Η λεηλασία αποτελεί μέρος της ανθρώπινης συμπεριφοράς από την αρχαιότητα. Tα χάλκινα άλογα του Λυσίππου, από την Χίο, που κατέληξαν να είναι γνωστά με το όνομα του κλεπταποδόχου: «άλογα του Αγίου Μάρκου»…
Πρόκειται για ένα χάλκινο σύνολο τεσσάρων αλόγων, ένα ελληνικό έργο τέχνης, πιθανότατα έργο του Έλληνα γλύπτη Λυσίππου (ο οποίος εργάσθηκε για τον Μέγα Αλέξανδρο), που κάποιοι λένε ότι αρχικώς κοσμούσαν το νησί της Χίου, αλλά κλάπηκαν γύρω στο 330 μ.Χ. από «κάπου απ’ την Ελλάδα», από τον αυτοκράτορα Κωνσταντίνο, ο οποίος τα έβαλε με υπερηφάνεια στη νέα πρωτεύουσά του, την Κωνσταντινούπολη, στη θριαμβευτική πύλη, που οδηγούσε στον Ιππόδρομο.
Το 1204 ξανα-κλάπηκαν από τον Doge Enrico Dandolo, στη Δ΄ Σταυροφορία! Ο Dandolo τα έβαλε στη βεράντα της Βασιλικής του Αγίου Μάρκου στη Βενετία, όπου έμειναν μέχρι το 1797.
Τότε ήταν η σειρά του Ναπολέοντα για να τα… ξανα-χτυπήσει. Τα τοποθέτησε επάνω στην Αψίδα του Θριάμβου στο Παρίσι! Κάποια στιγμή, ο Ναπολέων διέταξε να τα λειώσουν για να γίνουν… μπάλλες για κανόνια, αλλά το χυτήριο… αρνήθηκε (διότι τα άλογα ήταν κατασκευασμένα από… λάθος κράμα)!
Οι κατακτητές – σύμμαχοι τα έστειλαν πίσω στη Βενετία μετά την πτώση του Ναπολέοντα το 1815.Σήμερα εξακολουθούν να ευρίσκονται στη Βασιλική του Αγίου Μάρκου στη Βενετία.
