Η Χριστιανική Δημοκρατία εξέδωσε την ακόλουθη ανακοίνωση σε σχέση με την ένταση που καλλιεργείται ανάμεσα στους ΝΑΤΟϊκούς συμμάχους και στη Ρωσία με αφορμή το Ουκρανικό ζήτημα.
Αναλυτικά το σχετικό κείμενο έχει ως εξής
«Μέχρι πότε θα υπάρχει πλούτος, που είναι η αφορμή του πολέμου; Οι εξοπλισμοί γίνονται για την απόκτηση του πλούτου» Μέγας Βασίλειος (ΒΕΠ 54, 74, 6).
1.Με αφορμή την παρουσία ρωσικών στρατευμάτων κοντά στα ουκρανικά σύνορα, οι ΗΠΑ δια του Προέδρου τους Τζο Μπάιντεν διατυμπανίζουν σε όλους τους τόνους ότι επίκειται ρωσική επίθεση κατά της Ουκρανίας, φτάνοντας στο σημείο να προσδιορίσουν ημέρα και ώρα επίθεσης το ξημέρωμα της Τετάρτης, 16 Φεβρουαρίου!
2.Πέρα από τις διαβεβαιώσεις των ΗΠΑ, κανείς άλλος, συμπεριλαμβανομένου και του φιλοαμερικανού Ουκρανού Προέδρου Ζελένσκι, δεν έχει σχετική πληροφόρηση. Στην ίδια την Ουκρανία επικρατεί ηρεμία δυσανάλογη με το κλίμα της αναταραχής που καλλιεργούν διεθνώς τα συστημικά ΜΜΕ.Η ίδια η Ρωσία δηλώνει επίσημα ότι δεν έχει πρόθεση να εισβάλει στην Ουκρανία. Παράλληλα, πιέζει να εφαρμοστεί και από τη Δύση-ΗΠΑ, ΝΑΤΟ και Ε.Ε.- η Συμφωνία του 1997, με βάση την οποία δεσμεύονταν Δύση και Ρωσία να μην ασκήσουν επεκτατική πολιτική η μία πλευρά εναντίον της άλλης και κατά συνέπεια πρέπει να διασφαλισθεί ότι η Ουκρανία δεν θα γίνει δεκτή στο ΝΑΤΟ. Και ως επίδειξη ισχύος η Ρωσία πραγματοποιεί ασκήσεις στα ουκρανικά σύνορα.
3.Ταυτόχρονα, οι ΗΠΑ δηλώνουν ότι σε περίπτωση που η Ρωσία εισβάλει στην Ουκρανία, θα επιβάλουν εξαιρετικά αυστηρές κυρώσεις, αλλά δεν πρόκειται να επέμβουν οι ίδιες στρατιωτικά, αφού η ταπεινωτική ήττα τους στο Αφγανιστάν τους έγινε μάθημα και τους αναγκάζει να ποιούν φιλοτιμία την ανάγκη. Η πιο ακραία πιθανότητα είναι, στη συνέχεια κάποιας προβοκάτσιας, να ξεσπάσει ένας ακόμα τοπικός πόλεμος «δι’ αντιπροσώπων» μεταξύ των ρωσόφωνων περιοχών της ανατολικής Ουκρανίας που αποσχίσθηκαν και δυνάμεων του καθεστώτος του Κιέβου με αιχμή τις νεοναζιστικές πολιτοφυλακές, πολιτικούς επιγόνους των συνεργατών των Γερμανών κατακτητών το 1941-44.
4.Είναι προφανές ότι οι ΗΠΑ τεχνητά κλιμακώνουν την ένταση. Και τούτο δεν είναι συμπτωματικό. Η απότομη αύξηση της παραγωγής όπλων στις ΗΠΑ το διάστημα 1941-1945 για τις ανάγκες του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου προκάλεσε τη δημιουργία ενός εκτεταμένου στρατιωτικο-βιομηχανικού συμπλέγματος που τόνωσε την οικονομική ανάπτυξη και αποτέλεσε σημείο αναφοράς ισχυρότατων συμφερόντων. Στην αποχαιρετιστήρια ομιλία του στις 17 Ιανουαρίου 1961, πριν παραδώσει την εξουσία στον νεοεκλεγμένο Τζον Κένεντι, ο απερχόμενος Πρόεδρος των ΗΠΑ Ντουάιτ Αϊζενχάουερ είχε επισημάνει το μέγεθος της εξέλιξης αυτής: «Αυτός ο συνδυασμός ενός τεράστιου στρατιωτικού κατεστημένου και μιας μεγάλης βιομηχανίας όπλων είναι νέος στην αμερικανική εμπειρία. Η συνολική επιρροή —οικονομική, πολιτική, ακόμη και πνευματική— γίνεται αισθητή σε κάθε πόλη, κάθε πολιτεία, κάθε γραφείο της ομοσπονδιακής κυβέρνησης.» Παρά το γεγονός ότι θεώρησε «επιτακτική ανάγκη» την εξέλιξη αυτή, ωστόσο επισήμανε ότι «Πρέπει να προφυλαχθούμε από την απόκτηση αδικαιολόγητης επιρροής, είτε επιδιωκόμενης είτε μη, από το στρατιωτικό-βιομηχανικό σύμπλεγμα. Η πιθανότητα για την καταστροφική άνοδο της άστοχης εξουσίας υπάρχει και θα συνεχιστεί.»
5.Από τότε, όλο αυτό το «Στρατιωτικο-βιομηχανικό» σύμπλεγμα, αναζητά και επιβάλλει τρόπους να εξασφαλίσει την επιβίωση και διαιώνισή του. Με την κλιμάκωση του Ψυχρού Πολέμου και με τη δημιουργία των αντίπαλων στρατιωτικο-πολιτικών συνασπισμών, του ΝΑΤΟ και του «Συμφώνου της Βαρσοβίας». Μετά τη λήξη του Ψυχρού Πολέμου και τη διάλυση του Συμφώνου της Βαρσοβίας, το ΝΑΤΟ έχασε κάθε λόγο ύπαρξης και αντί να διαλυθεί αναζήτησε νέα «αποστολή», επεμβαίνοντας σε περιφερειακούς πολέμους, όπως την επίθεση κατά των Σέρβων και έκανε μέλη του όλες τις πρώην σοσιαλιστικές Χώρες, πλην Λευκορωσίας, Μολδαβίας και Ουκρανίας, θέλοντας να προκαλέσει ασφυξία στη Ρωσία!
6.Φαίνεται όμως, πως οι περιφερειακοί πόλεμοι «δι’ αντιπροσώπων» δεν αρκούν. Το «Βαθύ Κράτος» του αμερικανικού Δημοκρατικού Κόμματος, συνέχεια των διακυβερνήσεων Ομπάμα και του ζεύγους Κλίντον, εκφράζει τα συμφέροντα του στρατιωτικο-βιομηχανικού συμπλέγματος που επιδιώκουν αναβίωση του Ψυχρού Πολέμου και δαιμονοποίηση της Ρωσίας. Η τάση αυτή, φανερή τα τελευταία χρόνια της διακυβέρνησης Ομπάμα, αποτράπηκε προσωρινά με την εκλογική ήττα της Χίλαρι Κλίντον το 2017, όπως είχε επισημάνει η Χ.Δ. με ανακοίνωσή της τότε. Αλλά και ο Ντόναλντ Τραμπ, παρά το γεγονός πως θεωρούσε το ΝΑΤΟ ξεπερασμένο και δεν επικέντρωνε την αμερικανική επιθετικότητα εναντίον της Ρωσίας, άνοιξε το δρόμο για επανάληψη του ανταγωνισμού των εξοπλισμών με το ξήλωμα των διεθνών συμφωνιών ελέγχου τους της δεκαετίας του 80.
7.Ανάλογα συμφέροντα που επενδύουν στον ανταγωνισμό των εξοπλισμών υπάρχουν και στην επίσης καπιταλιστική Ρωσία, με τους δικούς της πλουτοκράτες- ολιγάρχες όπως και σε άλλες χώρες.
8.Η αυτοδιάλυση του ΝΑΤΟ και των άλλων στρατιωτικο-πολιτικών συνασπισμών πρέπει να γίνει η πρώτη προτεραιότητα, για να διασφαλισθεί η παγκόσμια ειρήνη. Είναι προφανές ότι η αναταραχή στην Ουκρανία με τους αυθαίρετους ισχυρισμούς για ξέσπασμα γενικευμένου πολέμου στην Ευρώπη, έχει τις ρίζες της στην προσπάθεια που γίνεται να δικαιολογηθεί η ύπαρξη του ΝΑΤΟ.
9.Ταυτόχρονα, οι ΗΠΑ επιδιώκουν να αποκόψουν τις οικονομικές σχέσεις των συμμάχων τους με τη Ρωσία, για να τους καταστήσουν ακόμα πιο πολιτικά εξαρτημένους από τις ίδιες.
10.Η ελληνική κυβέρνηση, επικαλούμενη την υπαρκτή ανάγκη αντιμετώπισης της απειλής του νέο-Οθωμανικού ιμπεριαλισμού, έδωσε «γη και ύδωρ» στους Αμερικάνους, προσθέτοντας στη βάση της Σούδας και μια άλλη σημαντική βάση στην Αλεξανδρούπολη. Κατέστησε έτσι τη χώρα στόχο ρωσικών απειλών για την περίπτωση που οι ως άνω «διευκολύνσεις» θα χρησιμοποιούνταν σε επίθεση κατά της Ρωσίας. Ταυτόχρονα, η χώρα μας, συμμετέχει σε κυρώσεις, που έχουν επιβάλλει ΗΠΑ, ΝΑΤΟ και Ε.Ε. εναντίον της Ρωσίας, γιατί, λένε, απειλεί την Ουκρανία και παραβιάζει τα ανθρώπινα δικαιώματα. Ανέχεται όμως η κυβέρνησή μας τους υποτιθέμενους συμμάχους μας να απορρίπτουν κάθε πρόταση για επιβολή κυρώσεων εναντίον της Τουρκίας, που απειλεί την Ελλάδα με πόλεμο , απαιτεί τη διχοτόμηση του Αιγαίου, αμφισβητεί την εθνική μας κυριαρχία και κατέχει εδώ και 48 χρόνια το 39% της Κυπριακής Δημοκρατίας.
11.Επισημαίνουμε και τις ρωσικές ευθύνες για την συνολικότερη αποθράσυνση της τουρκικής επιθετικότητας, χωρίς όμως να μας διαφεύγει ότι παγίως η Ρωσία στηρίζει την ανεξαρτησία και την ακεραιότητα της Κύπρου, όπως και το δικαίωμα της Ελλάδας να επεκτείνει τα χωρικά της ύδατα στα 12 μίλια. Πάντως μια ρήξη με τη Ρωσία θα επιφέρει ζημιά και στα εθνικά μας θέματα και στην εθνική μας Οικονομία.
12.Καλούμε την κυβέρνηση, τις πνευματικές, κοινωνικές και πολιτικές δυνάμεις του τόπου να υψώσουν τείχος σε απαιτήσεις των ΝΑΤΟϊκών συμμάχων να χρησιμοποιήσουν το εθνικό μας έδαφος ως βάση για επιθετικούς- πολεμικούς σκοπούς τους εναντίον άλλης χώρας.
