Ο Σοκολά, κατά κόσμον Ραφαέλ Παντίγια, γεννήθηκε σκλάβος στην Κούβα την δεκαετία του 1860 και πουλήθηκε ως υπηρέτης σε έναν Πορτογάλο έμπορο. Στα 16 του, δραπέτευσε και βρέθηκε στο Μπιλμπάο της Ισπανίας, συμμετέχοντας σε σόου των καμπαρέ όπου επεδείκνυε την εντυπωσιακή σωματική του δύναμη.
Ένας Άγγλος κλόουν τον πήρε μαζί του στο Παρίσι, όπου οι μαύροι περφόρμερ ήταν πλέον της μόδας. Η παντομίμα στην οποία πρωταγωνίστησε, με τίτλο «Ο Γάμος του Σοκολά», είχε μεγάλη επιτυχία και τράβηξε την προσοχή του διάσημου Άγγλου κλόουν Φουτίτ.
Οι δυο τους είχαν την ιδέα να συνδυάσουν τις δύο περσόνες, του κλόουν με το λευκό πρόσωπο και του Σοκολά, και γνώρισαν τεράστια επιτυχία, κερδίζοντας το απλό λαϊκό κοινό καθώς και τους υψηλούς κύκλους του Παρισιού, και μπαίνοντας στις καλλιτεχνικές παρέες της Μονμάρτης, όπου ενέπνευσε τον Τουλούζ Λοτρέκ και εμφανίστηκε στις πρώτες ταινίες των αδερφών Λιμιέρ. Αν και σήμερα έχουν λίγο ως πολύ ξεχαστεί, η επιρροή τους στην τέχνη του τσίρκου και του θεάτρου είναι αναμφισβήτητη και ακόμη εμφανής.
Κριτική: Mία ιστορία για την δύναμη της φιλίας και την ιδιαίτερη φύση του κόσμου του θεάματος, αλλά και την προκατάληψη και τις διακρίσεις. Ο Ομάρ Σι αφήνει έντονη τη σφραγίδα του, σ’ αυτή την καλογυρισμένη ταινία εποχής, ενώ ο Τιερί κινείται και εκφράζεται θυμίζοντας τον παππού του Τσάρλι Τσάπλιν, με το μακιγιάζ του να τον βοηθά απόλυτα.
Άγγελος Πολύδωρος
