Την περασμένη Δευτέρα βίωσα στην συνεδρίαση του Δημοτικού Συμβουλίου του Δήμου Νέας Ιωνίας, έναν «εμφύλιο» ανάμεσα σε δύο αθλητικούς Συλλόγους της πόλης με φόντο τις εργασίες συντήρησης και αποκατάστασης που θα ξεκινήσουν τους επόμενους μήνες στο κλειστό Γυμναστήριο Πευκακίων , με κύριο θέμα την αποκατάσταση του δαπέδου.
Εκεί λοιπόν είχαμε μια ομάδα μπάσκετ, που ζητούσε το δάπεδο να γίνει παρκέ, μιας και βρίσκετε ένα βήμα πριν την άνοδο της στην Α1 Γυναικών, με το πρόβλημα να έγκειται ότι βάσει των κανονισμών της ΕΟΚ δεν μπορεί να παίξει σε γήπεδο που δεν υπάρχει παρκέ.
Στον αντίποδα είχαμε μια ομάδα χάντμπολ, και όχι απλά μια τυχαία ομάδα, αλλά την πρωταθλήτρια ομάδα της χώρας, η οποία μάλιστα μονοπωλεί τους τίτλους στις γυναίκες μαζί με τον ΠΑΟΚ, που με τη σειρά ζητάει να τοποθετηθεί δάπεδο taraflex.
Ταπεινή μου άποψη βέβαια είναι ότι κάποιες αιτιάσεις και των δύο «μονομάχων», θα μπορούσαν να ξεπεραστούν, αλλά το ζητούμενο είναι ποιος από τους δύο Συλλόγους θα πάρει το πάνω χέρι στα αθλητικά δρώμενα της πόλης.
Αν το κοιτάξουμε με την ψυχρή λογική, η απόφαση θα ήταν εύκολη. Το δάπεδο στο κλειστό θα έπρεπε πρωτίστως να εξυπηρετεί την ομάδα που βρίσκεται σταθερά τα τελευταία είκοσι χρόνια στην κορυφαία κατηγορία του αθλήματος.
Μια ομάδα που τα ευρωπαϊκά της παιχνίδια φέτος τα έδωσε στον Κορυδαλλό και στο ΟΑΚΑ. Μια ομάδα που χρόνια τώρα επαιτεί στην κυριολεξία ένα σύγχρονο γήπεδο, για να στεγάσει τις επιτυχίες της αλλά δυστυχώς αυτό δεν κατέστη δυνατό.
Από την άλλη έρχεται με πολύ ενθουσιασμό ένας Σύλλογος που θα βρεθεί στην ελίτ του αθλήματος και είναι κρίμα, με το καλημέρα να ψάχνει γήπεδο να αγωνιστεί.
Το μείζον λοιπόν είναι όχι να παρθεί μια απόφαση με βάση ποια ομάδα έχει περισσότερους ψήφους, ή ποια ομάδα είναι η εκλεκτή της δημοτικής Αρχής, η οποία στην προκειμένη περίπτωση έχει και το καρπούζι και το μαχαίρι.
Αυτό που πρέπει να αντιμετωπίσουν όλοι με σοβαρότητα και ευθύνη, είναι ότι η πόλη χρειάζεται επειγόντως, ένα δεύτερο Κλειστό.
Όποια απόφαση παρθεί λοιπόν θα πρέπει να εξετάζει αυτή την παράμετρο και να εξεταστούν περιπτώσεις πιο άμεσες, όπως και ένα κλειστό με μπαλόνι, ενώ στο βάθος θα πρέπει να δρομολογηθεί και η κατασκευή ενός σύγχρονου γηπέδου που τόσο έχει ανάγκη η πόλη.
Αντί να έχουμε εμφύλιο λοιπόν ας ενώσουν οι Σύλλογοι τις δυνάμεις τους και να διεκδικήσουν ένα καλύτερο αύριο, εκμεταλλευόμενοι την συγκυρία το ότι η πόλη θα έχει δύο ομάδες στο ανώτερο επίπεδο και όχι ένα μίζερο σήμερα…
