Για την υφυπουργό Υγείας, Κατερίνα Παπακώστα οι μάχες για την ισότητα και την ισότιμη αντιμετώπιση των δύο φύλων, σε όλους τους τομείς, είναι το «σπίτι» της.
Με μακρά πολιτική πορεία που υπερκεράζει τα 25 χρόνια, έχει εργαστεί σκληρά προς αυτήν την κατεύθυνση όπως και σήμερα ως βουλευτής, αλλά και ως Πρόεδρος της Ειδικής Μόνιμης Επιτροπής της Βουλής Ισότητας Νεολαίας & Δικαιωμάτων του Ανθρώπου. Εκτιμά ότι οι γυναίκες είναι κατεξοχήν πολύτιμοι ανθρώπινοι παραγωγικοί πόροι, και συνεπώς οφείλουμε να υποστηρίξουμε τη συμμετοχή τους στα κέντρα λήψης των αποφάσεων, στην αγορά εργασίας και στην πορεία για την ανασυγκρότηση της χώρας. Η ΑΜΑΡΥΣΙΑ μίλησε με την υφυπουργό γι’ αυτά τα ζητήματα διεξοδικά, αλλά και για τις προσπάθειες που καταβάλλονται σήμερα στον τομέα της υγείας, για ένα ορθολογικότερο και δικαιότερο σύστημα.
Συνέντευξη στη Θώμη Μελίδου
Δραστηριοποιείστε στην πολιτική περισσότερα από 25 χρόνια, ήδη από μία εποχή που η παρουσία των γυναικών ήταν υποτονικότερη. Ως πολιτικός αλλά κυρίως ως γυναίκα, με σειρά προσπαθειών για την επόμενη καλύτερη μέρα, ποιες οι σκέψεις σας για την ενεργή συμμετοχή των γυναικών στη διαμόρφωση της πραγματικότητας που τις αφορά; Ποιο μήνυμα στέλνετε στις Ελληνίδες;
Πιστεύω ότι έχουμε πολύ δρόμο ακόμα μπροστά μας. Γνωρίζετε ότι ως Πρόεδρος της Επιτροπής Ισότητας Νεολαίας & Δικαιωμάτων του Ανθρώπου της Βουλής, αλλά και ως Πρέσβειρα Καλής Θελήσεως του Σύνθετου Δείκτη για την Ισότητα των Φύλων της Ε.Ε. διαπίστωσα ότι οι μεγαλύτερες ανισότητες, ανάμεσα στα φύλα, υφίστανται σε θέματα εξουσίας και λήψης των αποφάσεων. Και βέβαια, τα τελευταία χρόνια, με την κρίση, οι ανισότητες αυτές μεταξύ γυναικών και ανδρών έγιναν εντονότερες. Εκείνο που πάγια πίστευα και πιστεύω είναι ότι οφείλουμε να δούμε την εξάλειψη των ανισοτήτων ως κοινωνικό ζήτημα, και όχι ως αμιγώς «γυναικείο», γιατί αφορά ολόκληρη την κοινωνία, με κόστος και συνέπειες στην οικονομία, καθώς οδηγεί σε πλημμελή αξιοποίηση των μελών μιας κοινωνίας. Συνεπώς, οι Ελληνίδες οφείλουν να μην το βάζουν κάτω, να συνεχίσουν να παλεύουν, καθώς από αυτές εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό η αλλαγή νοοτροπίας απέναντι στα ζητήματα αυτά.
Ποιες δράσεις και με ποια αποτελέσματα θα χαρακτηρίζατε ως επιτυχίες στη μακρά σας πολιτική πορεία;
Το αν κάτι είναι επιτυχία ή όχι, το κρίνουν οι συμπολίτες μου, οι οποίοι παρακολουθούν τη δράση μου και με εμπιστεύονται όλα αυτά τα χρόνια, ως εκπρόσωπό τους στο Κοινοβούλιο.
Τον Ιούνιο του 2013 οριστήκατε Πρέσβειρα Καλής Θελήσεως του Δείκτη Ισότητας του Ευρωπαϊκού Ινστιτούτου με σκοπό την προβολή και προώθηση δράσεων Ισότητας στη χώρα μας. Ποιο είναι τελικά το σχετικό ζητούμενο που οδηγεί στην ισότιμη δράση και αντιμετώπιση των δύο φύλων χωρίς, κατά τη γνώμη μας, να παραγνωρίζει τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά της φύσης αρσενικού και θηλυκού;
Τόσο ως Βουλευτής, όσο και ως Πρόεδρος της Ειδικής Μόνιμης Επιτροπής της Βουλής Ισότητας Νεολαίας & Δικαιωμάτων του Ανθρώπου, είχα την ευκαιρία, με παρεμβάσεις μου, εντός Κοινοβουλίου, (όπως ο νόμος κατά της ενδοοικογενειακής βίας, ή ο νόμος κατά της σεξουαλικής παρενόχλησης στην εργασία) αλλά και εκτός αυτού, να αναδείξω τα σημεία που η χώρα μας χωλαίνει, αναφορικά με τα θέματα ισότητας. Σας θυμίζω ότι ήμουν από τις πρώτες που μίλησα και αντέδρασα για περιστατικά στοχοποίησης γυναικών Βουλευτών. Επίσης έχω ζητήσει θεσμικά, με επιστολή μου στον Πρόεδρο της Βουλής, αλλά και δημοσίως, την ανάγκη τροποποίησης διατάξεων του Οικογενειακού Δικαίου, με στόχο την ενίσχυση της εφαρμογής της συνταγματικής αρχής της ισότητας των φύλων. Επίσης, έχω τονίσει ότι χρειάζεται η ίδρυση ενός εξειδικευμένου οργάνου εκδίκασης, δηλαδή ενός Οικογενειακού Δικαστηρίου, που θα είναι αποκλειστικά υπεύθυνο για υποθέσεις οικογενειακής βίας, στοχευμένα και συντομότερα, πρόταση η οποία εμπεριέχεται τώρα σε νομοσχέδιο του Υπουργείου Δικαιοσύνης.
Σας θυμίζω επίσης ότι σε ανύποπτο χρόνο, έχω προτείνει προς τον Πρωθυπουργό την παροχή επιδόματος στην ανεπάγγελτη νοικοκυρά, αναγνωρίζοντας ότι το έργο που παράγει η γυναίκα στο σπίτι είναι έργο με κοινωνική, ανθρωπιστική και οικονομική αξία, το οποίο η Πολιτεία πρέπει να αναγνωρίσει, ως τεκμαρτό εισόδημα.
Το ζητούμενο για την ισότητα είναι να κατανοήσουμε ότι οι ανισότητες μεταξύ γυναικών και ανδρών αποτελούν παραβίαση θεμελιωδών δικαιωμάτων, επιφέροντας κόστος και απώλειες στην κοινωνία και την οικονομία και να συνειδητοποιήσουμε ότι οι γυναίκες και οι άντρες έχουν, όχι καλύτερες, αλλά πρωτίστως συμπληρωματικές ικανότητες, οπότε η χρήση του ολικού ταλέντου των μελών μιας κοινωνίας, θα οδηγήσει σε μεγαλύτερη συμμετοχή και τελικώς, σε μεγαλύτερη ευημερία.