• Καμία απόλυση. Μόνιμη δουλειά για όλους!
• Δεν ΜΠΟΡΟΥΜΕ, δεν ΕΧΟΥΜΕ να πληρώνουμε φόρους και χαράτσια!
• Να καταργηθούν εδώ και τώρα τα χαράτσια, οι έμμεσοι φόροι στα είδη πλατιάς λαϊκής κατανάλωσης.
• Να φορολογηθεί το μεγάλο κεφάλαιο 45% στα κέρδη, να καταργηθούν οι προκλητικές φοροαπαλλαγές του.
• Καμία ιδιωτικοποίηση, δημόσιες δωρεάν κοινωνικές υπηρεσίες για όλο το λαό!
Συναδέλφισσες συνάδελφοι,
Έχουμε τη δύναμη! Μπορούμε!
Τώρα ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ εργατοϋπάλληλοι, φτωχά λαϊκά στρώματα, γυναίκες, νέοι και νέες με μια φωνή και μια γροθιά, με ενιαίο αγώνα, να ενώσουμε τη δύναμή μας, να οργανώσουμε τους αγώνες μας ενάντια στο αυταρχικό αστικό κράτος και τις αντιλαϊκές πολιτικές.
Να πολεμήσουμε ταξικά, να σημαδέψουμε σωστά, κόντρα σε Μνημόνια και αφεντικά.
Κόντρα στους δυνάστες και τους εκμεταλλευτές των λαών. Μόνο έτσι μπορούμε να έχουμε μια ζωή με δικαιώματα, μπορούμε να ελπίζουμε.
Μόνο έτσι μπορούμε να φέρουμε τα πάνω – κάτω, να γίνουμε κυρίαρχοι στην ίδια τη ζωή μας.
Η ΠΟΕ – ΟΤΑ με ένα ξερό «ΟΧΙ στις απολύσεις» σέρνει τον κλάδο σε κινητοποιήσεις, που χαρακτηρίζονται από τυχοδιωκτισμό και εκφυλισμό.
Αντί να μιλήσει στους εργαζόμενους για το σύνολο της αντεργατικής πολιτικής, όπως αυτή ξεδιπλώνεται με τις ιδιωτικοποιήσεις, τους νέους πετσοκομμένους οργανισμούς και την αξιολόγηση, την υποχρηματοδότηση των δήμων και τη νέα φοροληστρική επιδρομή στα εργατικά και λαϊκά εισοδήματα εγκλωβίζει και εξουθενώνει τον κλάδο με ένα μόνο αίτημα.
Αντί να συμμαχήσει με τα λαϊκά στρώματα που πλήττονται από τις εξελίξεις στους ΟΤΑ προχωράει σε κοινό μέτωπο με τους Δημάρχους, με αυτούς δηλαδή που είναι με τον ΚΑΛΛΙΚΡΑΤΗ και την κυβερνητική πολιτική.
Δεν βλέπει τι γίνεται γύρω της. Ότι τα ποσοστά απεργίας στη συντριπτική πλειοψηφία του κλάδου κινούνται στο 10-20%. Ότι εκτός από τους Δήμους που δίνουν τη μάχη της οργάνωσης της απεργίας οι δυνάμεις του ΠΑΜΕ, τα ποσοστά είναι μεγάλα μόνο στου Δήμους που δεν παρακρατείται το μεροκάματο της απεργίας. Κάνουν ότι δεν ξέρουν ότι εκτός από ελάχιστους Δήμους οι Δήμαρχοι δεν παρακρατούν τις απεργίες και τις καταλήψεις. Ότι συνδικαλιστικά στελέχη της πρωτοστατούν στην απεργοσπασία και την συγκάλυψή της. Δεν ανοίγει μέτωπο απέναντι σ’ αυτά τα φαινόμενα και παραπλανεί τους εργαζόμενους ότι μπορούν να υπάρξουν «νίκες», μικρές ή μεγάλες, χωρίς θυσίες.
Οι μορφές πάλης για να είναι οξυμένες (πολυήμερες απεργίες) πρέπει να αντιστοιχούν σε προωθημένα αιτήματα (διευρυμένο πλαίσιο) και να στηρίζονται σε μαζικές διαδικασίες, συμμετοχή και κοινή δράση με το σύνολο των εργαζομένων και των άλλων λαϊκών στρωμάτων.
ΠΟΕ-ΟΤΑ, ΑΔΕΔΥ-ΓΣΕΕ δίνουν χρόνο στην κυβέρνηση. Δεν διαφοροποιούνται από τις στρατηγικές επιλογές της πλουτοκρατίας, της κυβέρνησης και της ΕΕ.
Ο κυβερνητικός συνδικαλισμός έχει συμβιβαστεί μ’ αυτή την κατάσταση και την πολιτική πραγματικότητα. Αποδέχεται την ουσία και τον πυρήνα των αντιλαϊκών μέτρων:
• Αποδέχεται την ανταγωνιστικότητα η οποία προϋποθέτει τσακισμένους μισθούς και μεροκάματα.
• Αποδέχονται το χρέος ή μέρος του χρέους συνεπώς και τα μέτρα για την αποπληρωμή του χρέους, τοκοχρεολύσια, δανειακές συμβάσεις κ.ά.
• Αποδέχονται τις δανειακές συμβάσεις που υλοποιούν τα μνημόνια άρα και τα ίδια τα μνημόνια.
Δεν μπορούμε να συμβιβαζόμαστε άλλο με τον εργοδοτικό και κυβερνητικό συνδικαλισμό.
Συναδέλφισσες – συνάδελφοι,
Η καπιταλιστική οικονομική κρίση βαθαίνει, εξαπλώνεται και σ’ άλλες χώρες, οξύνεται ο ανταγωνισμός των μονοπωλίων για το ποιος θα χάσει και ποιος θα κερδίσει.
