Οι δημοτικοί προϋπολογισμοί έχουν στο κέντρο τους την παραπέρα αφαίμαξη του εισοδήματος της λαϊκής οικογένειας καθώς στηρίζονται στο μεγαλύτερο μέρος τους σε δημοτικά τέλη και φόρους και άλλους πόρους που προέρχονται από τα λαϊκά στρώματα.
Έντονη ήταν η προσπάθεια της δημοτικής Αρχής την τελευταία διετία να απομακρύνει από το δήμο και τα νομικά του πρόσωπα περί τους 400 εργαζόμενους που επί δεκαετία εργάζονταν σε αντικείμενα του δήμου. Χρειάσθηκε η αποφασιστική παρέμβαση των ταξικών δυνάμεων του κλάδου, πολιτικές παρεμβάσεις του ΚΚΕ στη Βουλή και στο Δημοτικό Συμβούλιο, η συμπαράσταση της Δημοτικής Ενότητας και η κινητοποίηση των οργανώσεων του ΚΚΕ στο Μαρούσι, για να υποχρεωθεί τελικά η δημοτική αρχή να τους κρατήσει (και μάλιστα όχι όλους) στο δήμο, στα νομικά του πρόσωπα και σε επιχειρήσεις του.
Στα ζητήματα δημοκρατίας η Διοίκηση του κου Πατούλη έδειξε ιδιαίτερο ζήλο προωθώντας θεσμούς καταστολής και χειραγώγησης των λαϊκών στρωμάτων, υλοποιώντας νομοθετικές προβλέψεις που θέσπισαν και συμπλήρωσαν στη συνέχεια ΠΑΣΟΚ και ΝΔ:
Προωθήθηκε η Δημοτική Αστυνομία, από τις μεγαλύτερες αναλογικά, αν όχι η μεγαλύτερη στην Αττική, με 44 άτομα. Η κύρια, για την ώρα, απασχόλησή της με την επιβολή προστίμων «παράνομης στάθμευσης» δεν διαγράφει το ρόλο της καταστολής, συμπληρωματικό της ΕΛ.ΑΣ.
Αποφασίστηκε το στήσιμο του νεοχαφιέδικου μηχανισμού του Τοπικού Συμβουλίου Πρόληψης της Παραβατικότητας (Το.Σ.Π.Πα.).
Έχει συγκροτηθεί το Τοπικό Συμβούλιο Νέων (Το.Συ.Ν.) με 167 ψηφίσαντες από τους 15.000 περίπου νεολαίους της πόλης μας. Ύστερα από δύο και περισσότερα χρόνια την ύπαρξή του μας θυμίζουν κάποιες φωτογραφίσεις μελών του Δ.Σ. σε εκδηλώσεις δημοσίων σχέσεων της δημοτικής Αρχής.
Επιχειρήθηκε με απόφαση του Δ.Σ. στήσιμο ηλεκτρονικού εντοπισμού και παράδοσης «παράνομων» μεταναστών/προσφύγων, που αποτράπηκε χάρη στην έγκαιρη παρέμβαση της παράταξής μας, και ύστερα από σχετική Ερώτηση του ΚΚΕ στη Βουλή.
Τέλος, η διαχρονική εξαπάτηση του Μαρουσιώτικου λαού για την ανέγερση του Μνημείου της Εθνικής Αντίστασης «αναβαθμίστηκε» από τον κο Πατούλη σε απειλή βάναυσης παραχάραξης της ιστορίας με την προκλητική δήλωση για την ανέγερση μνημείου «Εθνικής Συμφιλίωσης». Συμφιλίωσης, δηλαδή, των αγωνιστών της Εθνικής Αντίστασης, ορκισμένων μέχρι θανάτου αντιπάλων των στρατευμάτων κατοχής με τους δοσίλογους συνεργάτες τους.
Το περιβάλλον, τέλος, στην πόλη μας εξακολουθεί να υποβαθμίζεται, καθώς διαπιστώνονται και στην παρούσα δημοτική περίοδο:
Η συνεχιζόμενη τσιμεντοποίηση ελεύθερων χώρων από όσους έχουν απομείνει.
Η παραπέρα υπερσυγκέντρωση υπηρεσιών και υπερτοπικών κέντρων προς όφελος της οικονομικής ολιγαρχίας, στο πλαίσιο και του Επιχειρησιακού Σχεδίου του δήμου, μέσα και από την επιχειρούμενη αλλαγή των χρήσεων γης. Η όξυνση του κυκλοφοριακού προβλήματος, η συσσώρευση περισσότερων ρύπων.
