Στις μέρες μας που οι αξίες έχουν ισοπεδωθεί ο νεοέλληνας αγωνίζεται απεγνωσμένα. Από τη μια πλευρά φροντίζει δυναμικά να παρουσιάσει, να τονίσει και να εφαρμόσει τις αιώνιες και ακατάλυτες αλήθειες της δημοκρατίας εκείνης που γεννήθηκε και μεγαλούργησε στον τόπο μας και να βιώσει το συνεχόμενο σε αυτή ελληνοχριστιανικό πολιτισμό, και από την άλλη, οι διεθνείς αρνητικές συγκυρίες, ο αψυχολόγητος χειρισμός μεγάλων εθνικών μας θεμάτων και το αβάσταχτο βάρος της σχεδόν ξεχασμένης ελληνικής παράδοσης, και πολλά άλλα, δεν μας επιτρέπουν να αντικρίσουμε υπεύθυνα και σοβαρά τις αιώνιες αξίες του ελληνισμού και του Χριστιανισμού.
Της Καλλίτσας Γιαννοπούλου-Τσιάκα
Διευθύντριας Πανεπιστημίου Αθηνών.
Ιστορικού – Φιλολόγου – Ποιήτριας
Υποψήφια βουλευτής της Δημοκρατικής Αναγέννησης
στη Β’ Περιφέρεια Αθήνας
Χρειάζεται επομένως και αναζητήσουμε νέους τρόπου και νέα οράματα που θα μας βγάλουν από το αδιέξοδο και θα μας οδηγήσουν δημιουργικά στη νέα χιλιετία που μπήκαμε. Εξάλλου οι τελευταίες κοσμοϊστορικές ανακατατάξεις στην Ανατολική Ευρώπη και τα Βαλκάνια και οι ωμές ανθρωποκτόνες επεμβάσεις στη Γιουγκοσλαβία από ανθρώπους χωρίς πίστη και ιδανικά, χωρίς θεό και ισχυρά πρότυπα και χωρίς δημοκρατικές αρχές και εντροπή, πείθουν και τους πλέον ανεπίδεκτους μαθήσεως ότι εκείνοι που μέχρι χτες επηγγέλοντο τα ιδεώδη της δημοκρατίας και των αρχών του Ευαγγελίου, οι ίδιοι σήμερα μετεβλήθησαν σε φοβερούς δημίους λαών και εθνών, αναίτια και χωρίς σοβαρούς λόγους και αιτιάσεις.
Ύστερα δεν πρέπει να λησμονούμε ότι η ανθρώπινη κοινωνία, μικρή ή μεγάλη, είναι ανθρώπινη και περνά κρίση, τη κρίση των αξιών, την πολιτική κρίση και την κρίση την πολιτιστική και του πολιτισμού. Σήμερα κάθε υγιής έκφραση της ζωής πολιτισμένων ανθρώπων έχει τη θέση του στον ελληνικό πολιτισμό που η κλασική Ελλάδα γονιμοποίησε στη σύγχρονη Ευρώπη. Είναι λοιπόν δημιούργημα των Ελλήνων και δεν υπάρχει όπως φαίνεται δυνατότητα δημιουργίας άλλου πολιτισμού παρά μόνο στα ίχνη εκείνου.
Η αναγνώριση μόνο του παρόντος και η προσήλωση σε αυτό αποτελεί μονόπλευρη και μονοδιάστατη αντιμετώπιση της ζωής την οποία καθιστά μετέωρη. Η ιστορία όπως και ο χώρος είναι τρισδιάστατη. Παρελθόν, παρόν και μέλλον. Αν περιφρονήσουμε το παρελθόν και αγνοήσουμε το μέλλον γκρεμίζουμε τα θεμέλια της οργανωμένης κοινωνίας. Η εθνική μας παράδοση είναι δώρο του παρελθόντος και είναι τόσο απαραίτητη για τη συγκρότηση του παρόντος όσο απαραίτητο είναι το χτες για την ύπαρξη του σήμερα.
Επομένως αν για όλους τους ανθρώπους είναι ανάγκη να στρέφουν την προσοχή τους στη δική τους παράδοση, για μας τους Έλληνες είναι χρέος. Δεν πιστεύω ότι εμείς μπορούμε να συναγωνιστούμε τις πλούσιες και μεγάλες χώρες του κόσμου στην τεχνολογική τους ανάπτυξη. Πιστεύω όμως ότι μπορούμε να τις ξεπεράσουμε στην καλλιέργεια του πνεύματος. Και έχουμε χρέος να αγωνιστούμε στη μεγάλη αυτή μάχη γιατί έτσι θα είμαστε πιστοί στην εθνική μας παράδοση. Υπηρετούντες το Ελληνικό πνεύμα συμβάλλουμε στη συντήρηση του ανεπανάληπτου ελληνοχριστιανικού πολιτισμού και παρέχουμε στο έθνος μας τα μέσα για αυτοσυνειδησία και ανάδειξη στο στίβο του διεθνούς ανταγωνισμού.
