Από την έντυπη έκδοση της εβδομαδιαίας Αμαρυσίας – 01/02/2025
Υπήρξε αναμφίβολα μια από τις εμβληματικές μορφές της σύγχρονης Ορθόδοξης Εκκλησίας και το έργο του, αθόρυβο μεν, αλλά ήταν ουσιαστικό, με βαθύ νόημα. Τόσο στην Αφρική όσο και στην Αλβανία, όπου κατάφερε μέσα σε ένα εχθρικό καθεστώς και ένα επισήμως ανακηρυχθέν «αθεϊστικό κράτος» να ανασυστήσει την Ορθόδοξη Εκκλησία, βοηθώντας κατ’ αυτόν τον τρόπο και στη διατήρηση της ελληνικής μειονότητας στα χωριά της Βόρειας Ηπείρου. Γι’ αυτό και ο θάνατος του Αναστάσιου προκάλεσε συγκίνηση σε όλο τον κόσμο, όπως και το δέος με το οποίο τον αποχαιρέτισαν ο Οικουμενικός Πατριάρχης Βαρθολομαίος και δεκάδες προσωπικότητες και κληρικοί διαφόρων δογμάτων στα Τίρανα.
Στην Αφρική έμεινε γνωστός ως «Ιεραπόστολος των Εθνών» για το φιλανθρωπικό και ιεραποστολικό του έργο, ενώ ήταν εξαιρετικά αγαπητός και στους φοιτητές του στη Θεολογική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών. Ιδιαίτερα μορφωμένος και αφοσιωμένος στον Θεό, το έργο του στην Αρχιεπισκοπή Αλβανίας είναι σε όλους πια γνωστό, όπως γνωστά ήταν και τα προβλήματα υγείας που αντιμετώπιζε το τελευταίο διάστημα και τον εμπόδιζαν ν’ ασκήσει όπως θα ήθελε τα ιερατικά του καθήκοντα. Για όσους τέλος δεν θυμούνται, το 2000 είχε προταθεί για το Νόμπελ Ειρήνης, αφού μεταξύ άλλων, συνέβαλε ενεργά και στην εκτόνωση της έντασης μεταξύ Αλβανίας και Ελλάδας σε διάφορες φάσεις.
