Από την έντυπη έκδοση της εβδομαδιαίας Αμαρυσίας – 11/05/2024
Παραμονές της επίσκεψης του Κυριάκου Μητσοτάκη σε Άγκυρα και Κωνσταντινούπολη και της συνάντησής του με τον Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, η τουρκική πλευρά… ξαναχτύπησε με μια πρωτοφανή πρόκληση: τη μετατροπή της Μονής της Χώρας σε τέμενος, όπως ακριβώς είχε πράξει λίγο καιρό νωρίτερα με τη μετατροπή της Αγιάς Σοφιάς σε τζαμί. Ο Τούρκος Πρόεδρος βέβαια παραμένει απτόητος ακόμη και από τις παραινέσεις της Ουάσιγκτον να σεβαστεί η Άγκυρα την ιστορική παράδοση της Μονής της Χώρας με τα σπουδαία χριστιανικά ψηφιδωτά.
Από την πλευρά του, ο Κυρ. Μητσοτάκης δηλώνει ότι θα θέσει το ζήτημα στον Ρ. Ερντογάν κατά τη συνάντησή τους, ωστόσο παραμένει αμφίβολο αν θα πάρει καθαρές απαντήσεις. «Δεν υπάρχει διαφορά που δεν μπορούμε να λύσουμε», δηλώνει από τη δική του πλευρά ο Τούρκος Πρόεδρος, θέλοντας κατ’ αυτόν τον τρόπο να διασκεδάσει τις εντυπώσεις και να ρίξει τους τόνους, ωστόσο όλοι γνωρίζουν πάρα πολύ καλά στην Αθήνα -και όχι μόνο- ότι πάντοτε το καλό πρόσωπο που επιχειρεί να δείξει η Τουρκία… κρύβει κάτι. Και με τα θέματα της Κύπρου και των θαλασσίων ζωνών του Αιγαίου να παραμένουν ανοικτά, ασφαλώς ουδείς μπορεί ν’ αναμένει από την Άγκυρα να επιδείξει διαλλακτικότητα και καλή συμπεριφορά.
Το ερώτημα είναι εάν η νέα συνάντηση Μητσοτάκη – Ερντογάν μπορεί να δώσει μια θετική ώθηση στις ελληνοτουρκικές σχέσεις, αφού το τελευταίο διάστημα μπορεί μεν να έχει εκλείψει η ακραία ένταση που βιώσαμε π.χ. στον Έβρο και το Αιγαίο το 2020, αλλά δεν έχει εκλείψει η τουρκική προκλητικότητα με αιφνιδιαστικές ενέργειες όπως αυτή που αφορά στη Μονή της Χώρας. Η Τουρκία αρέσκεται άλλωστε σ’ αυτό το παιχνίδι που θυμίζει το γνωστό «καρότο και μαστίγιο» και κατά πώς φαίνεται έτσι θα συνεχίσει να πράττει, προβάλλοντας σε άσχετες στιγμές τις δικές της αξιώσεις και τις δικές της προσδοκίες και βάζοντάς τις πάνω στο τραπέζι των συζητήσεων, ελπίζοντας ότι θα σύρει τελικώς την ελληνική πλευρά σε διαπραγματεύσεις. Η «διπλωματία του κατευνασμού» που ακολουθεί συνεπώς η Αθήνα μπορεί μεν να εκτονώνει προσωρινά τις εντάσεις, αλλά πάντοτε κρύβει παγίδες.
