Γράφει η Zωή Ράπτη: ΔικηγόροΣ, LL.m -Γραμματέας Σχέσων Κοινωνίας – Κόμματος στη Νέα Δημοκρατία
Από τον Ιανουάριο του 2015 η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ δεν έχει πάψει να ανεβάζει -με αρκετά μεγάλη επιτυχία- την παράσταση των διαφωνιών επί της αρχής. Ο ΣΥΡΙΖΑ έχει αναλάβει τον ρόλο της διεθνιστικής αριστεράς και οι ΑΝΕΛ της άκρας δεξιάς. Αμφότερα τα κόμματα, με αυτό τον τρόπο, προσπαθούν να περιχαρακώσουν το εκλογικό τους ακροατήριο και να δημιουργήσουν την αίσθηση στους πολίτες ότι η συμβίωσή τους στην κυβέρνηση είναι μεν δύσκολη έως ανυπόφορη αλλά όλα γίνονται «για το καλό της πατρίδας».
Τελικά, αυτό «το καλό της πατρίδας» είναι η αποξηραμένη αγορά των κάπιταλ κοντρόλ, της αύξησης των αντικειμενικών αξιών, της υπερφορολόγησης, της ανεργίας και του καλπασμού της τουρκικής επιθετικότητας.
Παρά την αποτυχία στο πεδίο της αληθινής πολιτικής, εκείνης που θα μπορούσε να προσφέρει λύσεις στα προβλήματα των πολιτών, οι κ.κ. Τσίπρας και Καμμένος συνεχίζουν στο ίδιο μοτίβο. Αναφέρονται ενδεικτικά μερικά «ηχηρά» αλλά άνευ ουσίας για την κυβερνητική ευστάθεια περιστατικά «ενδοοικογενειακής» λεκτικής βίας στον οίκο ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ.
Τον Αύγουστο ο υπουργός Εθνικής Άμυνας είχε αντιδράσει μέσω twitter στις δηλώσεις του προέδρου της Βουλής Νίκου Βούτση που ανέφερε ότι «η μεταμνημονιακή Ελλάδα δεν μπορεί να βασίζεται σε ατζέντα “Ελλάς Ελλήνων χριστιανών” ούτε “Πατρίς, θρησκεία, οικογένεια”. Η θρησκευτική συνείδηση είναι για κάθε άνθρωπο κάτι ιδιαίτερο. Είμαστε ένα σύγχρονο κράτος, όχι “Ταλιμπάν της Ορθοδοξίας”». Τότε ο κ. Καμμένος ανάρτησε στο twitter «Οι δηλώσεις του προέδρου της Βουλής μας βρίσκουν απόλυτα αντίθετους, όπως και την μεγάλη πλειοψηφία των Ορθόδοξων Ελλήνων».
Τον Οκτώβριο οι ΑΝΕΛ και ο ΣΥΡΙΖΑ «συγκρούστηκαν» τόσο για το ζήτημα των έμφυλων ταυτοτήτων όσο και για την αναγνώριση σωματείου με την ονομασία «Τουρκική Ένωση Ξάνθης». Τον Νοέμβριο στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ άσκησαν κριτική στον κ. Καμμένο για την πώληση βλημάτων στη Σαουδική Αραβία.
Το αποτέλεσμα όων αυτών ήταν αυτό που είδαμε και πρόσφατα με αφορμή τα διαφημισθέντα ως «αξεπέραστα» προβλήματα στις σχέσεις Τσίπρα – Καμμένου. Μια ολιγόλεπτη συνάντηση και η συγκολλητική ουσία της εξουσίας και των προνομίων της φάνηκαν αρκετά για να αποκαταστήσουν τις σχέσεις των δύο ανδρών.
Το ζήτημα, όμως, που απασχολεί τους Έλληνες δεν είναι η μικροπολιτική και τα θεατρικού τύπου «καυγαδάκια» των επικεφαλής των κυβερνητικών κομμάτων. Είναι οι αληθινές, λειτουργικές λύσεις που μπορούν να δοθούν στα καθημερινά προβλήματά τους. Και σε αυτό δεν μπορεί να ανταποκριθεί η κυβέρνηση.
