Editorial – Γράφει ο Γιάννης Μπεθάνης
Όταν έγραφα από εδώ στο προηγούμενο φύλλο ότι η κυβέρνηση αντιμετωπίζει σοβαρά προβλήματα και ότι οι εκλογές ενδεχομένως να αποτελούν μονόδρομο, δεν μπορούσα να φανταστώ αυτό που θα επακολουθούσε μια ημέρα μετά την έκδοσή του. Η αστυνομική βιαιότητα (και μάλιστα εντελώς αναίτια) στην πλατεία Νέας Σμύρνης (και μια μέρα νωρίτερα σε λαϊκή αγορά του Χαλανδρίου) εξώθησε τα πράγματα σε ακόμη χειρότερες ατραπούς, με αποκορύφωμα τα άγρια επεισόδια στην ίδια περιοχή μόλις δύο ημέρες αργότερα, που παραλίγο να κοστίζουν τη ζωή σε έναν αστυνομικό και που έφεραν νέο μπαράζ ξυλοδαρμών σε δρόμους και γειτονιές.
Η κατάσταση δείχνει, πλέον, εκτός ελέγχου· και στην πανδημία και στην κοινωνική συνοχή. Και πιο αντιπροσωπευτικό δείγμα από τις δύο ποιο πρόσφατες τηλεοπτικές δηλώσεις/παρεμβάσεις/εκκλήσεις του πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη, δεν υπάρχει. Κι αν η παρέμβασή του, εμφανώς θορυβημένου και αρκετά αμήχανου, Κυριάκου Μητσοτάκη το ίδιο βράδυ των επεισοδίων στη Νέα Σμύρνη, σχολιάστηκε ποικιλοτρόπως, καθώς σε καμία αποστροφή της δεν υπήρξε η παραμικρή νύξη για τυχόν ευθύνες και της αστυνομίας για όσα συμβαίνουν, παρά μόνο αιχμές για την αντιπολίτευση και νουθεσίες στους νέους «να δημιουργούν και όχι να καταστρέφουν», αυτό που θα πρέπει να προβληματίσει σοβαρότατα τον ίδιο, είναι η άλλη δημόσια παρέμβασή του. Αυτή της Τσικνοπέμπτης…
Ποιος θα περίμενε ότι πρωθυπουργός κράτους – μέλους της Ε.Ε. το 2021 θα έβγαινε δημοσίως να… παρακαλέσει τους πολίτες του να μην το… τσικνίσουν, για να μη διασπείρουν τον κορωνοϊό και οι πρώτοι που γλεντούσαν στην HELEXPO στο Μαρούσι (κέντρο εμβολιασμού κιόλας!) μέρα μεσημέρι, με ψητά, λαϊκά άσματα και δίχως μάσκες, ήταν υπάλληλοι του… ΕΟΔΥ; Του φορέα, δηλαδή, που διαχειρίζεται την… πανδημία! Κάτι λοιπόν, δεν πάει καθόλου καλά, για την ακρίβεια πηγαίνει πολύ πολύ άσχημα. Δημιουργώντας χάσμα μεταξύ κυβέρνησης και πολιτών, επιφέροντας, έλλειψη εμπιστοσύνης στον ΕΟΔΥ και την επιτροπή λοιμωξιολόγων, σοβαρές ρωγμές στις σχέσεις αστυνομίας – πολιτών, προκαλώντας κοινωνικό αυτοματισμό και ενεργοποιώντας «εμφυλιακά» σύνδρομα (αυτά τα τελευταία με τεράστια ευθύνη και της αντιπολίτευσης). Κι όλα αυτά με την οικονομία γονατισμένη, εκατοντάδες χιλιάδες ανθρώπους να μην ξέρουν τι τους ξημερώνει για την υγεία και την τσέπη τους και τις ψυχικές αντοχές να μειώνονται μέρα με τη μέρα.
Και κάτι τελευταίο: Είναι ολοφάνερο, πλέον, ότι στη φιλοσοφία του Κυριάκου Μητσοτάκη η αποπομπή υπουργών από την κυβέρνηση συνιστά ομολογία αποτυχίας. Και γι’ αυτό δεν έχει αποπέμψει κανέναν υπουργό του στον 1,5 χρόνο διακυβέρνησής του δίχως το «καμουφλάζ» ενός ανασχηματισμού. Ίσως θα έπρεπε να αναθεωρήσει. Είναι καλύτερο να ζητάς συγγνώμη, να επιβάλλεις συνέπειες στους πολιτικά υπεύθυνους και να δείχνεις διάθεση να διορθώσεις κακώς κείμενα, από το να εμμένεις σκληρά και άκαμπτα παρέχοντας πολιτική κάλυψη σε πρόσωπα που έχουν προκαλέσει τεράστιους κοινωνικούς τριγμούς και αντιδράσεις, ίσως τους κορυφαίους σε όλη τη μεταπολιτευτική περίοδο. Αλλιώς κινδυνεύεις να θεωρηθείς ο «μαέστρος» μιας τελείως παράφωνης «ορχήστρας». Ποτέ δεν είναι αργά κύριε πρωθυπουργέ (;)
