Υπόθεση: Ο Άρθουρ, ένας συνταξιούχος με δύσκολο χαρακτήρα δεν μπορεί να καταλάβει γιατί η γυναίκα του Μάριον χαίρεται να τραγουδάει «ανόητα τραγούδια» με την τοπική, εντελώς αντισυμβατική, χορωδία. Όταν η Ελίζαμπεθ, η διευθύντρια της χορωδίας διακρίνει κάτι ιδιαίτερο στον απρόθυμο Άρθουρ, αποφασίζει να τον βγάλει από τον περιορισμένο κόσμο του και να τον πείσει να τραγουδήσει…
Κριτική: Ο Τέρενς Σταμπ στο ρόλο του γκρινιάρη ηλικιωμένου συνταξιούχου που όλα του φταίνε, στο βάθος όμως κρύβει μια καλή καρδιά, αγαπάει τη γυναίκα του και το γιο του χωρίς να το δείχνει και η Βανέσα Ρέντγκρεϊβ στο ρόλο της πιο ανοιχτόκαρδης συζύγου του, που βρίσκει διέξοδο στο κοντινό κλαμπ ηλικιωμένων της περιοχής, τραγουδώντας και χορεύοντας ενίοτε, είναι το ιδανικό ζευγάρι πρωταγωνιστών αυτής της ταινίας. Η Τζέμα Άρτερτον φαντάζει λιγότερο πειστική δίπλα τους, ως εθελόντρια που τους διδάσκει χορό και τραγούδι στο κλαμπ, ενώ οι καταστάσεις είναι απελπιστικά προβλέψιμες και χαρακτηρίζονται έως αφελείς.
Είδος: Κοινωνική
Σκηνοθεσία: Πολ Άντριου Γουίλιαμς
Με τους: Τέρενς Σταμπ, Τζέμα Άρτερτον, Βανέσα Ρεντγκρέιβ, Κρίστοφερ Έκλεστον, Όρλα Χιλ, Αν Ρέιντ
