Περίπου το 5% των εργαζομένων μέσα στα όρια της Ευρωπαϊκής Ενωσης (Ε.Ε.), είναι ανασφάλιστοι και αμείβονται με «μαύρο» χρήμα, με γενικό χαρακτηριστικό την άνιση κατανομή τους στα κράτη – μέλη.
Τα πολύ μεγάλα συγκριτικά ποσοστά αυτών απαντώνται στη Σουηδία (10% του συνόλου) και στη Δανία (18% του συνόλου) ενώ συγκριτικά μικρότερα στην Ισπανία και στη Γερμανία στην Πορτογαλία και στην Ιταλία, όπου η «μαύρη εργασία» δεν ξεπερνά το 3% του συνόλου, σύμφωνα με μία σημερινή μελέτη της ευρωπαϊκού οργανισμού «Eurofound», στηριγμένη σε στοιχεία του έτους 2007.
Πού απασχολούνται
Πρέπει να επισημανθεί ότι, πρακτικά, οι τέσερις θέσεις στις κάθε πέντε εργασία «δηλώνονται» σχεδόν στα «οικιακά», επισημαίνεται με την ίδια μελέτη. Ως «οικιακά», νοούνται κατά τους συντάκτες της μελέτης οι φροντίδες ηλικιωμένων ανθρώπων και η φύλαξη νηπίων. Άλλο πόρισμα της μελέτης αυτής είναι ότι οι «παράμετροι» της απασχόλησης είναι πολύ διαφορετικές από ένα κράτος μέλος σε άλλο.
Άλλο ένα εύρημα είναι ότι η «μαύρη εργασία» αφορά πάντοτε πλήρες ωράριο κι όχι «ελαστικό», από την άποψη της διάρκειας, όπως κανένας θα μπορούσε να υποθέσει. Μόνον στις σκανδιναβικές χώρες η «μαύρη εργασία» είναι ολιγόωρη, συνάγεται από τα ευρήματα των συντακτών αυτής της έρευνας που η δημοσίευσή της στις Βρυξέλλες συνέπεσε με την έναρξη της σουηδικής προεδρίας της Ε.Ε.
Στον τομέα εστίασης
Στη νότια Ευρώπη όμως, αλλά και στην Ανατολική, ο «παράνομος» εργοδότης είναι ένα φυσικό πρόσωπο, ενώ οπουδήποτε αλλού είναι ή οικογένεια, ή «οι φίλοι».
Στη νότια Ευρώπη, ξενοδοχεία, εστιατόρια, βοηθοί στα «οικιακά» είναι οι προνομιακοί χώροι της «μαύρης εργασίας», όπως γίνεται σε όλη την ανατολική Ευρώπη με τις κατασκευές.
Οι Σκανδιναβοί που ρωτήθηκαν, πώς και δουλεύουν «με μαύρα λεφτά», απάντησαν ότι τα επιδόματα ανεργίας δεν τους ικανοποιούν κι έτσι καταφεύγουν σ’ αυτήν την «ενδιάμεση» σχέση εργασίας για να επιβιώσουν.
