Από την έντυπη έκδοση της εβδομαδιαίας Αμαρυσίας – 23/07/2022
Eνώ όλη η Ευρώπη φλέγεται κυριολεκτικά και μεταφορικά -τόσο από καταστροφικές πυρκαγιές όσο και από υψηλές θερμοκρασίες, οι οποίες στις περισσότερες περιπτώσεις είναι ακριβώς αυτές που προκαλούν τις πυρκαγιές- άλλη μια περιαστική πυρκαγιά στην Αθήνα γίνεται θέμα συζήτησης. «Θύμα» για μια ακόμη φορά η πολύπαθη Πεντέλη και η Aνατολική Αττική, με τις φλόγες να καίνε τα πάντα στο πέρασμά τους ακόμη και μέσα στο κέντρο της Παλλήνης και του Γέρακα, με ανέμους που έφταναν έως και τα 10 μποφόρ.
Το θετικό της όλης υπόθεσης είναι ασφαλώς πως δεν υπήρξαν απώλειες ανθρώπων, αν και οι ζημιές σε σπίτια και επιχειρήσεις φαίνεται πως είναι σημαντικές. Ρόλο έπαιξε σ’ αυτό το 112 και η συντονισμένη εκκένωση των πυρόπληκτων περιοχών, η οποία, αν μη τι άλλο, στέφθηκε από επιτυχία. Θετικό είναι και το γεγονός ότι μια δύσκολη πυρκαγιά, κάτω από αντίξοες συνθήκες λόγω των ανέμων, τέθηκε υπό έλεγχο μέσα σε λιγότερο από 24 ώρες.
Κάπου εκεί όμως, αρχίζουν τα ερωτήματα. Διότι σύμπτωση που επαναλαμβάνεται, παύει να είναι σύμπτωση.
Όπως και πέρυσι στις Αφίδνες και τον Άγιο Στέφανο, τη Βαρυμπόμπη, το Τατόι και τους Θρακομακεδόνες, έτσι και φέτος, στην Aνατολική Αττική, η πυρκαγιά δεν έφτασε απλώς στις αυλές των σπιτιών, αλλά εισήλθε στον αστικό ιστό – ανεξαρτήτως της καταστροφής που προκάλεσε στο δάσος. Συνεπώς, δεν είναι μόνο η κλιματική αλλαγή και οι καιρικές συνθήκες, αλλά και η πρόληψη και αντιμετώπιση των πυρκαγιών σε αρχικό στάδιο και σε άλλο επίπεδο, που ίσως θα πρέπει να προβληματίσει τους υπεύθυνους και ν’ αναθεωρήσουν τα σχέδια αντιμετώπισης.
Όσο για την Πεντέλη, ήταν η έβδομη μεγάλη πυρκαγιά μέσα στα τελευταία 30 χρόνια. Γεγονός που μόνο με απαισιόδοξο τόνο μπορεί να ερμηνευτεί ως προς τις δυνατότητες που έχει ο τόπος για ν’ αναγεννηθεί και να πρασινίσει ξανά…
