η Μαρτίου η πρώτη ημέρα της άνοιξης!. Ημέρα που για όλους μας πρέπει να μας γεμίζει με μια αισιοδοξία πως ο χειμώνας σιγά-σιγά θα φύγει και η άνοιξη θα πλημμυρίσει τη ζωή μας και θα μας χαρίσει αισθήματα χαράς και προσμονής πως στη ζωή μας κάτι καλλίτερο θα φανεί!
Η ημέρα αυτή όμως είναι επίσης αφιερωμένη στον πολιτισμό. Παγκόσμια ημέρα πολιτισμού η 1η Μαρτίου. Πολύ συχνά στις μέρες μας από τα στόματα ποικίλων κατηγοριών ανθρώπων και με διάφορους σκοπούς ακούγεται η λέξη πολιτισμός και τα παράγωγά της. Στη σημερινή ελληνική γλώσσα πολιτισμός αναφέρεται σε δύο έννοιες που σε άλλες γλώσσες αποδίδονται με δύο διαφορετικές λέξεις: τόσο στο πολιτισμό ως κατάσταση, ως μέσο επίπεδο της αισθητικής και της τεχνολογίας του καθημερινού βίου μιας εποχής και μιας κοινωνίας, όσο και στον πολιτισμό ως στάση, ως πνευματική καλλιέργεια, ως ιδιαίτερο ενδιαφέρον για τα γράμματα, τις τέχνες και την ιστορία.
Απλοποιώντας, όταν μιλάμε για πολιτισμό εννοούμε την αδιάκοπη προσπάθεια και τον αγώνα του ανθρώπινου γένους, μέσα σε πλαίσια κοινωνικά, να βελτιώσει τις συνθήκες της ζωής του σε όλους τους τομείς και να προοδεύσει τόσο σε ατομικό όσο και σε ευρύτερο κοινωνικό και εν γένει πανανθρώπινο επίπεδο. Στην προσπάθειά του αυτή ο άνθρωπος έχει επιτύχει πολλά στον υλικό, πνευματικό και ψυχικό-ηθικό τομέα, παρ όλα τα πισωγυρίσματα, τις αμφιταλαντεύσεις ή τις κατά περίπτωση αστοχίες.
«Πολιτισμός είναι μία πόλη καθαρή, ένα καλό σύστημα υγείας»
Κατ αρχήν πολιτισμός είναι τα πάντα! Πολιτισμός είναι μια πόλη καθαρή, ένα καλό σύστημα υγείας, πολιτισμός είναι ένα χαμόγελο που βλέπεις το πρωί όταν ξυπνάς, πολιτισμός είναι να υπάρχουν ποιοτικές σχέσεις, δημοκρατικές διαδικασίες στις πολιτικές δυνάμεις και στο πολιτικό σύστημα, πολιτισμός είναι τα πάντα. Ο Γ. Γραμματικάκης στο βιβλίο του «Κοσμογραφήματα» επισημαίνει ότι οι πολιτιστικές αξίες τότε και μόνον τότε αποκτούν διάρκεια, εφόσον είναι πανταχού παρούσες, αλλιώς αφήνουν εντυπώσεις αλλά όχι ήθος. Η αρχιτεκτονική των κτιρίων, η αισθητική μιας διαφήμισης ή μια εκπομπή από το ραδιόφωνο είναι, με το δικό τους μέτρο, πολιτιστικές εκφράσεις, στο σύνολό τους εξίσου σημαντικές με την ύπαρξη μιας συμφωνικής ορχήστρας ή ενός ωραίου μνημείου. Ο πολιτισμός της καθημερινότητας είναι μια πρόταση προς το μέλλον, που αγκαλιάζει ωστόσο το παρόν. Ότι ο πολιτισμός αυτός της καθημερινότητας ασφυκτιά στη σημερινή Ελλάδα, στην Ελλάδα της κρίσης και των πάσης φύσεως εκπτώσεων και επικίνδυνων απλοποιήσεων, δίκαια προκαλεί αγωνία σε όσους έχουν ακόμα τα μάτια και την ψυχή ανοικτή.
Σίγουρα λοιπόν, εκτός από τον πολιτισμό που ξέρουμε όλοι περίπου τι είναι, υπάρχει και ο πολιτισμός της καθημερινότητας, που είναι εξ’ ίσου σημαντικός και αναγκαίος. Γιατί στην ουσία είναι η καθημερινή ζωή και δεν έχει καθόλου λιγότερη αξία. Και αυτός είναι που υποφέρει σήμερα στην Ελλάδα. Γι αυτόν τον πολιτισμό είναι ανάγκη η Τοπική Αυτοδιοίκηση να δίνει καθημερινά μάχες ηρωικές, πηγαίνοντας αντίθετα στο ρεύμα της εξαθλίωσης και της μιζέριας που οδηγούν την πατρίδα μας οι ισχυροί της γης. Είναι η τελευταία αναγκαία συνθήκη ζωής και επιβίωσης για το Έθνος μας και τους συμπολίτες μας.
