Editorial – Γράφει ο Γιάννης Μπεθάνης
H φράση «καταψηφίζουμε το θέμα επειδή δεν θέλουμε να πηγαίνουμε ως μάρτυρες σε δικαστήρια» του επικεφαλής της μείζονος μειοψηφίας του Δημοτικού Συμβουλίου Γιώργου Καραμέρου περιέγραψε και συνόψισε τις τραυματικές εμπειρίες του Δήμου Αμαρουσίου από τη δράση των δημοτικών και αναπτυξιακών επιχειρήσεων κατά την περασμένη εικοσαετία. Την είπε πριν τη συζήτηση για την ίδρυση του Αναπτυξιακού Οργανισμού ΟΤΑ, στην οποία προχωρά η διοίκηση του Θεόδωρου Αμπατζόγλου και η οποία εγκρίθηκε μόνο με τις ψήφους της πλειοψηφίας.
Τους εύλογους δισταγμούς και ανησυχίες προσπάθησε να κατευνάσει ο δήμαρχος, επικαλούμενος το νέο νομοθετικό πλαίσιο που δεν αφήνει περιθώριο για ελλείμματα σε τέτοιες επιχειρήσεις, εξηγώντας ότι ο ρόλος του Αναπτυξιακού Οργανισμού θα είναι για την επίσπευση μελετών προς υλοποίηση έργων με μοναδικό μέτοχο, άρα και άμεσα ελεγκτή τον Δήμο. Από την άλλη, οι εκπρόσωποι της μειοψηφίας επικαλέστηκαν το γεγονός από τη μια ότι η εταιρεία θα έχει διάρκεια ζωής 30 έτη συνεπώς οι δεσμεύσεις του δημάρχου δεν σημαίνει ότι θα ακολουθηθούν από επόμενες διοικήσεις και από την άλλη ότι μόνομε το μετοχικό κεφάλαιο και δίχως έσοδα, η εταιρεία αυτή αργά ή γρήγορα θα προστρέξει στον δανεισμό για τη βιωσιμότητά της.
Όταν ο Δήμος Αμαρουσίου συνεχίζει και θα εξακολουθεί για πολλές δεκαετίες να πληρώνει «αμαρτίες» του παρελθόντος, για τις οποίες έχουν ασχοληθεί και οι εισαγγελικές Αρχές, με όχημα τέτοιες εταιρείες, είναι απόλυτα φυσικό όποιος καεί στον χυλό να φυσάει και το γιαούρτι.
Όπως συμβαίνει και σε άλλα εργαλεία ανάπτυξης, όπως π.χ. οι Συμπράξεις Δημόσιου και Ιδιωτικού Τομέα, έτσι και στην περίπτωση του Αναπτυξιακού Οργανισμού υπάρχει πρόσφορο έδαφος για να επιτευχθεί η γοργότερη εκπόνηση και ωρίμανση μελετών και υποβολή προτάσεων για έργο, με δεδομένη την υποστελέχωση των δημοτικών Υπηρεσιών και την έλλειψη σοβαρής πολιτικής βούλησης από την κεντρική εξουσία για ενίσχυση σε προσωπικό.
Ωστόσο, το νόμισμα έχει και την άλλη όψη: Την καταχρηστική ανάμειξη του ιδιώτη ή της ανώνυμης εταιρείας στη λειτουργία ενός δημόσιου φορέα, όπως είναι οι ΟΤΑ. Και για να αποφευχθούν τέτοιοι κίνδυνοι, είναι απαραίτητος ο διαφανής, συνεχής και ενδελεχής έλεγχος από την πλευρά του Δημοσίου. Και φυσικά οι αγαθές προθέσεις για ουσιαστική παροχή υπηρεσιών στην πόλη και όχι οι δεύτερες σκέψεις που ωθούν το δάχτυλο στο βάζο με το μέλι, κάτι που δυστυχώς έχει σημαδέψει την αυτοδιοίκηση διαχρονικά σε πολλές περιπτώσεις.
Η διοίκηση του Θεόδωρου Αμπατζόγλου ανέλαβε την πολιτική ευθύνη ότι όλα θα κυλήσουν καλά, παρά το γεγονός ότι θύμισε «οικεία κακά» στους Μαρουσιώτες με την απόφασή της. Ως γνωστόν τα θεμέλια, η αρχή, είναι το ήμισυ του παντός. Και ο δήμαρχος, αναλαμβάνοντας καθήκοντα προέδρου του Αναπτυξιακού Οργανισμού είναι, πλέον, φύσει και θέσει, ο θεματοφύλακας του νέου αυτού εγχειρήματος. Από δω και στο εξής, τα πάντα θα κρίνονται εκ του αποτελέσματος, όπως έλεγε κι ένας εκ των προκατόχων του, «πιονέρος» των δημοτικών επιχειρήσεων και αναπτυξιακών στα αυτοδιοικητικά δρώμενα της χώρας.