«Death Proof» σε σκηνοθεσία Κουέντιν Ταραντίνο
Ο Κουέντιν Ταραντίνο επιστρέφει με μια ταινία, με την οποία συμμετείχε στο επίσημο διαγωνιστικό πρόγραμμα του Φεστιβάλ Καννών 2007. Μια ταινία που ανήκει στο είδος των ταινιών Grindhouse (φθαρμένων ταινιών θρίλερ, που προβάλλονταν και ανά δύο σε αίθουσες grindhouse, όπως π.χ. το δικό μας Ροζικλαίρ).
Το «Death Proof» είναι η πέμπτη ταινία που σκηνοθετεί ο Ταραντίνο και αποτελεί έναν συνδυασμό θρίλερ και περιπέτειας με ιλιγγιώδη κυνηγητά με αυτοκίνητα. Στην ταινία αυτή, ένας μανιακός δολοφόνος, ο οποίος χρησιμοποιεί σαν όπλο το τερατώδες αυτοκίνητό του, έχει βάλει στο μάτι μια παρέα από τρεις φίλες, οι οποίες κάνουν τη νυχτερινή τους εξόρμηση στα μπαρ της περιοχής.
Ο Ταραντίνο για άλλη μια φορά πρωτοτυπεί και στους χαρακτήρες των τριών φιλενάδων, οι οποίες πέρα από σέξι, είναι δυναμικές και ανεξάρτητες, σε αντίθεση με τις αδιάφορες και άβουλες κοπέλες, που παρουσιάζονταν στα διάφορα φιλμ, στα οποία βασίζεται το «Death Proof».
Όπως όλες οι ταινίες του Ταραντίνο, έτσι και αυτή αποτελείται από αξέχαστους διάλογους με αναφορές σε διάσημα πρόσωπα. Μπορεί να προβάλλεται αυτόνομα, χωρίς το «Planet Terror» του Ρόμπερτ Ροντρίγκεζ (που θα προβληθεί λίγο αργότερα), αλλά εξακολουθεί να βασίζεται στο ύφος των ταινιών που προβάλλονταν στις αίθουσες Grindhouse. Για τον λόγο αυτό δίνεται συχνά στον θεατή η εντύπωση πως παρακολουθεί φθαρμένη κόπια, διότι έχει γίνει χρήση εικονικών γδαρσιμάτων. Έχει δοθεί επίσης μεγάλη προσοχή, ώστε να υπάρχει μια μίξη ανάμεσα στα ρούχα της δεκαετίας του ’70 και εκείνα του 2000, στα αυτοκίνητα και γενικά σε όποιο αξεσουάρ εμφανίζεται στην οθόνη.
Ο Ταραντίνο που έδωσε νέα μορφή, πρώτα στο αστυνομικό είδος, στην πορεία έδωσε τη δική του οπτική στις ταινίες πολεμικών τεχνών και τώρα ήλθε η ώρα να επαναπροσδιορίσει με επιτυχία και το είδος του θρίλερ.
Πρωταγωνιστούν οι γνωστοί φίλοι του Ταραντίνο, ο Κερτ Ράσελ και η Ροσάριο Ντόσον, καθώς επίσης και οι: Βανέσα Φερλίτο, Ρόουζ ΜακΓκόουαν, Μαίρη Ελίζαμπεθ Γουίνστεντ και φυσικά ο ίδιος ο Κουέντιν Ταραντίνο.
«Άγνωστοι» σε σκηνοθεσία Σάιμον Μπραντ
Θρίλερ με πολλή αγωνία, έξυπνο σενάριο και γενικά πολύ καλή ατμόσφαιρα, επηρεασμένη, θα έλεγα, από την ταινία «Σε βλέπω», αλλά χωρίς τις εξωφρενικά βίαιες και αιματηρές σκηνές της.
Η ιστορία: Πέντε άντρες ξυπνούν μέσα σε μια αποθήκη, αφού προηγουμένως έχουν αναπνεύσει ύστερα από μια σειρά γεγονότων ένα χημικό αέριο που θολώνει προσωρινά τη μνήμη ενώ σε μεγάλη ποσότητα μπορεί να φέρει λήθαργο και βαριά απώλεια μνήμης. Κανείς τους, λοιπόν, δεν θυμάται πώς βρέθηκαν εκεί. Δεν γνωρίζονται μεταξύ τους και, ακόμα χειρότερα, δεν θυμούνται ούτε οι ίδιοι ποιοι είναι. Η σύγχυση μετατρέπεται σε φόβο και μετά σε αγωνία. Η προσπάθεια να βγουν από εκεί είναι μάταιη μια και η αποθήκη χημικών, στην οποία είναι έγκλειστοι, είναι ύψιστης ασφάλειας για ευνόητους λόγους. Χημικά είναι αυτά. Το τηλεφώνημα ενός αγνώστου νομίζουν ότι αποτελεί την έναρξη της λύσης ενός εφιαλτικού γρίφου. Αλλά τα πράγματα δεν είναι ακριβώς όπως φαίνονται και κάποιος από αυτούς έχει σημαντικό ρόλο χωρίς να το γνωρίζει.
Πρωταγωνιστούν αρκετά καλοί ηθοποιοί όπως ο Τζιμ Καβίζελ, ο Γκρεγκ Κινίαρ, ο Μπάρι Πέπερ, ο Πίτερ Στορμάρε, ο Τζο Παντολιάνο και ο Τζέρεμι Σίστο.
Άγγελος Πολύδωρος
