Η αποτύπωση γεγονότων από τη δημοσιογραφική πένα της ΑΜΑΡΥΣΙΑΣ φαίνεται ότι ενοχλεί ορισμένους που θέλουν και επιδιώκουν αυτή να περιορίζεται ή, στην καλύτερη περίπτωση, να αντανακλά το πνεύμα και τα μηνύματα που εμπεριέχουν τα δελτία τύπου που οι ίδιοι εκδίδουν. Μάλιστα, με αφορμή το τελευταίο πρωτοσέλιδο με τίτλο «Σφραγίστηκε και επισήμως το άβατο του Πεντελικού» υποψήφιος δήμαρχος έσπευσε, μέσω ιστοσελίδας κοινωνικής δικτύωσης, να μας καταγγείλει ουσιαστικά ότι εξυπηρετούμε προεκλογικές σκοπιμότητες.
Άραγε γιατί ενοχλήθηκε και μας «έριξε το γάντι»; Δεν έπρεπε να μάθουν οι πολίτες για την εξέλιξη της υπόθεσης; Ήθελε, μήπως, να συνηγορήσουμε στην επιλογή συντήρησης του θέματος; Ματαιώθηκε, μήπως, η στρατηγική τυχόν συμμαχιών σε πιθανό δεύτερο γύρο; Προειδοποιεί, μήπως, να μην ασχοληθούμε στο μέλλον με «ανεπιθύμητες» για τον ίδιο ειδήσεις του παρελθόντος; Επιδιώκει, μήπως, να κρύψει κάτω από το χαλί πρακτικές που χρήζουν περαιτέρω διερεύνησης; Σπεύδει, τελικά, να θέσει ως γραμμή τελευταίας του άμυνας την αξιοπιστία της ΑΜΑΡΥΣΙΑΣ;
Άνθρακες ο θησαυρός. Η ΑΜΑΡΥΣΙΑ, έχει αποδείξει στην πράξη ότι υπηρετεί, εδώ και πενήντα χρόνια, το δημόσιο λειτούργημα που ασκεί, προς όφελος και μόνο της κοινωνίας των πολιτών. Και όχι των επιθυμιών ορισμένων αυτοδιοικητικών παραγόντων, που έρχονται ως «σωτήρες», παρέρχονται ως «αποτυχημένοι», συμπληρώνουν το βιογραφικό τους με υπουργικούς διορισμούς και ασκούν, ενίοτε, εξουσία και πολιτική μέσα από κρατικούς ή δημοτικούς φορείς.
Για μας αλήθεια δεν είναι ότι συμφέρει έναν συνδυασμό. Εμείς δεν κάνουμε τον «αγώνα της ζωής μας». Και είμαστε σε θέση να σηκώσουμε το γάντι. Δεν έχουμε «σκελετούς στην ντουλάπα». Άλλοι ίσως έχουν… και μήπως τρέμουν γι΄ αυτούς;
Χρήστος Ζαγκλής
