Υπόθεση: Μέσα σε έναν χρόνο, ανάμεσα στις εποχές που αλλάζουν, η Isabelle – η 17χρονη κόρη μιας μεγαλοαστικής οικογένειας- θα ανακαλύψει τη σεξουαλικότητα της. Λίγο καιρό αφού κάνει για πρώτη φορά έρωτα, θα γίνει πόρνη, θα έρθει αντιμέτωπη με την οικογένειά της και θα κληθεί να δώσει εξηγήσεις.
Κριτική: Εξαιρετικά όμορφη, ποιητική χωρίς φορμαλιστικά τερτίπια η ταινία του Οζόν είναι μια ωδή στην ενηλικίωση και στον προβληματισμό της νέας γενιάς πάνω στον έρωτα. Είναι αλήθεια πως ο Οζόν, είναι ιδιατέρα ρομαντικός επί της ουσίας και σε καμιά περίπτωση γλυκανάλατος, έχει εμπειρία πάνω σε κομψοτεχνήματα με τα χάδια της κάμερας, την υποκριτική και την μουσική (βλ. Οκτώ γυναίκες). Ένα δε κρυμμένο στοιχείο του, είναι ο χρόνος και οι εποχές που περνούν μέσα από τις ζωές των χαρακτήρων του, είτε υπαινικτικά μέσω των εικόνων, είτε με την σεναριακή αφήγηση. Η ταινία βλέπεται ευχάριστα.
Σκηνοθεσία: Φρανσουά Οζόν
Με τους: Μαρίν Βαχτ, Τζεραλντίν Πελάς, Φρεντερίκ Πιερό, Φαντέν Ραβάτ, Γιόχαν Λέισεν, Σαρλότ Ράμπλινγκ, Ναταλί Ρισάρ, Τζετζέ Απαλί, Λούκας Πράιζορ, Λοράν Ντελμπέκ
