Γράφει η Ξένια Γιαννάκου – Από την έντυπη έκδοση της καθημερινής ΑΜΑΡΥΣΙΑΣ Κηφισιά – Νέα Ερυθραία – Εκάλη, Διόνυσος 22/03/2024
Πέρυσι τέτοια εποχή σε τούτη εδώ τη στήλη, «πιάναμε» το θέμα της αντιπυρικής περιόδου που πλησίαζε. Η πρόληψη, η προετοιμασία, η ετοιμότητα, η άμεση ανταπόκριση και φυσικά τα κατάλληλα μέσα, ήταν το θέμα μας.
Ένα χρόνο μετά, όλα αυτά παραμένουν απαραίτητοι παράγοντες για ένα ήρεμο καλοκαίρι αλλά σε αυτούς έρχονται να προστεθούν κι άλλα… άγχη. Λιγότερο από ενάμισι μήνα πριν αρχίσει η αντιπυρική περίοδος του 2024 (παρεμπιπτόντως, μιας χρονιάς που αναμένεται -σύμφωνα με τον ΟΗΕ- να είναι η πιο ζεστή που έχει καταγραφεί ποτέ) από τη μία οι πολίτες καλούνται να αναλάβουν δράση (αν δεν το έχουν ήδη κάνει) και ένας από τους «προστάτες» του αττικού πνεύμονα που ονομάζεται Πεντελικό Όρος, βρίσκεται στα πρόθυρα… νευρικής κρίσης.
Από τη μία το Υπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας ζητά από τους ιδιοκτήτες ακινήτων, τα οποία βρίσκονται σε οικόπεδα κοντά ή μέσα σε δασικές, χορτολιβαδικές, δασωτέες, αναδασωτέες κλπ. εκτάσεις, να συντάξουν έντυπο αξιολόγησης επικινδυνότητες μέχρι τη Δευτέρα 31 Μαρτίου. Παράλληλα βέβαια, πρέπει να καθαρίσουν τους χώρους αυτούς, στο πλαίσιο της πρόληψης εκδήλωσης πυρκαγιάς αλλά και της πιο αποτελεσματικής αντιμετώπισης μιας φωτιάς, αν χρειαστεί.
Το θέμα είναι, πόσοι από αυτούς τους ιδιοκτήτες γνωρίζουν τις υποχρεώσεις αυτές και πόσοι είναι διατεθειμένοι να τις υλοποιήσουν. Ήδη, σε μέσα κοινωνικής δικτύωσης και ομάδες που ασχολούνται με τα των δύο Δήμων μας (Κηφισιάς και Διονύσου) διαβάζουμε σχόλια πολιτών που δηλώνουν άγνοια για την υποχρέωση σύνταξης του παραπάνω εντύπου ή διαμαρτύρονται ότι δεν προλαβαίνουν μέχρι το τέλος του μήνα να το ετοιμάσουν.
Από την άλλη, κάποιοι καθαρίζουν μεν τα οικόπεδά τους, αφήνουν όμως τα κηπαία τους στον… δρόμο, λες κι εκεί δεν αποτελούν κίνδυνο. Είναι απλά, ευθύνη άλλων. Των Δήμων, που και πάλι σύμφωνα με καταγγελίες (και φωτογραφικά ντοκουμέντα), δεν μπορούν (;), δεν προλαβαίνουν (;) να τα μαζέψουν.
Την ίδια ώρα, ο ΣΠΑΠ, έφτασε μετά από 32 χρόνια λειτουργίας, αντί να ασχολείται αποκλειστικά με την προετοιμασία του ενόψει αντιπυρικής, να διακατέχεται από εσωστρέφεια.
Ήταν η κατάλληλη στιγμή αυτή, να προκληθεί -λόγω πολιτικών στόχων, προσωπικών φιλοδοξιών ή ότι άλλο μπορεί κάποιος να υποθέσει- τέτοια αναστάτωση; Αντί όλοι μαζί ενωμένοι να προετοιμάζονται όσο μπορούν καλύτερα -φέρνοντας ο καθένας στο «τραπέζι» τα δικά του όπλα- ώστε να διαφυλάξουν το βουνό και να βρίσκονται σε πραγματική ετοιμότητα αν παρ’ ελπίδα συμβεί το κακό, παρουσιάζουν μια εικόνα διάλυσης, αντιπαράθεσης, η οποία κινδυνεύει να κάνει ζημιά στο γενικότερο καλό.
Ο κίνδυνος παραμονεύει και το έχουμε νιώσει στο… πετσί μας οι περισσότεροι από εμάς που είτε έχουμε γεννηθεί υπό τη σκέπη της Πεντέλης ή βρεθήκαμε αργότερα να κατοικούμε εδώ. Οι ευχές δεν αρκούν. Αυτό που αρκεί είναι να οργανωθούμε όλοι για να μη… χαθούμε.
